Ik vind mijn officiële waarschuwing niet terecht

[Fluitje]

Dag iedereen

Ik zit met volgend probleem:

Ik werk op het werk samen met iemand waar ik al langere tijd problemen mee heb. Deze persoon irriteert me door verschillende redenen en belet me mijn werk ook op een goeie manier uit te voeren. Ik ben nu 3 maand zwanger, maar reeds voor mijn zwangerschap had ik hier al een gesprek over met mijn baas, maar deze persoon komt uit een marginaal milieu, heeft een crimineel verleden en is wat 'achter'. Toen kreeg ik als reactie dat we hem moeten helpen en geduld moeten hebben, blijven herhalen wat hij verkeerd doet, etc...

Nu door mijn zwangerschap (en de hormonen die daar jammer genoeg bij horen) kan ik zijn gedrag veel minder goed relativeren. Ik trek het mij echt enorm aan en rijdt verschillende avonden per week in tranen naar huis omdat ik de situatie niet meer kan verdragen. Ik ging hiervoor alweer 2 keer langs bij mijn baas met de vraag of het mogelijk zou zijn om mij te verplaatsen naar een andere werkplaats, dat samenwerken met deze persoon voor mij echt niet meer te doen is. (hierbij was ik ook aan het wenen omdat het zo gevoelig ligt en hoog zit, dus volgens mij was het ook wel duidelijk dat ik serieus was). Ook vroeg ik deze persoon zelf om mij met rust te laten, daar er elke dag wel oplopende discussies waren. Mijn baas gaf hier echter geen gevolg aan en zei dat hij niet wist hoe hij dit probleem kon oplossen.

Afgelopen donderdag is de bom echter ontploft. Ik schets kort wat er gebeurd is. We waren de werkplaats aan het opkuisen tegen het einde van de werktijd, ik was nog bezig met een pot in klei af te werken. De persoon in kwestie komt echter mijn werkplek vegen, waarop ik hem zeg dat dit geen zin geeft omdat ik nog bezig ben en ik hem niet zo dicht in mijn buurt kan verdragen.
Ik zeg hem ook dat ik zelf wel mijn eigen werkplek zal opkuisen en vraag hem om weg te gaan. Daarop reageert deze persoon dat hij veegt waar hij wil en ik hem dat dus niet moet zeggen. Ik herhaal nog enkele keren wat ik eerder zei en steeds luider, maar hij houdt voet bij stuk en blijft op een meter afstand van mij vegen. Ik sta ondertussen met de tranen en mijn ogen, voel me behoorlijk geïntimideerd en wordt emotioneler, waardoor ik hem begin uit te schelden, ik weet ook niet meer precies wat ik gezegd heb want ik was ondertussen volledig over mijn toeren. Toen kwam de baas naar boven en zei dat ik naar huis moest gaan, wat ik direct gedaan heb. Ik was wel nog altijd volledig over mijn toeren en begrijp ook niet hoe ze mij in die toestand met mijn auto kunnen laten vertrekken. Ik ben zelf in alle hevigheid vergeten van mijn werkkledij om te wisselen.

De volgende dag ben ik gaan werken, maar met als voorwaarde in mijn gedachten dat ik niet meer bij deze persoon hoefde te werken. Mijn baas riep me direct voor een gesprek. Waarin hij mij liet weten dat hij mijn gedrag (woede uitbarsting noemde hij het) onaanvaardbaar vindt en ik een officiële waarschuwing zal moeten ondertekenen. (heb ik tot nu toe wel nog niet gedaan) Hij zei ook wel dat ik niet meer bij deze persoon hoef te werken en ik helemaal afgezonderd van iedereen mag werken (niet dat dat de bedoeling was, maar alles is beter dan bij de persoon in kwestie te werken). Ik ben toen ook wel terug naar huis gegaan omdat ik helemaal ondersteboven was van de reactie van mijn baas. Nu in het weekend heb ik er rustiger over kunnen nadenken en ik weet ook dat ik mij niet zo kwaad had mogen maken, maar ik voel me toch benadeeld, daar ik al enkele keren verwittigd had dat de situatie voor mij niet houdbaar was en ik de persoon in kwestie zelf ook al meerdere malen gevraagd had mij met rust te laten. Ik vind ook dat deze persoon mijn woede uitbarsting in de hand heeft gewerkt, door op mijn werkplek te blijven staan daar ik hem al meerdere malen gevraagd had om weg te gaan voor ik ben beginnen schelden. Ik vraag me dan ook af of hij ook niet in fout is door een zwangere vrouw zo te behandelen en of mijn baas wel het recht heeft mij dat document te laten tekenen.

Ik moet aanstaande woensdag ook naar de arbeidsdokter en ben van plan ook daar mijn verhaal te doen. Ik kan er namelijk heel moeilijk van slapen, ben er de hele tijd mee bezig in mijn hoofd en gaan werken is ondertussen een hel geworden. Hopelijk kan iemand mij hier wat advies geven, want ik heb echt geen idee wat mijn rechten en plichten zijn in deze situatie.

Alvast bedankt

[mapleleiah]

Ik zie niet in hoe u verplicht kunt worden uw handtekening onder iets te zetten.

Dat gezegd zijnde ... Is er vakbondsvertegenwoordiging in uw bedrijf? Zo ja, misschien kunt u samen met deze persoon een nieuw gesprek aanvragen met de baas en/of de waarschuwing betwisten.

Bent u fysiek bedreigd geweest door die collega?

Lenny

[Fluitje]

Bedankt Lenny voor je snelle reactie

Neen, ik ben niet fysiek bedreigd geweest. Mijn baas zei dat hij de officiële waarschuwing normaal aangetekend moet verzenden, maar daar ik hen mijn zwangerschapsbewijs ook gewoon heb laten aftekenen voor ontvangst (ik wou dit goeie nieuws op een iets persoonlijkere manier vertellen op mijn werk) ze dit op dezelfde manier gingen doen. Er is geen vakbondsvertegenwoordiging in het bedrijf. Het is een klein familiebedrijf, we werken er maar met een 20 mensen.

Ik ging er dus van uit dat ik zoiezo moet tekenen aangezien je een aangetekende zending ook gewoon aftekent zonder te weten wat erin staat...

[krisje1973]

Zwangerschap is geen ziekte!
Zou jouw collega je echt anders behandeld hebben tegenover dat je niet zwanger zou zijn.
Of is dit zijn normale doen en wil hij je alleen maar uitlokken.

Wie de vertrouwenspersoon op het werk?
Misschien kan je met die persoon bespreken wat jij vind van de pesterijen van je collega en als de situatie ernstig genoeg is, een klacht neerleggen wegens pesten op de werkvloer.

[Fluitje]

Ik ben het er zeker mee eens dat zwangerschap geen ziekte is. Maar het is in mijn ogen wel een toestand waar rekening mee moet worden gehouden. Ik doe namelijk fysiek erg zwaar werk en daarvoor moest de persoon in kwestie in andere personen sommige taken van mij overnemen. Dit kwam hem helemaal niet goed uit en irriteerde hem ook. Het is moeilijk om te zeggen of dit zijn normale doen is, omdat hij mij in het algemeen de hele tijd irriteert. Ik heb ook last van veel hoofdpijn door de hormonen en dit wist hij en dan komt hij expres wat lawaai maken, of komt hij langs en laat expres een boer,... zo van die dingen, maar daar heb ik geen sluitende bewijzen voor natuurlijk!

Er is geen vertrouwenspersoon op het werk, ik denk dat dit de baas is. Ook heeft de baas zelf mij in het verleden gezegd de persoon in kwestie een hand boven het hoofd te houden, omdat hij deze een tweede kans wil geven...

Ik ben ook helemaal niet de enige op het werk die problemen heeft met hem. Zo is er al eens een klacht geweest van seksuele intimidatie tegenover hem, die nooit behandeld is en andere werknemers hebben het er ook moeilijk mee met hem samen te werken, maar houden gewoon hun mond.

[krisje1973]

Dit blijk toch wel een groot probleem te zijn op de werkvloer.

Misschien eens met je andere collega's bespreken wie er rustig met je baas zou kunnen praten over al deze problemen met die werknemer.
Want hij verzuurt wel de hele werkvloer.

Stap eventueel met een delegatie van werknemers naar je baas toe voor een onderhoud.

Maak zeker melding bij de arbeidsgeneesheer.

[ganapathi tantra]

Goh, een zwart wit antwoord zal je waarschijnlijk nergens krijgen.
Ik zou in eerste instantie aansturen op een verlofperiode tot en met de bevalling goedgekeurd en gesteund door de dokter. Is misschien d ebeste oplossing om in de eerste plaats zelf alles op een rijtje te zetten en rust te vinden zowel bij jezelf als op het werk. Misschien kunnen ze ondertussen ook een oplossing vinden voor jouw collega.

Betreffende de verbale agressie. Als je schrijft dat deze persoon mindere capaciteiten heeft en jij "slimmer" bent dan had je eigenlijk moeten anticiperen op de situatie. Je had gewoon je plek moeten verlaten en niet in discussie gaan. De vermoedelijke provocatie van uw collega was daarmee doodgebloed.
Misschien was hij/zij je een stap voor en wilde men dit soort confrontatie uitlokken. Sommigen hebben het geluk aan hun kant ook al beseffen ze het niet
dat jij met je uitval hoe geoorloofd ook jezelf in een slechter daglicht stelt.
En het is dan ook op die basis dat je baas tekeer gaat tegen jou. Hij/zij heeft namelijk geen andere keus want op dit moment ben jij de agressor. Dus op dat vlak heb je zelf toch een beetje boter op je hoofd.
Ik begrijp evenwel dat de hormonenspiegel hierbij parten speelt. Ik ben geen dokter maar als ik je de maandelijkse escapade van mijn vriendin voorleg mbt haar hormonenspiegel ....... pffffffflaat ik maar zwijgen. We denken we allemaal van onszelf dat we puur intellectuele wezens zijn maar vele van onze denkprocessen worden gestuurd door chemie dixit de hormonen dus. Ons verstand laat ons dan wel regelmatig in de steek.
En als we in de steek worden gelaten door ons verstand dan komen we ongewild in situatie terecht zoals jij bent ingerold. Want je rolt er gewoon in en nadien heb je kopzorgen.
Speel het spel mee zou ik zeggen. Zoek een dokter op die je steunt in een eventuele ziekteverlof periode. Zeg tegen uw baas dat het uw spijt. Ik zou zeker die verwittiging niet zomaar ondertekenen. Het kan al een begin zijn van een reden voor ontslag. Misschien niet vandaag maar wel morgen of desnoods over een jaar. Trouwens en nu zeg ik lelijke dingen maar heb je al in die richting gedacht of durven denken ? Ik ken je relatie niet met je baas maar zou het kunnen dat ....... Je zou niet de eerste zijn die in een opportunistisch scenario terecht komt om gemakkelijker de weg vrij te maken om je te laten afvloeien.
Maar als je al een paar keer had laten merken dat je met de situatie niet gelukkig was dan vind ik in ieder geval ook dat je werkgever serieus is tekort geschoten in zijn beleid en onderkennen van een probleem tussen 2 collega's. Misschien een vertouwenspersoon via de vakbond inschakelen voor verkennende en soms wel onthullende gesprekken met alle betrokkenen

[Lightning]

Ik zie geen enkele reden waarom de waarschuwing onterecht zou zijn.

[krisje1973]

Neen, klopt Lightning.

Maar we proberen ook wat raad te geven ivm de andere problemen die zich op de werkvloer afspelen.

[Gebruiker21]

Probleem is dat we hier "één klok" horen luiden. En zelfs al horen we die éne klok, op basis van dat verhaal is de waarschuwing terecht: de TS geeft toe verbaal agressief te zijn geweest. Er wordt gesproken over "irritaties". Ik erger me op het werk ook aan bepaalde mensen, maar probeer deze te vermijden, en als dit niet kan, probeer ik professioneel genoeg te zijn om op een "normale" manier met die mensen om te gaan. Ik hoef geen vriendjes te worden met die mensen, maar het blijven collega's waarmee je werk moet kunnen gedaan krijgen.

In echt uitzonderlijke omstandigheden blijkt samenwerken zo goed als onmogelijk, met echt praktische problemen tot gevolg (bijvoorbeeld: iemand weigert pertinent zijn werkwijze aan te passen, waardoor ikzelf niet verder kan met een bepaald probleem). In zo'n geval wordt er netjes op mail gezet wat de praktische problemen zijn die zich voordoen, en wordt het management om een oplossing gevraagd. Bij gebrek aan een oplossing door het management, wordt het werk niet gedaan (kan ook niet gedaan worden in zo'n geval). Punt.

Moest er echt gescholden worden, vrees ik dat het bij ons op het werk niet enkel bij een waarschuwing blijft, hoor. De topic starter komt nog goed weg...

[JohnD]

De TS geeft toe verbaal agressief te zijn geweest. Er wordt gesproken over "irritaties". Ik erger me op het werk ook aan bepaalde mensen, maar probeer deze te vermijden, en als dit niet kan, probeer ik professioneel genoeg te zijn om op een "normale" manier met die mensen om te gaan. Ik hoef geen vriendjes te worden met die mensen, maar het blijven collega's waarmee je werk moet kunnen gedaan krijgen.

Ik ben het volledig eens met Tom. Vrouwen zijn op dat gebied veel intoleranter. Laat staan zwangere vrouwen. Iedereen moet maar naar hun pijpen dansen omdat ze dat nu eenmaal gewoon zijn van ons pantoffelhelden, en elke afwijking dan als een bedreiging aanzien. En idd. als ze zichzelf niet meer meester zijn omdat ze zwanger zijn of last hebben van hormonen, moeten ze maar op zwangerschapsverlof gaan. Persoonlijk heb ik hetzelfde respect voor elke vrouw, maar ze moet van mij niet meer respect verlangen omdat ze zwanger is. We zijn al met 7 miljard op deze aardbol, vandaar. My 2 cents.

[Gebruiker21]

Heu... Ik heb geen vrouwen (al dan niet zwanger) geviseerd, voor de duidelijkheid! Ik zou nooit beweren dat zij sowieso intoleranter of meer lichtgeraakt zijn of whatever. Ik wou gewoon in het algemeen zeggen dat een persoon op het werk zich professioneel moet kunnen gedragen, ook als één of meerdere collega's dat niet doen. En dat bij niet-professioneel gedrag een waarschuwing op zijn plaats is. Niet meer niet minder. De uitspraken over zwangere vrouwen laat ik volledig voor rekening van JohnD!

[JohnD]

Heu... Ik heb geen vrouwen (al dan niet zwanger) geviseerd, voor de duidelijkheid! Ik zou nooit beweren dat zij sowieso intoleranter of meer lichtgeraakt zijn of whatever. Ik wou gewoon in het algemeen zeggen dat een persoon op het werk zich professioneel moet kunnen gedragen, ook als één of meerdere collega's dat niet doen. En dat bij niet-professioneel gedrag een waarschuwing op zijn plaats is. Niet meer niet minder. De uitspraken over zwangere vrouwen laat ik volledig voor rekening van JohnD!

Had ik ook wel zo begrepen. Ik blijf wel bij mijn persoonlijke visie/standpunt dat die groep vrouwen intoleranter en sneller lichtgeraakt zijn. Ik vraag ook niemand om dat standpunt over te nemen.

[Franciscus]

De vertrouwenspersoon MOET kenbaar gemaakt zijn oa bij het arbeidsreglement.
Meestal van dezelfde dienst als de arbeidsgeneesheer.
Een terug met de baas gaan praten op een kalme manier kan veel oplossen.
PS het kan natuurlijk dat u gezien uw toestand ook verbod krijgt via uw huisarts om nog te gaan werken.

[Fluitje]

Hier wou ik toch nog even op reageren! Ik vind ook helemaal niet dat ik als vrouw meer of minder rechten zou hebben. Laat staan als zwangere vrouw, maar zoals ik al eerder zei vind ik dat hier toch rekening mee mag worden gehouden en dan bedoel ik niet dat iedereen maar naar mijn pijpen moet dansen.

Het is moeilijk te omschrijven wat mijn frustraties precies zijn, daar ik anders mijn gehele werksituatie moet uitleggen. Deze persoon heeft zelf al fysiek geweld gepleegd tegenover een andere collega, nog een andere collega seksueel geïntimideerd en oefent zijn job alles behalve naar behoren uit, wat een enorme invloed heeft op mijn werk. Bij ons is het zo dat als je een probleem hebt, je dit met de baas bespreekt aangezien ik in een klein familiebedrijf werk. Maar juist die wilt deze persoon een hand boven het hoofd houden, heeft hij mij al letterlijk gezegd.

De persoon in kwestie weet heel goed dat er problemen zijn en ik heb deze al meerdere malen gevraagd mij gewoon met rust te laten. Ook verwittigde ik mijn baas al meerdere malen dat samenwerken met deze persoon voor mij onmogelijk werd. Al reeds voor mijn zwangerschap! Ik ben er steeds toe in staat geweest mijn frustraties te relativeren en zo goed mogelijk te blijven samenwerken, maar juist door mijn hormonen kon ik dit minder goed.

Toen het incident plaats vond heb ik de persoon eerst meerdere malen verzocht mij met rust te laten en zelf toen ik met tranen in de ogen vroeg of deze MIJN werkplaats wou verlaten, intimideert deze mij door te blijven doen waar hij mee bezig is, terwijl er in het verleden ook daarover al discussies zijn geweest en hij maar al te goed weet dat hij mij daarmee uitdaagde. Ik ben ermee akkoord dat ik in deze situatie als 'slimmere' had moeten anticiperen en beter zelf was weggegaan. Maar dat was op dat moment gemakkelijker gezegd dan gedaan, door de opgelopen frustraties en irritaties, door de intimidatie en als laatste hoogstwaarschijnlijk ook door de hormonen.

Maar moet ik mij dan gewoon neerleggen bij mijn officiële waarschuwing, terwijl de persoon in kwestie voor zijn gedrag in het verleden nooit een waarschuwing kreeg? Dat vind ik niet terecht. Ook kreeg ik geen officiële waarschuwing dan ben ik het er nog niet mee eens met de gang van zaken. Dat is gewoon discriminatie.

Ik zal de situatie komende woensdag zoiezo voorleggen bij mijn arbeidsdokter.