#1 , 05 feb 2012 17:03
Dag iedereen
Ik zit met volgend probleem:
Ik werk op het werk samen met iemand waar ik al langere tijd problemen mee heb. Deze persoon irriteert me door verschillende redenen en belet me mijn werk ook op een goeie manier uit te voeren. Ik ben nu 3 maand zwanger, maar reeds voor mijn zwangerschap had ik hier al een gesprek over met mijn baas, maar deze persoon komt uit een marginaal milieu, heeft een crimineel verleden en is wat 'achter'. Toen kreeg ik als reactie dat we hem moeten helpen en geduld moeten hebben, blijven herhalen wat hij verkeerd doet, etc...
Nu door mijn zwangerschap (en de hormonen die daar jammer genoeg bij horen) kan ik zijn gedrag veel minder goed relativeren. Ik trek het mij echt enorm aan en rijdt verschillende avonden per week in tranen naar huis omdat ik de situatie niet meer kan verdragen. Ik ging hiervoor alweer 2 keer langs bij mijn baas met de vraag of het mogelijk zou zijn om mij te verplaatsen naar een andere werkplaats, dat samenwerken met deze persoon voor mij echt niet meer te doen is. (hierbij was ik ook aan het wenen omdat het zo gevoelig ligt en hoog zit, dus volgens mij was het ook wel duidelijk dat ik serieus was). Ook vroeg ik deze persoon zelf om mij met rust te laten, daar er elke dag wel oplopende discussies waren. Mijn baas gaf hier echter geen gevolg aan en zei dat hij niet wist hoe hij dit probleem kon oplossen.
Afgelopen donderdag is de bom echter ontploft. Ik schets kort wat er gebeurd is. We waren de werkplaats aan het opkuisen tegen het einde van de werktijd, ik was nog bezig met een pot in klei af te werken. De persoon in kwestie komt echter mijn werkplek vegen, waarop ik hem zeg dat dit geen zin geeft omdat ik nog bezig ben en ik hem niet zo dicht in mijn buurt kan verdragen.
Ik zeg hem ook dat ik zelf wel mijn eigen werkplek zal opkuisen en vraag hem om weg te gaan. Daarop reageert deze persoon dat hij veegt waar hij wil en ik hem dat dus niet moet zeggen. Ik herhaal nog enkele keren wat ik eerder zei en steeds luider, maar hij houdt voet bij stuk en blijft op een meter afstand van mij vegen. Ik sta ondertussen met de tranen en mijn ogen, voel me behoorlijk geïntimideerd en wordt emotioneler, waardoor ik hem begin uit te schelden, ik weet ook niet meer precies wat ik gezegd heb want ik was ondertussen volledig over mijn toeren. Toen kwam de baas naar boven en zei dat ik naar huis moest gaan, wat ik direct gedaan heb. Ik was wel nog altijd volledig over mijn toeren en begrijp ook niet hoe ze mij in die toestand met mijn auto kunnen laten vertrekken. Ik ben zelf in alle hevigheid vergeten van mijn werkkledij om te wisselen.
De volgende dag ben ik gaan werken, maar met als voorwaarde in mijn gedachten dat ik niet meer bij deze persoon hoefde te werken. Mijn baas riep me direct voor een gesprek. Waarin hij mij liet weten dat hij mijn gedrag (woede uitbarsting noemde hij het) onaanvaardbaar vindt en ik een officiële waarschuwing zal moeten ondertekenen. (heb ik tot nu toe wel nog niet gedaan) Hij zei ook wel dat ik niet meer bij deze persoon hoef te werken en ik helemaal afgezonderd van iedereen mag werken (niet dat dat de bedoeling was, maar alles is beter dan bij de persoon in kwestie te werken). Ik ben toen ook wel terug naar huis gegaan omdat ik helemaal ondersteboven was van de reactie van mijn baas. Nu in het weekend heb ik er rustiger over kunnen nadenken en ik weet ook dat ik mij niet zo kwaad had mogen maken, maar ik voel me toch benadeeld, daar ik al enkele keren verwittigd had dat de situatie voor mij niet houdbaar was en ik de persoon in kwestie zelf ook al meerdere malen gevraagd had mij met rust te laten. Ik vind ook dat deze persoon mijn woede uitbarsting in de hand heeft gewerkt, door op mijn werkplek te blijven staan daar ik hem al meerdere malen gevraagd had om weg te gaan voor ik ben beginnen schelden. Ik vraag me dan ook af of hij ook niet in fout is door een zwangere vrouw zo te behandelen en of mijn baas wel het recht heeft mij dat document te laten tekenen.
Ik moet aanstaande woensdag ook naar de arbeidsdokter en ben van plan ook daar mijn verhaal te doen. Ik kan er namelijk heel moeilijk van slapen, ben er de hele tijd mee bezig in mijn hoofd en gaan werken is ondertussen een hel geworden. Hopelijk kan iemand mij hier wat advies geven, want ik heb echt geen idee wat mijn rechten en plichten zijn in deze situatie.
Alvast bedankt