JuridischForum.be

Hallo,

situatieschets: (enkel maar omdat ik het een heel verwarrend gebeuren vind)

Tijdens mijn eerste dag verlof deze week werd ik opgebeld door een directielid van het bedrijf waar ik werk, ze waren iets teweten gekomen en wouden dit met mij bespreken. Ik ga meteen naar het werk, en ik word apart genomen. Daar word mij gezegd dat er een klacht tegen mij loopt wegens pesterijen, en dat dit gesprek geld als een mondelinge waarschuwing... bij herhaling van de feiten worden er verdere stappen ondernomen. Er word mij ook de raad gegeven het contact met die jongen stop te zetten, en een opmerking: "niet iedereen heeft dezelfde soort humor". Ik kan me inbeelden wie het was. En ik moet eerlijk toegeven dat ik inderdaad af en toe eens een opmerking maakte op die jongen, maar dit was nooit als pesten bedoeld. Trouwens iedereen maakt wel eens een grapje met die jongen net als iedereen met anderen ook wel... . Nu... voor mij waren deze grapjes niet slecht bedoeld, en had ik geweten dat hij dit zo slecht opnam, had ik er zeker mee gestopt ( ik heb die jongen trouwens nooit geviseerd, maar OK ... als de situatie zich voordoet zeg je al eens iets om te lachen, net als anderen dit met mij ook doen, en ik ook met anderen... ) Nu blijkbaar neemt die jongen dat heel serieus en is hij naar de vakbond gestapt (nota bene dezelfde vakbond als waar ik bij aangesloten ben).
Nu ben ik anderhalve week in congé maar ik kan geen 15minuten stoppen met aan dit feit te denken, en weet met mezelf geen blijf. ik wil helemaal geen pester zijn, noch beschuldigd worden van pesterijen...ik ben zo niet :/ . Als ik terugkom uit verlof wacht mij trouwens een gesprek met de 'gepeste' en de directeur van het bedrijf, ik kan enkel hopen dat ze mij al lang genoeg kennen om te weten dat het van mijn kant nooit zo bedoeld was.

(mijn excuses dit verhaal is mss niet relevant met de vraag, maar ik moest gewoon mijn verhaal even kwijt want ik kan er blijkbaar nergens elders mee terecht).

vraag is eigenlijk: Wat kan ik doen? Als ik toegeef dat ik idd af en toe een plagende opmerking maakte, en beloof dit nooit meer te doen..dan heb ik het gevoel dat ik toch ergens schuin bekeken zal worden, of in elk geval mijn reputatie naar de vaantjes is. Enerzijds wil ik dit serieus nemen, want als dei jongen zich echt slecht voelt... dan spijt me dat en wil ik mij best verontschuldigen. Maar anderszijds vind ik de feiten echt te ridicuul om waar te zijn... en vind ik dat de vakbondsafgevaardigde op zijn minst ook mijn verhaal mocht vragen alvorens naar het directiecomité te stappen... . want moest dat gebeurd zijn, of moest die jongen gewoon tegen mij zeggen van: ik ben gevoelig voor die opmerking...laat het aub, dan zou ik ZEKER gestopt zijn.

en nog een vraag: Hoe correct is het om een werknemer vanuit zijn verlof te roepen om hem een waarschuwing te geven , en die dan 2 weken te laten wachten vooraleer het uitgeklaard kan zijn? mijn verlof is mooi verpest! Blijkbaar was iedereen er al 2 weken VOOR mijn verlof van op de hoogte... .

(nogmaals mijn excuses voor de slechte opstelling van het bericht, maar ik ben wat radeloos eromtrent)

alvast bedankt.

edit: de ongeloofelijke d-t kemel opgelost :$

De vakbondsafgevaardigde zelf mag net best NIET tussenkomen in zo'n situatie, de MATCAT (of hoe heette dat bedrijf nu al weer) toont genoeg wat voor gevaren dat oplevert. Ons credo is telkens: preventiedienst contacteren, die de nodige info geven en hen dat laten afhandelen. Het kan perfect zijn dat de werknemer die je (mss onbedoeld) pestte niet wou dat jij op de hoogte was. Dat recht heeft hij.

Imho kan je best, als je daar lang wil werken, eerlijk zijn en je opmerkingen toegeven. Direct daarbij je verontschuldigingen aanbieden. Als je effectief die opmerkingen maakte is het best om dat niet te ontkennen, anders maak je je volledig onbetrouwbaar. Misschien heeft, zonder dat je het zelf beseft, die jongen trouwens wél willen laten blijken dat hij niet opgezet is met zo'n opmerkingen (daarover kunnen wij hier echter niet oordelen en zelf is het ook onmogelijk om daar zeker van te zijn).

Ivm je terugroepen uit verlof: ik denk dat je toch liever dat had dan dat je achteraf 2 weken in het ongewisse gelaten werd, zoals je nu ook aankaart.

Nogmaals: het is moeilijk om over te oordelen zonder te weten wat je opmerkingen zijn, ...

Mij lijkt het idd ook het beste van toe te geven dat de opmerkingen gemaakt werden, en erbij te vermelden dat het nooit de bedoeling was om iemand te kwetsen en bijgevolg dus je excuses aan te bieden. Verzin er niet te veel poespas bij als "dit soort opmerkingen worden ook naar anderen gemaakt" of "hij had het me kunnen laten weten dat die opmerkingen hem kwetsten".

Gewoon ruiterlijk toegeven dat het gebeurd is, dat je de impact verkeerd ingeschat hebt, en dat je je verontschuldigd en het je echt spijt. Je zal niet echt "gezichtsverlies" lijden, men zal je geloven en je zal een oprechte indruk maken. En het is ook het meest "ruiterlijke" om te doen .