JuridischForum.be

Ik ben kader in een bedrijf en volg een opleiding sommelier. Ik zit in mijn tweede jaar en de leerstof is van die aard dat ik goed zal mogen studeren. Educatief verlof dan maar aangevraagd. Vandaag werd me in niet mis te verstane bewoordingen, met complimenten van de directeur, duidelijk gemaakt hoe ik zelfs durfde dit aan te vragen als kaderlid. Ik heb goed begrepen dat als ik verder educatief verlof aanvraag, dit zijn repercussies zal hebben - slechtere evaluatie, minder opslag etc. Ik ben er niet goed van dat dit nog kan anno 2014. Tegelijkertijd ben ik mij ervan bewust dat als ik doorzet en mijn recht opeis, dit zal worden afgestraft. Mijn vraag is dus gewoon of iemand anders ervaring heeft met dit soort chantage en hoe ermee werd omgegaan: doorgezet of niet en wat was het resultaat ? Bedankt voor jullie feedback !

Vergewis u er eerst van of de opleiding sommelier in aanmerking komt voor educatief verlof. Bepaalde opleidingen zijn uitgesloten en het zou maar al te gek zijn dat u een hetze ontketent terwijl u geen recht hebt op het verlof.

Werknemers uit de privé-sector hebben het recht om opleidingen te volgen die tijdens of na de werkuren plaatsvinden. De uren opleiding worden in eerste instantie door de werkgever bezoldigd (maar kan deze nadien van de overheid terugvorderen). De werkgever kan het educatief verlof niet weigeren. Wel is het zo dat de planning of opname van het verlof in samenspraak moet gebeuren met de werkgever.

U zal inderdaad moeten afwegen of het educatief verlof opweegt tegen een verdere 'verzuurde' relatie met je werkgever. Jammer genoeg is het dreigen met slechte evaluaties, mislopen van loonopslag nog steeds een drukmiddel van de werkgever om werknemers te doen afzien van het educatief verlof.

Ikzelf ben ooit in dezelfde situatie terechtgekomen, ik heb mijn zin doorgedrukt. Werkgever moest toegeven. Achteraf wel indirect het gelag betaald want 2 jaar later ontslagen waarbij dit educatief verlof nog eens fijntjes werd aangehaald.

Tja, en opleiding "sommelier" is in veel beroepen niet echt een meerwaarde. Tenzij de topic starter in de horeca werkt of in een zaak waar wijn verkocht wordt, kan ik me voorstellen dat een werkgever vreemd kijkt als één van zijn werknemers van het werk wil wegblijven voor zijn "hobby" (want zo bekijkt de werkgever dat, natuurlijk).

De werkgever is tenminste eerlijk dat hij de vraag van de werknemer niet apprecieert. Als de werknemer wegblijft van het werk om een reden waar hij zelf voor gekozen heeft, zal dit sowieso enige impact hebben op de werkvloer. Je kan een werkgever moeilijk vragen om dit bij evaluaties of eventuele opslagrondes, gewoon naast zich neer te leggen. Dit zou ook niet eerlijk zijn ten op zichte van werknemers die hun hobby volledig buiten de werkuren uitoefenen en even goed werk leveren dan de topic starter (maar dus meer aanwezig zijn). Ik zie dit dus niet echt als "chantage" maar eerder als "zeer duidelijke communicatie naar de werknemer toe".

Het is aan de topic starter om te beslissen: wettelijk gezien kan hij zijn zin doordrukken, maar of dit verstandig is? Misschien kan hij beter gewoon enkele dagen verlof opnemen om te studeren?

@Gebruiker21
Ik verafschuw je visie hieromtrent. Dit geheel terzijde.

Het educatief verlof is nog steeds een recht. Dit wil zeggen dat een individu dit recht (net zoals andere 'rechten' trouwens) zou moeten kunnen uitoefenen zonder hier nadelige gevolgen van te dragen.

Een werkgever is geen liefdadigheidsinstelling. Stel dat je budget hebt om één persoon opslag te geven. Er zijn twee mensen die in aanmerking komen omdat ze beiden even goed presteren. Alleen is de ene persoon meer aanwezig op het werk dan de andere, omdat die andere educatief verlof heeft aangevraagd om een opleiding te volgen die voor zijn beroep geen enkele meerwaarde heeft. Aan wie moet de werkgever de opslag dan geven?

Beetje realistisch blijven, hé! Moest de éne werknemer meer afwezig zijn omdat één van zijn kinderen erg ziek was, hijzelf gezondheidsproblemen had, etc... is het een héél ander verhaal, maar in bovenstaande situatie kiest de werknemer ZELF om afwezig te blijven. Niets of niemand dwingt hem. Er is ook geen uitzonderlijke of dwingende reden voor hem om afwezig te blijven. Dit maakt toch wel een groot verschil!

Maar we wijken af. Vraag van de topic starter is wel beantwoord, denk ik: hij heeft het recht om door te zetten en zijn educatief verlof op te eisen, maar niemand kan zijn werkgever beletten om een promotie toe te kennen aan wie hij best vindt...

Bedankt allen voor jullie reacties !
Ik heb besloten het educatief verlof niet op te nemen, dit om rancune van mijn werkgever te vermijden.
Ik heb wel gemeld aan HR dat deze houding enkel in mijn afdeling voorkomt. In andere afdelingen heb ik navraag gedaan en heel wat educatieve verloven van kaders mogen noteren die zonder probleem konden worden uitgeoefend en dit voor opleidingen die ook niets te zien hadden met hun huidige job.

Misschien nog even aan Gebruiker21: educatief verlof kost de werkgever niets, en als kader moet mijn werk gedaan zijn ongeacht het aantal uren gepresteerd, dus het educatief verlof mag mijn werk niet beïnvloeden. Ook de wetgever stelt dat de opleiding geen verband moet hebben met het werk, dit om tegemoet te komen aan een nobel streven van zelf ontplooiing, waardoor de werknemer volgens mij gelukkiger en gemotiveerder wordt en dus beter presteert. Educatief verlof als een bedreiging zien voor het werk, en vervolgens beletten of bestraffen, is volgens mij een oude zienswijze, maar ik kan verkeerd zijn natuurlijk. Mijn werkgever vindt van wel.

Fara, niemand betwist dat je het recht hebt op "zelfontplooing", maar wees eens eerlijk: de opleiding die je volgt is vooral uit interesse in wijnen en meer hobby dan echt met het doel als sommelier aan de slag te gaan, niet? Kan je dan echt niet begrijpen dat een werkgever dit ook ziet als hobby, en bijgevolg dat hij het ziet als verlof vragen om tijd te maken voor je hobby? Kan je dan echt niet begrijpen dat een werkgever dit beschouwd als dat jij liever tijd maakt voor je hobby dan je werk?

Als je echt een moderne baas wilt, dan moet je er eentje zoeken die je gewoon doelstellingen en deadlines geeft, en je voor de rest volledig vrij laat. Ik heb ooit voor zo'n baas gewerkt: zolang de resultaten die van je verwacht werden, er waren, kon je doen wat je wou: wou je een weekje van thuis werken, dan meldde je dat en was dat OK. Wou je liever op zaterdag en zondag naar kantoor komen omdat het daar dan rustig was, en dan maandag en disndag thuis blijven. No problem. Bij zo'n baas kon je dan perfect een paar dagen thuis blijven om te studeren (zou je zelfs geen educatief verlof moeten aanvragen), als je werk maar gedaan was. Jammer genoeg zijn zo'n bazen dun bezaait, en dit vooral omdat het ook moeilijk is werknemers te vinden die weldegelijk uitvoeren wat ze beloven binnen de beloofde tijd, zonder toezicht en opvolging...

Anyway, je hebt je besluit genomen (verstandig besluit, in mijn ogen), dus de "persoonlijke meningen" spelen niet veel rol meer (kan over gepraat worden in praatcafé-sectie van het forum).

Fara, niemand betwist dat je het recht hebt op "zelfontplooing", maar wees eens eerlijk: de opleiding die je volgt is vooral uit interesse in wijnen en meer hobby dan echt met het doel als sommelier aan de slag te gaan, niet? Kan je dan echt niet begrijpen dat een werkgever dit ook ziet als hobby, en bijgevolg dat hij het ziet als verlof vragen om tijd te maken voor je hobby? Kan je dan echt niet begrijpen dat een werkgever dit beschouwd als dat jij liever tijd maakt voor je hobby dan je werk?

werkgever heeft zich niet te moeien met wat iemand als hobby heeft. Van een hobby kan later een bijberoep gemaakt worden (zie m'n vriendin).

werkgever heeft zich niet te moeien met wat iemand als hobby heeft. Van een hobby kan later een bijberoep gemaakt worden (zie m'n vriendin).

Inderdaad, en ik denk dat een werknemer geen probleem heeft als iemand een hobby uitoefend, zolang het geen invloed heeft op het werk. Als die hobby voor extra (zij het wel gewettigde) afwezigheid op het werk zorgt, heeft het sowieso invloed.

Je kan dan ook zeggen dat een werknemer zich achteraf niet te moeien heeft met de manier waarop zijn werkgever promoties / bonusen uitdeelt. Begrip moet van beide kanten komen...

werkgever heeft zich niet te moeien met wat iemand als hobby heeft. Van een hobby kan later een bijberoep gemaakt worden (zie m'n vriendin).

Inderdaad, en ik denk dat een werknemer geen probleem heeft als iemand een hobby uitoefend, zolang het geen invloed heeft op het werk. Als die hobby voor extra (zij het wel gewettigde) afwezigheid op het werk zorgt, heeft het sowieso invloed.

het feit dat iemand een kind krijgt, heeft ook invloed op het werk. Dat zorgt ook voor gewettigde afwezigheid.

Je kan dan ook zeggen dat een werknemer zich achteraf niet te moeien heeft met de manier waarop zijn werkgever promoties / bonusen uitdeelt. Begrip moet van beide kanten komen...

De wet oordeelt anders.

het feit dat iemand een kind krijgt, heeft ook invloed op het werk. Dat zorgt ook voor gewettigde afwezigheid.

Een kind krijgen is niet echt een "hobby", zou ik zo denken. Beetje scheve vergelijking. Je ziet zelf ook wel in dat je beide zaken niet als gelijkwaardig kan beschouwen, hoop ik.

Je kan dan ook zeggen dat een werknemer zich achteraf niet te moeien heeft met de manier waarop zijn werkgever promoties / bonusen uitdeelt. Begrip moet van beide kanten komen...

De wet oordeelt anders.

Tja, als de TS toch voor educatief verlof zou kiezen, en achteraf een bonus of promotie mislopen, kan hij natuurlijk altijd naar de arbeidsrechtbank stappen. Werkgever zal vast en zeker argumenteren dat de andere persoon gewoon het werk nog net iets beter uitvoert en net iets loyaler is naar de werkgever toe... Aan de topic starter om te bewijzen dat dit niet zo is en dat hij de promotie misloopt enkel en alleen door dat educatief verlof. Dan zal hij toch op zijn minst een bewijs moeten hebben dat dit ooit zo tegen hem gezegd is (opnemen op band, op e-mail laten zetten, ...) en dan nog...

Als de topic starter het dan zo ver drijft, mag hij het ook wel vergeten de rest van zijn carriëre daar af te werken, vrees ik. We moeten ook wat realistisch blijven, hé. Correct juridisch advies, OK. Maar een beetje "praktijk-advies" kan ook geen kwaad. Het is niet omdat je juridisch je gelijk haalt, dat het uitiendelijke resultaat voor jou persoonlijk het meest positieve is. Soms levert het meer op om even aan je "rechten" te verzaken. That's how life works...