nieuwe wet ivm collectieve schuldbemiddeling
Geplaatst: 05 feb 2012 12:57
Goed nieuws voor de 94.000 gezinnen die een collectieve schuldenregeling hebben lopen. De Kamercommissie Justitie keurde gisteren unaniem een paar belangrijke wijzigingen aan de wet goed, waardoor hun situatie verbetert.
Mensen die zoveel schulden hebben dat ze er geen gat meer in zien kunnen naar de arbeidsrechtbank stappen om een collectieve schuldenregeling aan te vragen. Als die dat toestaat, dan moet een bemiddelaar (meestal hun advocaat) onderhandelen met de schuldeisers over de afbetaling. Als die bemiddelaar tot een akkoord komt met alle schuldeisers, bekrachtigt de rechter dat. Men noemt dat de minnelijke regeling. Als zo'n minnelijke regeling niet lukt, dan beslist de rechter zelf welke schuldeiser hoeveel krijgt. Hij kan dan bepaalde schulden gewoon nietig verklaren. In dat laatste geval moeten de schulden na vijf jaar afbetaald zijn.
Momenteel hebben 94.000 gezinnen zo'n collectieve schuldenregeling lopen. Maar er zijn vele problemen. Indiener Hans Bonte (sp.a): "Vaak weten de schuldenaars niet wat al afbetaald is en wat niet. Ook is het leefgeld dat ze van hun bemiddelaar krijgen soms te laag, soms maar 60 euro per week. Er zijn ook misbruiken bij grote advocatenkantoren, die de regeling rekken om er zelf aan te verdienen en die tot 500 bemiddelingen lopen hebben."
En daarom kwam er een nieuwe wet. Wat zegt die?
* Het leefgeld dat de schuldenaar krijgt moet minstens zo hoog zijn als het leefloon plus de kinderbijslag. Dit geld mag niet meer gebruikt worden om de schulden af te betalen. Nu wordt de kinderbijslag daar nog vaak voor gebruikt. Nieuw is verder dat het leefgeld automatisch geïndexeeerd wordt aan de gezondheidsindex.
* Voor iedere collectieve schuldenregeling moet de bemiddelaar een aparte rekening bijhouden en hij moet de schuldenaar informeren over de verrichtingen die hij daarmee doet. Hij moet de schuldenaar ook ieder jaar een verslag met een gedetailleerde stand van zaken sturen.
* De bemiddelaar moet binnen het jaar tot een akkoord met de schuldeisers komen over de afbetaling van de schuld: wie krijgt wat terug en op welke termijn? Nu is die periode onbeperkt en dat heeft tot gevolg dat de onderhandelingen soms jaren aanslepen. In die periode blijft iedereen in het ongewisse. Ook hier zijn er nogal wat misbruiken. Als er in de toekomst na een jaar nog geen akkoord is, legt de rechter een regeling op.
* Alle schuldbemiddelaars zullen een erkenning van de overheid moeten krijgen. Ze zullen bovendien een opleiding moeten volgen en zich moeten bijscholen. Zo wil men vermijden dat de bemiddelaars de zaken veel te juridisch bekijken en te weinig empathie hebben met hun cliënten.
* De periode waarin de schulden moeten worden afbetaald bij een minnelijke regeling mag nog maximum 7 jaar duren. Momenteel is die periode vijf jaar als de rechter de schuldenregeling heeft opgelegd. Maar bij een minnelijke regeling, als ze door alle betrokkenen is overeengekomen dus, is er geen maximumtermijn. Het parlement legt die grens op 7 jaar. Die termijn kan verlengd worden op verzoek van de schuldenaar als dat in zijn belang is, bv. om te verhinderen dat zijn woning moet worden verkocht om schulden af te betalen. (JDW/Foto: Belga)
Mensen die zoveel schulden hebben dat ze er geen gat meer in zien kunnen naar de arbeidsrechtbank stappen om een collectieve schuldenregeling aan te vragen. Als die dat toestaat, dan moet een bemiddelaar (meestal hun advocaat) onderhandelen met de schuldeisers over de afbetaling. Als die bemiddelaar tot een akkoord komt met alle schuldeisers, bekrachtigt de rechter dat. Men noemt dat de minnelijke regeling. Als zo'n minnelijke regeling niet lukt, dan beslist de rechter zelf welke schuldeiser hoeveel krijgt. Hij kan dan bepaalde schulden gewoon nietig verklaren. In dat laatste geval moeten de schulden na vijf jaar afbetaald zijn.
Momenteel hebben 94.000 gezinnen zo'n collectieve schuldenregeling lopen. Maar er zijn vele problemen. Indiener Hans Bonte (sp.a): "Vaak weten de schuldenaars niet wat al afbetaald is en wat niet. Ook is het leefgeld dat ze van hun bemiddelaar krijgen soms te laag, soms maar 60 euro per week. Er zijn ook misbruiken bij grote advocatenkantoren, die de regeling rekken om er zelf aan te verdienen en die tot 500 bemiddelingen lopen hebben."
En daarom kwam er een nieuwe wet. Wat zegt die?
* Het leefgeld dat de schuldenaar krijgt moet minstens zo hoog zijn als het leefloon plus de kinderbijslag. Dit geld mag niet meer gebruikt worden om de schulden af te betalen. Nu wordt de kinderbijslag daar nog vaak voor gebruikt. Nieuw is verder dat het leefgeld automatisch geïndexeeerd wordt aan de gezondheidsindex.
* Voor iedere collectieve schuldenregeling moet de bemiddelaar een aparte rekening bijhouden en hij moet de schuldenaar informeren over de verrichtingen die hij daarmee doet. Hij moet de schuldenaar ook ieder jaar een verslag met een gedetailleerde stand van zaken sturen.
* De bemiddelaar moet binnen het jaar tot een akkoord met de schuldeisers komen over de afbetaling van de schuld: wie krijgt wat terug en op welke termijn? Nu is die periode onbeperkt en dat heeft tot gevolg dat de onderhandelingen soms jaren aanslepen. In die periode blijft iedereen in het ongewisse. Ook hier zijn er nogal wat misbruiken. Als er in de toekomst na een jaar nog geen akkoord is, legt de rechter een regeling op.
* Alle schuldbemiddelaars zullen een erkenning van de overheid moeten krijgen. Ze zullen bovendien een opleiding moeten volgen en zich moeten bijscholen. Zo wil men vermijden dat de bemiddelaars de zaken veel te juridisch bekijken en te weinig empathie hebben met hun cliënten.
* De periode waarin de schulden moeten worden afbetaald bij een minnelijke regeling mag nog maximum 7 jaar duren. Momenteel is die periode vijf jaar als de rechter de schuldenregeling heeft opgelegd. Maar bij een minnelijke regeling, als ze door alle betrokkenen is overeengekomen dus, is er geen maximumtermijn. Het parlement legt die grens op 7 jaar. Die termijn kan verlengd worden op verzoek van de schuldenaar als dat in zijn belang is, bv. om te verhinderen dat zijn woning moet worden verkocht om schulden af te betalen. (JDW/Foto: Belga)