Fiscale aftrekbaarheid van alimentatie bij co-ouderschap

[Hasa]

Mijn situatie:

Ik ben gescheiden volgens EOT in 2009. Nu staat in onze EOT verklaring gedeponeerd bij de rechtbank van eerste aanleg het volgende:

1) het gaat om co-ouderschap, wissel op vrijdag iedere week
2) ik betaal 340 euro alimentatie per maand voor de 2 kinderen, niets voor mijn ex-vrouw
3) de kinderen staan gedomicilieerd bij mij
4) de mama wil de kinderen ten laste hebben
5) ik wil de alimentatie fiscaal aftrekken.

Nu hebben wij het volgende voor (aangetekend schrijven via FOD financiën)

1) de mama kan de kinderen niet ten laste nemen aangezien ze niet bij haar gedomicileerd zijn (ook al wonen ze precies 50% van de tijd bij haar), ze mag de kinderen wel voor de helft ten laste nemen.
2) Ik mag de alimentatie niet aftrekken aangezien de kinderen bij mij gedomicilieerd zijn, ik mag de kinderen wel ten laste nemen voor de helft (co-ouderschap)

Mijn vraag is nu of dit correct is. Wij zijn gescheiden via een bemiddelingsbureau en die hadden ons de constructie zoals punten 1-5 aangeraden.
Het feit dat de kinderen bij mij gedomicilieerd zijn heeft te maken met het feit dat ik de echtelijke woning heb overgekocht en dit dus hun vaste woonplaats bleef.

Indien dit niet correct is, wat kan ik gebruiken tegen FOD financiën om mijn bezwaarschrift in te dienen?

[wanton]

Je moet weten wat je wil ( en dat bemiddelingsbureau ook).
Indien de kinderen bij u gedomicilieerd zijn , kan U ze ten laste nemen en de volledige belastingaftrek hiervoor genieten. Maar een aftrek voor alimentatie is dan niet mogelijk. Uw ex kan dan geen aftrek bekomen en de kinderen ten laste nemen.

Als jullie co-ouderschap toepassen , zijn de kinderen eigenlijk fiscaal ten laste bij ieder voor de helft. Ieder krijgt dan een belastingaftrek à rato van 50 % van het bedrag van twee kinderen. Dat is meer dan de aftrek voor 1 kind. Maar weer is er geen aftrek voor alimentatie.

Ik dank niet dat een bezwaarschrift veel uithaalt. Sorry!

[j.demoor]

Het Burgerlijk Wetboek kent de termen ‘co-ouderschap’ en ‘bi-locatie’ niet zodat voor elk van hen meer dan één ‘definitie’ in omloop is.

Indien ‘co-ouderschap’ enkel zou betekenen dat de huisvesting van de kinderen gelijkmatig is verdeeld over de beide ouders,dan houdt dit niet in dat hierdoor voldaan is aan “Art.203.§ 1. De ouders dienen naar EVENREDIGHEID van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen...”(Burgerlijk Wetboek).Onderhoudsgeld voor de kinderen door de ene ouder aan de andere kan dan nog verantwoord zijn.

“Artikel 132bis. De toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 6°, worden verdeeld over twee belastingplichtigen die geen deel uitmaken van hetzelfde gezin maar samen het ouderlijk gezag uitoefenen over één of meer kinderen ten laste die recht geven op de bovenvermelde toeslagen en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld over de beide belastingplichtigen : - hetzij op grond van een geregistreerde of door een rechter gehomologeerde overeenkomst waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen en dat zij bereid zijn de toeslagen op de belastingvrije som voor die kinderen te verdelen... Dit artikel is niet van toepassing op de in de eerste lid bedoelde toeslagen met betrekking tot een kind waarvoor onderhoudsuitkeringen als bedoeld in artikel 104, 1° , worden afgetrokken door één van de hierboven bedoelde belastingplichtigen.”(WIB=Wetboek Inkomstenbelastingen 10 april 1992)

Dat de huisvesting van de kinderen gelijkmatig is verdeeld over de beide ouders heeft dus niet automatisch tot gevolg dat de toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 6°, over hen worden verdeeld.

Onderzoek of uw EOT-akte vermeldt ‘dat zij bereid zijn de toeslagen op de belastingvrije som voor die kinderen te verdelen’. Het betalen van onderhoudsuitkeringen door de ene ouder aan de andere staat die verdeling niet in de weg,wel het aftrekken ervan.

Indien voornoemd 132bis niet van toepassing is dan geldt : “Art.136. Als ten laste van de belastingplichtigen worden aangemerkt, mits zij deel uitmaken van hun gezin op 1 januari van het aanslagjaar en zij persoonlijk in het belastbare tijdperk geen bestaansmiddelen hebben gehad die meer dan 1.800 EUR(geïndexeerd 2830) netto bedragen :1° hun kinderen...”(WIB).

“Als het onderzoek van de FEITELIJKE gegevens geen uitsluitsel biedt...schrijft zij(=de belastingadministratie) dat men mag beschouwen dat het kind in dat geval deel uitmaakt van het gezin van de ouder bij wie het zijn officiële woonplaats heeft(Com.IB 92,nr.136/61)”(Fiskoloog 1995-531,5).

Ga volledigheidshalve naar http://www.fisconet.fgov.be/" onclick="window.open(this.href);return false;