JuridischForum.be

Een dubbelbelastingverdrag tot het vermijden van dubbele belasting en van het ontgaan van belasting inzake belastingen naar het inkomen bepaalt, inzake welke staat bevoegd is tot belastingheffing, het volgende:

Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1 zijn beloningen verkregen door een inwoner van een overeenkomstsluitende Staat ter zake van een in de andere overeenkomstsluitende Staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien :



a) de verkrijger in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken die tijdens enig tijdperk van twaalf maanden dat aanvangt of eindigt tijdens het betrokken belastbaar tijdperk een totaal van 183 dagen niet te boven gaan; en



b) de beloningen worden betaald door of namens een werkgever die geen inwoner van de andere Staat is; en



c) de beloningen niet ten laste komen van een vaste inrichting die de werkgever in de andere Staat heeft.

Een werknemer die een dienstbetrekking uitoefent voor een Belgische werkgever, doch exclusief op de terreinen van een ambassade, is op deze ambassade minstens deze 183 dagen aanwezig (waarvan dagen van 12 aaneensluitende uren).

Inzake c) is het normaal zo dat de Belgische werkgever wel degelijk de beschikking heeft over een vaste inrichting binnen de ambassade, maw aan de cummulatieve voorwaarde van a) + b) + c) is niet voldaan en lijkt deze bezoldiging dan ook belastbaar te worden in de 'werkstaat' = het land waar de ambassade toe behoort?

Aan punt a) lijkt mij niet meer voldaan te worden gelet punt c) toepasselijk is. Maw aan de verblijfvereiste moet zelfs niet meer voldaan worden. Indien de vereiste van vaste inrichting niet van toepassing zou zijn, stelt zich de vraag evenwel of de 183 dagen 'verblijf' van toepassing kan zijn, omdat er na de dag- en/of nachttaak teruggekeerd wordt naar de woonstaat. Ik veronderstel dat dit slechts kan voor een probleem zorgen voor die dubbelbelastingverdragen waarbij een aaneengesloten periode van 'verblijf' voorzien staat?

Er bestaat rechtspraak betreffende de onderliggende materie:

http://ccff02.minfin.fgov.be/KMWeb/docu ... ighlighted" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik stel mij evenwel vragen over de volgende motivatie:

4.2.2. De rechtbank is evenwel van oordeel dat de fictie van de extraterritorialiteit van de ambassadegebouwen niet doorwerkt in het Belgisch fiscaal recht. Gebouwen van de diplomatieke zendingen zijn weliswaar onschendbaar ten behoeve van de noodzakelijke onafhankelijkheid voor de uitoefening van hun diplomatieke functies, dit impliceert echter nog niet dat met oog op de toepassing van de Belgische belastingwetgeving een buitenlandse ambassade een stuk buitenlands grondgebied is.

Maar inzake verdragen inzake sociale zekerheid wordt evenwel het omgekeerde voorzien, met name dat de wetgeving van het land waar de ambassade toe behoort, van toepassing is.

En als deze extraterritorialiteit dan niet speelt voor ambassadegebouwen louter omdat deze binnen België gelegen zijn, waarom zijn bezoldigingen van belgen die werken bij Nato, Euratom en een serie andere binnen België opererende instellingen dan wél totaal vrijgesteld van Belgische personenbelasting (er bestaat zelfs geen progressievoorbehoud voor deze)?

De motivering van de rechtbank van eerste aanleg te Gent is niet ongewoon. Integendeel, dit is de vast rechtspraak in België.
Zie onder meer Cass., 11 maart 2011, rolnummer F.10.0011.N,, http://jure.juridat.just.fgov.be" onclick="window.open(this.href);return false;
"Het middel gaat uit van de verkeerde veronderstelling dat de plaatsen binnen de grenzen van het Belgisch grondgebied waar ambassades van vreemde staten gevestigd zijn, geen deel zijn van het Belgische grondgebied.
Het middel faalt naar recht."

Wij cross-posten blijkbaar.

Dit mag dan niet ongewoon zijn, maar waarom is er dan wél een totale vrijstelling voor NATO werknemers, zelfs voor Belgen die er werken?

En verdergaand op deze NATO tewerkstelling, ik veronderstel dat de logica die ik uiteenzette inzake loonarbeid binnen een ambassade, integraal dan wél speelt voor NATO, zelfs als het een tewerkstelling betreft door een Belgische werkgever (doch daar ook over een vaste inrichting beschikt)?

Je moet in elk geval afzonderlijk bekijken waarom er een belastingsvrijstelling naar Belgisch recht kan zijn.

Voor personeel bij de NAVO is dat het verdrag van Ottawa van 20 september 1951. Dat heeft dus niets de maken met voorwaarden die in bepaalde dubbelbelastingverdragen staan.
Voor ambassadepersoneel is er het verdrag van Wenen van 18 april 1961.

Akkoord, dat gedeelte is overduidelijk:

http://ccff02.minfin.fgov.be/KMWeb/docu ... ighlighted" onclick="window.open(this.href);return false;

Wat niet duidelijk is dat is het gevolg voor Belgische werknemers in beide situaties: beide werkgevers stellen o.a. Belgische werknemers tewerk binnen België, op terreinen binnen België. Niettemin worden deze werknemers anders behandelt. Of het nu gaat over niet-extraterritorialiteit of een Verdrag (een dubbelbelastingverdrag is dat ook?) daar ligt het verschil niet, het verschil is de behandeling van personen in een identieke situatie = discriminatie.

Wat ik evenwel nergens kan terugvinden is de behandeling van personeel van derde belgische werkgevers die dit personeel exclusief, continue tewerkstellen binnen bijvoorbeeld NATO, mij lijkt eenzelfde behandeling van toepassing (misschien wel zonder het recht van een voertuig niet in België te moeten inschrijven) zoals voor een rechtstreeks werknemer (op voorwaarde dat er minimaal sprake is van een vaste inrichting voor deze belgische werkgever binnen de Nato terreinen)?

Personen die door werkgevers, die niet de NAVO of de ambassade zijn, tewerkgesteld worden op terreinen van de NAVO of de ambassade genieten, voor zover ik dat zonder grondige verdere studie kan nagaan, m.i. geen belastingvrijstelling. Zij werken in België en geen enkel internationaal verdrag stelt hen vrij van belasting.

Personen die door werkgevers, die niet de NAVO of de ambassade zijn, tewerkgesteld worden op terreinen van de NAVO of de ambassade genieten, voor zover ik dat zonder grondige verdere studie kan nagaan, m.i. geen belastingvrijstelling. Zij werken in België en geen enkel internationaal verdrag stelt hen vrij van belasting.

Dat was juist mijn punt dat belgische NATO werknemers in België werken, doch hier niet belast worden.

Belgische werknemers bij een ambassade worden evenwel in België belast. Op basis van dubbelbelastingsverdragen zou je het tegendeel verwachten, tenzij met de terreinen van ambassades niet extraterritoriaal te beschouwen. Maar dat zijn de NATO terreinen OOK niet!

Het enige verschil is het gevolg van het toepasselijk verdrag :
- dubbelbelastingverdrag = geen extraterritorialiteit = Belgische belasting
- Nato verdrag = geen extraterritorialiteit = géén Belgische belasting (enkel omdat dit in dit verdrag voorzien staat:

http://www.nato.int/cps/en/natolive/off ... _17248.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Article XIX

Officials of the Organization agreed under Article XVII shall be exempt from taxation on the salaries and emoluments paid to them by the Organization in their capacity as such officials. Any Member State may, however, conclude an arrangement with the Council acting on behalf of the Organization whereby such Member State will employ and assign to the Organization all of its nationals (except, if such Member State so desires, any not ordinarily resident within its territory) who are to serve on the international staff of the Organization and pay the salaries and emoluments of such persons from its own funds at a scale fixed by it. The salaries and emoluments so paid may be taxed by such Member State but shall be exempt from taxation by any other Member State. If such an arrangement is entered into by any Member State and is subsequently modified or terminated, Member States shall no longer be bound under the first sentence of this Article to exempt from taxation the salaries and emoluments paid to their nationals.

In addition to the immunities and privileges specified in Articles XVIII and XIX, the Executive Secretary of the Organization, the Co-ordinator of North Atlantic Defence Production, and such other permanent officials of similar rank as may be agreed between the Chairman of the Council Deputies and the Governments of Member States, shall be accorded the privileges and immunities normally accorded to diplomatic personnel of comparable rank.

En het NATO verdrag voorziet deze uitzondering voor hun ambtenaren, terwijl andere werknemers die dan weer in dezelfde situatie verkeren en waarbij je op basis van een dubbelbelastingverdrag door de aanwezigheid van een vaste inrichting voor de belgische werknemer dezelfde regel zou verwachten, totaal anders behandeld worden.

En daar is geen enkele zweem van discriminatie voor deze flagrante verschillende behandeling?

In feite vermoedde de minister van financiën in 1997 al nattigheid toen hij antwoordde op de parlementaire vraag nr. 823 van de heer Viseur dd. 18.03.1997:

Het spreekt voor zich dat overeenkomsten die België indertijd heeft gesloten, moeten worden nageleefd, zelfs als binnen de huidige economische omstandigheden, sommige voorrechten mij niet meer verantwoord lijken, nu binnen Europa en op wereldvlak de internationale mobiliteit toeneemt.

De werkelijke vraag had dienen te zijn waar de wettelijkheid lag van de instemming met dit Verdrag, of de toenmalige regering dat wel had mogen beslissen.