JuridischForum.be

Geachte,

12 jaar geleden heeft mijn 1 x betrekkingen gehad met meisje en een weekje later stond ze aan de deur met de mededeling dat ze zwanger is. Hij heeft er toen nooit bij stilgestaan en is een relatie met haar begonnen, getrouwd en het kind officieel erkend als het zijn. 2 jaar later zijn ze echter weer uit elkaar gegaan en hij betaald al die tijd onderhoudsgeld. Nu willen mijn vriend en ik graag een kindje maar blijkt dat heel moeilijk te gaan. Wij moeten de medische molen door om zwanger te geraken en 12 jaar geleden zou het zogenaamd van de eerste keer "raak" zijn geweest. Mede daardoor en door het feit dat zijn es een nogal losbandig type was/is twijfelt hij er
nu fel aan dat zijn zoon zijn zoon wel is. Hij heeft hem ook al 8 jaar niet meer gezien. Kan hij een DNA test eisen om zeker te zijn dat het zijn kind is?

Met vriendelijke groeten

“Art.318.§ 1. TENZIJ het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat en de persoon die het vaderschap van het kind opeist. § 2...De vordering van de echtgenoot moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is...(Burgerlijk Wetboek=B.W.).

‘Artikel 318, § 1, van het Burgerlijk Wetboek schendt artikel 22 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de vordering tot betwisting van vaderschap niet ontvankelijk is indien het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot van de moeder‘(Grondwettelijk Hof 020/2011,3 februari 2011)

“B.7. Uit de motivering van het vonnis van de verwijzende rechter blijkt dat, volgens de elementen van het dossier, het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot van de moeder dat te dezen was vastgesteld ten aanzien van de eiser voor de verwijzende rechter, niet overeenstemt met de biologische waarheid, noch met de socio-affectieve waarheid. Het Hof zal het onderzoek van de bij artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek voorgeschreven termijn betreffende de vordering tot betwisting van vaderschap tot die hypothese beperken...In de in B.7 beschreven hypothese schendt artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens“(Grondwettelijk Hof 96/2011,31 mei 2011).