vraagske over veranderen regeling van het kind

elsje
Berichten: 109

#16 , 07 mar 2007 17:39

hallo,

Ik heb het debat hier wat gevolgd en moet zeggen dat ik het niet eens ben met de stelling van RR.

Waarom:

Wanneer een koppel met kinderen scheidt, en zij beschikken over het nodige gezonde verstand, dan hebben kinderen daar niet zoveel last van.Dit omdat de ouders zich ervan moeten vergewissen dat kinderen geen zaken hebben in de beslissingen van hun oudrs. Ongeacht hun leeftijd. Ruzies, twisten enz... worden uit het gezichtsveld van de kinderen gehouden.
Wie zijn kinderen betrekt in een scheiding is m.i. een onverantwoordelijke ouder.
Wat het "trauma" betreft. Kinderen verwerken zoiets heel snel, en wel op hun eigen manier.
Ik wil maar zeggen dat kinderen van gescheiden ouders niet anders zijn, maar gewoon anders worden bestempeld, en betutteld.

Dit gewoon even terzijde.

Met vriendelijke groeten.



Heye Andy


Sta volledig achter deze stelling Heye Andy !! Kinderen van gescheiden ouders hoeven niet pers? ongelukkig te zijn , integendeel ! Kinderen die in een traditioneel gezin opgroeien en steeds ruzieende ouders bezig zien zijn soms beter af bij twee apparte ouders die hen w?l rust en geluk kunnen bijbrengen...... Die betutteling hoeft niet . In het leven is niet alles :koek en ei: ! Recente gebeurtenissen tonen ons aan dat er soms v??l ellende en miserie achter de gevel verborgen zit..... Tja soms is een scheiding zelfs h??l moedig..... els

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
debnoa
Topic Starter
Berichten: 10

#17 , 07 mar 2007 19:16

ik doe mijn best, maar het is nie gemakkelijk om er alleen voor te staan en niet iemand naast me te hebben die me steunt en zegt van je bent goe bezig. Ik heb er het raden naar, maar ik probeer te denken hoe ik het allemaal graag had gezien bij de scheiding van mijn ouders.
Thanks RR

tata

roderidder
Berichten: 2946
Contacteer: Website

#18 , 07 mar 2007 22:59

@Elsje

Kinderen van gescheiden ouders hoeven niet ongelukkiger te zijn dan andere. Dat wijst onderzoek heel duidelijk uit.

Maar als U de onderzoeken naleest dan komt men tot de bevinding dat blijvende ruzie of conflicten erg schadelijk is voor kinderen.

Uit elkaar gaan zal niet betekenen dat dit zal resulteren in minder concflicten, zeker als men "verkeerd" uit elkaar gaat.

Wat heden nog te veel hulpverleners doen is scheidende koppels uit elkaar trekken door aan 1 ouder hulp te verlenen in plaats van gezamelijk naar oplossingen zoeken te samen met die ouders.

Een gerechtelijke procedure voeren is daar een mooi voorbeeld van hoe men maar al te vaak de ouders als kat en hond tegen elkaar wordt opgezet om de procedure te winnen in die mate zelfs dat het lang geen uitzondering meer is dat die procedures een eigen leven gaan leiden boven de hoofden van de ouders heen

Is er ergens nog iets met de aangereikte literratuur dat U zegt "dit klopt niet"...? Volgens mij verwoord Ed Spruyt dit in dat intervieuw erg goed, en sluit mij daar bij aan. Viel het U overigens niet op dat hij een gegeven moment stelt en citeer "het is een bekend gegeven dat kinderen van een gescheiden ouders zelf ook twee keer zoveel meer scheiden vergeleken met intacte gezinnen. Dit lijkt me toch geen pluspunt hoor en verder werden toch nog een hele reeks negative gevolgen opgesomt die men gevonden heeft bij gescheiden kinderen. Misschien toch eens goed luisteren wat er gezegd geweest is en eens trachten na te gaan of dit al dan niet zo is.

RR

Reclame

heleen
Berichten: 38

#19 , 12 mar 2007 13:04

Ik heb me jaren geleden ook verzet tegen de week-week regeling.
Waarom?
Ik werkte part-time om de kindjes te zien opgroeien en thuis te zijn als zij van school kwamen. Ex bracht ze nooit naar school, haalde ze nooit op, had daar nooit geen tijd voor.

Bij de scheiding wou hij week week regeling, ik niet want ik was er altijd voor hen, ik zorgde voor hen.
Ik heb als een leeuw gevochten voor hen en verloren.

En wat besef ik nu na jaren?
Ik heb gevochten voor mij, niet voor hen...
IK moest pers? MIJN kinderen het meeste bij mij hebben omdat ik dat
het beste vond voor mij omdat ik ze zo graag zie dat ik ze niet kan missen.

Uiteindelijk blijkt dat hun papa ook goed voor hen zorgt, spijtig dat hij dat niet kon vroeger.

Als ik hen nu vraag hoe ze het vinden die week week regeling zijn ze blij dat het zo is, zo moeten ze niet hun mama of hun papa voortrekken.

Ik zeg niet dat het een ideale situatie is voor de kinderen of voor jezelf, maar het is toch de minst erge...

Nog een raad, zoek een full time job. Je moet als alleenstaande wel, ik zou het niet redden met een parttime loon.

Je moet proberen te doen zoals je zou doen als je nog samen was.
Dan zou je ook gaan werken en je kind zou ook naar voor en nabewaking moeten gaan. Het zal jou dat niet kwalijk nemen. Hij wil niet speciaal zijn, hij wil gewoon zoals alle kindjes zijn....

Hij vraagt er ook niet om dat je maar halftijds werkt zodat je er altijd bent voor hem h?! Zadel hem daar niet mee op, met het gevoel dat jij vanalles opgeeft voor hem, doe gewoon.

nanou
Berichten: 37

#20 , 13 mar 2007 14:32

En wat besef ik nu na jaren?
Ik heb gevochten voor mij, niet voor hen...
IK moest pers? MIJN kinderen het meeste bij mij hebben omdat ik dat
het beste vond voor mij omdat ik ze zo graag zie dat ik ze niet kan missen.

Uiteindelijk blijkt dat hun papa ook goed voor hen zorgt, spijtig dat hij dat niet kon vroeger.


Heleen, chapeau voor jou.... het vergt bijzonder veel moed en ballen om dit toe te geven.... Top, echt waar!!!

wilden meer gescheiden ouders dit maar eens doen.

Nanou

debnoa
Topic Starter
Berichten: 10

#21 , 16 mar 2007 15:25

Hallo,

Kijk, ik wil een voltijdse job zeker en vast. Want ja, met een partime job kan ik nie echt overleven weet ik maar al te goed. Maar ja, ik kan nie anders. Ik ben verzorgende en heb zeer onregelmatige uren. Dus volgens jullie moe ik mijn kind dus van het een naar het andere sleuren. Van de opvang na school naar een buur en dan nog eens een babysit. Hallo, wanneer mag ik dan nog eens kijken naar mijn kind??????
Er zijn zoveel mensen die kiezen voor een partime job al hebben ze een partner omdat ze er zouden zijn voor hun kinderen. Dus deze mensen moeten ook maar voltijds gaan werken volgens jullie. Oke, je kan ook zeggen tegen me doe dan een andere job he dan verzorgende en zoek regelmatige uren. Heb ik geprobeerd en die job lagen me nie was nie mijn ding. Ik wil mensen helpen en voor mensen er zijn? Ik heb gezocht achter een job in de verzorging maar toch nog met regelmatige uren, niet gevonden. Dus volgens jullie zou ik dan nog eens moeten opgeven wa ik graag doe ook, mijn werk met mijn mensen. Kijk, ik neem jullie niets kwalijk want ik weet het is niet gemakkelijk en voor niemand gemakkelijk die in een scheiding zit. Maar ik wil er zijn voor mijn kind op momenten da toch belangrijk zijn. Is dat zo erg da ik er ben voor mijn kind. Oke, als hij 16 jaar zal zijn zal hij miss zeggen mama, zeg. Maar nu is mijn kind 3,5 jaar oud. En ja, week week systeem is da echt beter voor de kids ik weet het nie. Wa is het beste nog steeds da mama en papa bij elkaar blijven. En da ze eens meer vechten voor een relatie tegenwoordig dan het vlug op te geven en naar een ander te lopen. Waar ze denken da het zoveel beter is. Maar ik zeg je vele zijn al terugkeert zenne op hun stappen en beseffen da hun ex uiteindelijk nie zo slecht is. Oke, ik ben ook nie van menig da mensen moeten bij elkaar blijven al loopt het echt nie. Maar soms gewoon eens goe met elkaar praten over wa er scheelt in een relatie en soms eens met een buitenstaander want die ziet veel meer. Gaat het echt nie dan zeg ik geen nee, vooral als er van mishandeling enz wordt gesproken. Maar ik vind da mensen meer hun best moeten doen om nog iets te redden vooral als er kinderen zijn ipv weg te vluchten ervan. Ik weet kom miss zeer hard over dit alles maar ik wilde gewoon eens alles kwijt.
Heleen, ik ben blij voor u da je dit hebt beseft en ja, ik weet het ook ergens hoor. Maar iedere situatie is anders en moet anders bekekenn worden.

Groetjes D

Terug naar “Echtscheiding”