verwijten betreffende vaderschap

[yuma]

Mijn dochter is 23 jaar en woont sinds kort voor de zoveelste keer bij ons in. Haar vader leeft sinds de scheiding met een vriendin samen die hem ongewild ook een zoon in de nek duwde door haar pil te laten. Ze kochten een huis en de vriendin heeft het huis volledig op haar naam gezet zodat de zoon van hun beide ooit zal erven en onze dochter niet. Vervolgens heeft haar pa haar verteld dat hij niet haar echte vader is en dat ook de reden is van deze maatregelen betreffende het huis. Het verhaal werd haar gedaan op haar 21 jaar. Ik raadde haar aan ondanks het feit dat ik totaal niets verkeerds heb gedaan in die relatie met haar pa; om een DNA test te laten doen samen met haar vader en mezelf omdat de test met drie meer zekerheid geeft. Ondertussen zijn we meer dan twee jaar verder en de test werd nog steeds niet gedaan. Haar vader en diens vriendin maken mij voortdurend slecht tegen mijn dochter waardoor het nu ze bij ons in woont ook escalleerd in ruzies. De band die ik met haar heb is danig verstoord en ik ga hieraan kapot. Ik slaap zo goed als niet meer, heb voortdurend braakneigingen en geen eetlust en huil aldoor omdat dit snijd als een mes. Ik heb haar gans haar leven met alles geholpen, mijn oogappel in alles, heb haar de laatste drie jaar met negen verhuizingen geholpen van de inpak tot het vervoer tot de uitpak en de opkuis en zo meer. Nu is ze enkele weken met pak en zak bij ons gekomen en heb ik weer het hele huishouden onderste boven gehaald om haar een deftige kamer te geven voor zichzelf. Deze werkzaamheden heb ik uitgevoerd terwijl mijn man en zij zelf gaan werken waren of sliepen. Ik werkte drie dagen en twee nachten aan een stuk door om alles voor haar in orde te krijgen. De eerste nacht sliep ik 4 uur de 2 de nacht slechts 10 minuten. En dit terwijl ik spierziekte heb. Wanneer dan uiteindelijk alles voor haar en haar plekje in huis in orde is komt die zaak van mijn pa is mijn pa mischien niet opnieuw boven. Ik krijg allerlei beschuldigingen van overspel en vreemd gaan en gedurende 23 jaar leugens verteld te hebben op mijn hoofd zonder dat er inderdaad bewijs geleverd wordt om mijn naam te zuiveren. Ik kan dit niet langer aan en hoop echt op goede raad om dit aan te pakken. Buiten zetten is geen optie want ze kan nergens naar toe. Zelfs niet naar haar pa. Ze verwijt mij zelfs dat het in relaties met een vriend ook niet lukt voor haar en ze angst heeft ooit aan kinderen te beginnen doordat ik haar dit alles heb aangedaan. Sorry maar ik misdeed niets buiten het feit dat ik de drankzucht van haar vader niet langer aankon en bij hem ben vertrokken nadat hij me vertelde dat hij zijn vrijheid terug wou. Hij dronk dagelijks ontzettend veel alcohol en bleef zo goed als elk weekend het ganse weekend weg van huis. Wanneer ik hem dan vroeg waar hij had gezeten was zijn antwoord " dat weet ik niet meer; hier en daar en overal" Alvast heel erg bedankt voor uw raad want lang kan ik dit echt niet meer aan, ik ben hier kapot van en begrijp ook niet wat de bedoeling hiervan is. En hoewel ik niet dom ben onderga ik het nu en weet mezelf geen raad hoe dit aan te pakken om het te stoppen en mijn naam gezuiverd te krijgen. Vriendelijke groetjes

[eylis]

Yuma, juridische raad kunnen we je hierin niet geven; dit is een louter persoonlijk/emotionele aangelegenheid. Maar hier dan toch een tip:
Het is belangrijk dat je even afstand kan nemen van de hele situatie zodat je van al dat leed kan herstellen. Je docher is 23. Is ze afgestudeerd? zo neen en je bent nog onderhoudsplichtig, neem je best een gezinsbemiddelaar onder de arm om een gesprek met je dochter te moderen. Afspraken maken dat de zaken uit het verleden (die op dit ogenblik niet opgelost raken) niet meer opgerakeld worden. Er geen verwijten, beschuldigingen etc. over en weer meer geuit worden; dit om een soort van wapenstilstand in het gezin te installeren. Als je dochter wil afstuderen en je voorziet onderdak en onderhoud voor haar, moet ze kunnen beloven de zaken niet meer op te rakelen. Het dient tot niets en het lost niets op; Jij van jou kant moet kunnen proberen de voorbije zaken ook niet meer uit te leggen aan je dochter. Of haar te delen in je leed en trauma's.
Dit moet even kalmeren, zodat de gewone gang van het leven 'op afspraak" terug mogelijk wordt. Dan zal je dochter ook veel beter kunnen relativeren wat haar vader allemaal "vertelt".

In die bemiddeling zou ook het volgende afgesproken moeten kunnen worden: dat zowel jij als je dochter elk apart (even) in psychologische therapie gaan om de eigen trauma's en conflicten te verwerken. Samen komen jullie er voorlopig niet uit, denk ik. Jullie blijven in het stadium van eigen leed en kunnen nog niet verwerken/vergeven. Zoek professionele hulp om jullie te helpen je persoonlijke leed verwerken; Daarna kunnen jullie ook samen een paar keer op consult gaan om de zaken dan sereen door te spreken en naar de volgende stap in dit verwerkingsproces te gaan. Dat kan ook betekenen dat jullie beslissen om niet samen meer te wonen. Ze is pers lot ven rekening al 23, het lijkt me dat ze binnenkort toch op haar eigen benen staat?

[Franciscus]

Om een DNA test moet men via de rechtbank. Het zal gevraagd moeten worden gezien standpunt vader.
Maar de vader was uw echtgenoot bij de geboorte en dus ook de wettige vader.
Ik verwijs naar volgende website ( met dank aan advocaat Elfri http://www.elfri.be/het-nieuwe-afstammingsrecht" onclick="window.open(this.href);return false;)

[yuma]

Hallo dank voor de reacties; Mijn dochter heeft zichzelf op haar 18 de verjaardag op school laten uitschrijven en is gaan werken. Ze geeft kost en inwoon af. Tussen haar 18 de en nu is ze reeds verschillende malen verhuisd; maar doordat ze beseft dat alleen zitten niet fijn is of het financieel maar juist haalbaar is of het met haar vriend niet lukt of de afstand te groot is komt ze dan telkens terug. Vader en Kim zijn akkoord een DNA test te laten doen alleen wordt dit telkens uitgestelt. Ik loop reeds lange tijd om meerdere problemen bij een psychologe. Kim vind dat allemaal weggesmeten geld en vind dat ze geen hulp nodig heeft. Ze is in het verleden; ik denk dat ze toen 15 a 16 jaar was in Mechelen op weg naar huis aangerand. Ze heeft zich kunnen verdedigen waarop de dader is gevlucht voor hij ernstigere feiten kon plegen. Hij loopt nog steeds op vrije voeten. Dit is volgens mij een ernstig trauma voor haar en ze wilde toen ook al geen steun of hulp bij een psychologe. Ik had een zeer sterke band met haar en voel dat deze nu kapot is. Wapenstilstand ben ik volledig mee akkoord maar neemt niet weg dat ik in haar ogen duizende vraagtekens zie die ik niet kan oplossen omdat ze geen oren heeft naar mijn verhaal met trouwens de nodige foto's en data als bewijzen. Haar vertrouwen in mij is niets meer. Alle leugens van vaders kant worden wel geloofd (alcoholist die hiervoor reeds verschillende keren werd opgenomen in Duffel op psychiatrie) En aan de pillen hangt om van de drank min of meer af te blijven en ook om kalm te blijven. Persoonlijk leed betreffende dat huwelijk en de scheiding en zo meer heb ik reeds lang verwerkt en totaal geen probleem meer mee. Wat mij nu leed veroorzaakt is dat ik niet begrijp waarom dit wordt gezegt, wat de bedoeling er van is want dit maakt mensenlevens echt kapot. En ik merk dat Kim hier onder lijd net als ik. Wij hadden zulks een sterke band dat niets tussen ons kon komen en toch is dit nu gebeurd; ik ben reeds iets van een 20 jaar van haar vader gescheiden en laat hem ook met rust op alle vlakken. Mijn gelijk bewijzen zal ook wel nooit lukken vermoed ik en dit los laten is de boodschap maar doet zo een pijn dat ik die roddelaars eens deftig op hun plaats zou willen zetten. En aan de andere kant besef ik dan dat dit toch ook nooit dit gevoel meer zal goed maken en ik mischien met Kim nog meer ellende tegemoet ga. Ik wil dit eigenlijk op een wettige manier laten oplossen zodat dit stopt.

[Franciscus]

De DNA testen die u op internet vindt zijn geen wettelijk bewijs voor de rechtbank.
Het zou idd best zijn dat uw dochter professioneel geholpen wordt .... dat ze leert om te gaan met en te verwerken van haar trauma.
Samen gaan misschien net omdat je niet meer met elkaar kan praten ..... leren samen praten.