Zoals mijn verhaal zijn er wellicht zoveel, doch wat kan er tegen gedaan worden?
In het begin van de scheiding kwamen de kinderen elk weekend bij mij en dit gedurende anderhalf jaar. Tot op de dag echter dat het verzoek van mijn ex-vrouw door de vrederechter verworpen werd, ze kreeg geen gelijk over de 900 euro alimentatie die ze vroeg. Dag op dag was ik plots een heel slechte vader en zag ik de kinderen niet meer. Wat doe je dan als vader die de oplossingen op een volwassen manier wenst te bekomen? Tja... na steeds maar tegen de muur te lopen heb ik dan ook uiteindelijk klacht ingediend voor het omgangsrecht... en rara, ik kreeg te horen van de rechter dat de kinderen, toen respectievelijk 14j en 12j, reeds oud en wijs genoeg waren om te oordelen bij welke ouder ze wensen te verblijven....?!?!? De moeder heeft gedurende al die tijd de kinderen zitten bestoken met al dat slecht is over de vader, brainwashing tot en met, het ergste nog is dat het allemaal leugens zijn. Zo ver is ze gegaan dat zelfs mij ouders, mijn familie, de nichtjes, .. niemand ziet de kinderen nog en inmiddels zijn we zo maar 8 jaar verder.
Welk is het recht van eender welke ouder, vader of moeder, om kinderen tegen de andere ouder op te zetten zodat het contact totaal verbroken is en blijft. Men kan wel zeggen dat de kinderen nu reeds zo volwasen genoeg zijn om zelf te oordelen.... maar de manipulatie was zodanig dat de kinderen totaal het beeld hebben dat de moeder wou dat ze hadden. Mijn ex heeft jarengeleden letterlijk tegen mij gezegd in aanwezigheid van mijn advocaat: ik ga je pakken waar het je 't meest pijn zal doen, ik pak je de kinderen af...
Ik moet het niet vertellen hoe onnoemlijk hard het is om verder te leven zonder je kinderen, na zoveel jaren hoop je nog steeds, vecht je nog steeds dat ze plots weer voor je deur staan...
Waar is de rechtvaardigheid naar toe, waar is het recht naar toe die zulke ouders, man of vrouw, laten in de kou staan en waardoor het een trauma is en blijft voor de kinderen, want zo is het uiteindelijk.