verjaardagsfeestje verboden door de moeder

[PAPA EN ZOON]

Zoontje van 4,5 heeft een uitnodiging gehad van een verjaardagfeestje van een vriendje, doordat het feestje in het weekend is, is het de moeder die daarover moet beslissen, of hij mag gaan ja of neen. De kleine mag van haar, en haar vader niet gaan omdat dat in haar tijd valt, en omdat ik ouderschapsbemiddeling gevraagd heb, en volgens hen is het mijn schuld dat hij niet mag gaan naar dat feestje???????


Heb haar eerst telefoonisch op de hoogte gesteld, ze beweerde erna dat ze van niets wist, heb haar dan een copie van de uitnodiging aangetekend opgestuurd. Waarna ik een sms berichtje kreeg; ALS JE DENK DA HET ZO LUK DAN ZIJT JE MIS HET IS JE EIGEN FOUT DAT HIJ NIET NAAR HET FEESJE MAG GAAN;

De kleine zou heel graag gaan, maar ik kan daar niets aan doen blijkbaar. Hoop enkel dat hij snapt dat ik er niets aan kan doen, want zij gaan hem wel wat anders in zijn oren fluisteren. Hoop ook dat ik door die aangetekende brief niet in de fout ben gegaan. Het enige wat ik wou berijken is dat hij naar dat feestje zou mogen. Al die feestjes vallen in het weekend, en dan is hij altijd bij haar, op die manier kan dat manneke nooit ergens naartoe gaan en een sociaal leven opbouwen volgens mij. Weet iemand wat ik daar kan aan doen, of heb ik het misschien niet bij het rechte eind.

Voor mij staat de kleine centraal, en niet mijn eigen ik. Hij moet ook kunnen opgroeien tussen zijn vrienden.

[Kingfisher]

Tsja, het zal even wennen zijn: als hij bij de mama zit, dan beslist zij over de prioriteiten van de sociale kalender, als de kleine bij u zit, dan mag u beslissen. Uitnodigingen van kinderfeestjes aangetekend versturen horen niet bij "op een volwassen manier met elkaar omgaan". Wat ga je doen als er eens over echt belangrijke dingen moet beslist worden, zoals schoolkeuze? Het beste dat je voor je kind kan doen, is zorgen dat er op een deftige manier gebabbeld wordt.

[Turaki]

Aan u om zo veel mogelijk in uw tijd het sociale leven van uw kind te organiseren. Als de moeder echt wil dwarsliggen, dan kan je op dat vlak er niet veel aan doen. Op lange termijn zal het kind ook wel inzien waar het het meeste ondersteuning krijgt op dat vlak.

Versturen van AS is trouwens niet slecht: zo ontneem je haar eventuele munitie ("van mij mocht hij gaan, maar ik wist van niets, de vader informeert mij niet"). Jammer dat het zo moet, maar soms moet je, om goed voor je kind te kunnen zorgen, eerst jezelf indekken. Indien jullie nog via mail communiceren, kan je ook een scan doormailen (wel enkel als je zeker bent dat ze haar mails leest), en een kopie van de verzonden mail bewaren (in map verzonden mails of via BCC aan jezelf mailen).

Eventueel de SMS laten vastleggen in PV van politie (tekst, verzendnr en ontvangnr)? Op zich heeft dit geen gevolg, maar u heeft wel bewijs dat het kind gestraft wordt voor iets dat u zou gedaan hebben.

[PAPA EN ZOON]

Uitnodigingen van kinderfeestjes aangetekend versturen horen niet bij "op een volwassen manier met elkaar omgaan". Wat ga je doen als er eens over echt belangrijke dingen moet beslist worden, zoals schoolkeuze? Het beste dat je voor je kind kan doen, is zorgen dat er op een deftige manier gebabbeld wordt.

Een uitnodiging in je handen geven en daarna zeggen dat je niets gehad hebt, als er in de school iets te doen is geef ik haar daar altijd een copie van, ze is wel tegen de juf gaan zeggen dat zij nooit van iets weet, want dat ik niets mee geef, IS DIT VOLWASSEN ????

Ik had ouderschapsbemiddeling aangevraagd, en heb van de bemiddelaar te horen gekregen, dat uit het gesprek dat hij met de moeder en haar vader gehad had, duidelijk blijkt dat die mensen voor geen reden vatbaar zijn, en dat praten met hen enkel tijdverlies is, en dat dat het nog erger gaat maken.

Omdat ik ouderschapsbemiddeling gevraagd heb mag de kleine nu niet naar het feestje, dat is 1 van de redenen

Hoe moet je met zulke mensen omgaan, al wat je doet of zegt in het belang van de kleine is toch niet waar.

[Kingfisher]

Moest mijn ex mij verjaardagsuitnodigingen aangetekend opsturen, waardoor ik op mijn vrije dag nog eens naar het postkantoor mag, dan zou ik ze aanklagen wegens pesterijen. Nogmaals: uw ex beslist wat er in het weekend gebeurt, gij beslist wat er in de week gebeurt. Je zou het toch ook niet fijn vinden als uw ex plots uw kind zou inschrijven in de muziekles op woensdag middag, omdat zij dat belangrijk vindt? En ooit, als jullie als volwassen mensen met elkaar hebt leren praten, kan er misschien in het belang van het kind worden beslist. Aangetekende uitnodigingen sturen vallen voor mij onder de noemer "olie op het vuur " gooien. Just don't. Toon aan dat je op volwassener manier kan reageren dan jouw ex . Trust me, jouw kind zal snel oud genoeg zijn om te beseffen wie de redelijke partij is en wie niet.

[Turaki]

Aangetekend en gewoon versturen? Ze moet geen verlof nemen om ze op te halen, en kan ook niet beweren van niets te weten. In sommige gevallen moet je jezelf indekken, zeker als men je in een slecht daglicht wil stellen.

[Moraelin]

Ik ken het syndroom van de ex die mensen wil "bestraffen" maar al te goed. Mijn ex redeneert ook zo: geeft er iemand kritiek -> bestraffen door alle banden door te knippen of kleinkind/kind niet meer te mogen zien. Ga je niet 100% akkoord met haar voorstellen -> je krijgt je kind niet meer te zien, Verliest ze een rechtszaak -> pesten aan de deur + mijn vriendin verbaal en fysiek aangevallen aan de deur door haar nieuwe vriend, .... En dit gebeurt zowel met haar vrienden, familie als mezelf, mijn ouders, haar ouders, ...

Jammer genoeg moet je voor al deze feiten zelf enorm veel moeite doen om het weer goed te krijgen of om recht te laten zegevieren...waarom is het altijd gemakkelijker om kwaad te doen dan om de zaken recht te trekken ? Het gerecht zou met VEEL meer afschrikking moeten werken zodat men 3x nadenkt voor zijn medemens te gaan koeioneren, bestelen, ... nu is er een signaal van straffeloosheid en de (kleine) kans dat je daarvoor ooit bestraft wordt.

[eylis]

beste papa en zoon: contacteer de ouders van het kindje dat je zoon uitnodigt voor het feestje.
Leg hen uit dat dit feestje valt in de "tijd" van de mama en zij dus beslist binnen haar planning of jullie zoontje kan gaan. Dat jij dat niet kan bepalen. Geef deze mensen het telefoonnummer van je ex en vertel hen dat ze best zelf afspreken met de mama om alle misverstanden (afhalen en brengen en zo) te vermijden.
Dat je ex zich maar zelf belachelijk maakt tov deze mensen. Ik heb overigens een donkerbruin vermoeden dat ze het ineens gewoon gaat toestaan...en dan is je zoontje bij.
soms moet je mensen met slechte bedoelingen gewoon ff te slim af zijn...

[Moraelin]

Eylis, dat lijkt idd een goeie oplossing maar dan ga je wel anderen mensen gaan 'belasten' met jouw probleem... het is niet aan hen om hiervoor rond te bellen of zo. Kan zijn dat ze volledig zien zitten maar toch oppassen.

[eylis]

neen, daar belast je de andere mensen niet mee om de eenvoudige reden dat uitnodigingen voor verjaardagsfeestjes (kleine kindjes) aan de juiste ouder meegegeven had moeten worden. Dat weten die ouders natuurlijk niet en ze weten ook niet bij wie het kindje op dat ogenblik verblijft. Met een simpel belletje kan de papa aan de ouders van dat vriendje uitleggen dat de uitnodiging jammer genoeg valt in de tijd van de mama en gezien het verblijfsco-ouderschap hij niet kan eén mag toezeggen in mama's plaats omdat het over de verblijfstijd van de mama gaat. Als het vriendje echt wil dat zijn zoontje komt, dat de ouders dus best even met haar afspreken hoe het af-ophalen gebeurt.
De bal was per ongelujkk in het kamp van de papa terechtgekomen, maar eigenlijk had ie in die van de mama moeten liggen. Dus verwittigt de papa even de voetballers