Hallo
Dit is mijn situatie : stopzetting relatie papa jongste zoontje eind jan 2011... dan papa zich officieel uitgeschreven naar het buitenland (tot op heden nog steeds "woonachtig" in het buitenland) maar wel 7 dagen op 7 dagen werkzaam in België... Wou geen alimentatiegeld betalen, aangezien ik al genoeg kindergeld ontving, dus eenzijdig verzoekschrift ingediend bij jeugdrechtbank. In september een vonnis dat zoontje elke zondag naar zijn papa moest... nooit komen ophalen (3maanden lang klacht gaan indienen omdat papa hem nooit komen ophalen is).
In maart 2012 is er bij papa loonbeslag gedaan wegens achterstallig alimentatiegeld... en papa wou ineens zijn zoontje zien en heeft een advokaat onder de arm genomen. Voorstel gedaan om in een neutrale bezoekruimte mekaar te ontmoeten maar de papa heeft dit geweigerd en is naar de rechtbank gestapt.
Dus nu moet mijn zoontje om de 14dagen 's zondags naar zijn papa en nu zondag is het de 1ste x.
Ik weet dat hij naar zijn papa moet, maar vind het gewoon erg... mijn zoontje kent zijn papa niet meer, is nog maar 2,5j... ik moet mijn kind dus, ondanks hij in alle staten is en niet mee wil gaan, toch meegeven?
Iemand hier ervaring in?
Groetjes
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Het welslagen van dit eerste bezoek hangt voor merendeel af welke voorbereiding en verwachtingsgevoel je zelf aan je kindje geeft voor dit bezoekje (het is maar een dag...)
Probeer je gespannenheid en stress niet door te geven aan je kindje. Een kind van 2,5 kan je voorbereiden op leuke dingen, of het negatief opladen.... Vertel dat hij zondag op bezoek gaat bij papa en maak met hem een tasje klaar waar hij leuke dingen in kan stoppen: z'n knuffel, een jasje, een zonnebril en spulletjes die je meeneemt als je op bezoek gaat bij aardige mensen. Maak samen een knutselwerkje voor papa dat hij als kadootje kan meenemen (als we op bezoek gaan, brengen we een kadootje mee).
Heel dit ritueel zal er voor zorgen dat dit bezoek in het juiste kader terechtkomt: een kindje dat zijn papa bezoekt. niet meer, niet minder.
Dus geen kindje dat naar zijn papa MOET...dat gevoel mag je niet onbewust projecteren op je kindje, want daar starten alle sluimerende relatieconflicten tussen ouders en kinderen mbt omgangsrecht.
Ok, de papa heeft het tot nu toe niet echt schitterend gedaan, maar ook mensen groeien soms trager in hun ouderschap: met 1 zondagbezoek per 14 dagen: dat is het echte minimum om recht te doen aan een fundamenteel recht dat elke ouder heeft mbt zijn kinderen (ongeacht een vonnis of afspraak): Het wettelijk co-ouderschap: en dat is het fundamenteel recht tot samen opvoeden en omgang.
Probeer je gespannenheid en stress niet door te geven aan je kindje. Een kind van 2,5 kan je voorbereiden op leuke dingen, of het negatief opladen.... Vertel dat hij zondag op bezoek gaat bij papa en maak met hem een tasje klaar waar hij leuke dingen in kan stoppen: z'n knuffel, een jasje, een zonnebril en spulletjes die je meeneemt als je op bezoek gaat bij aardige mensen. Maak samen een knutselwerkje voor papa dat hij als kadootje kan meenemen (als we op bezoek gaan, brengen we een kadootje mee).
Heel dit ritueel zal er voor zorgen dat dit bezoek in het juiste kader terechtkomt: een kindje dat zijn papa bezoekt. niet meer, niet minder.
Dus geen kindje dat naar zijn papa MOET...dat gevoel mag je niet onbewust projecteren op je kindje, want daar starten alle sluimerende relatieconflicten tussen ouders en kinderen mbt omgangsrecht.
Ok, de papa heeft het tot nu toe niet echt schitterend gedaan, maar ook mensen groeien soms trager in hun ouderschap: met 1 zondagbezoek per 14 dagen: dat is het echte minimum om recht te doen aan een fundamenteel recht dat elke ouder heeft mbt zijn kinderen (ongeacht een vonnis of afspraak): Het wettelijk co-ouderschap: en dat is het fundamenteel recht tot samen opvoeden en omgang.
Heb mijn zoontje dus idd laten wennen aan het feit dat zijne papa hem kwam ophalen.... en mijn mama was er ook bij toen hij naar zijne papa ging en heeft het spelletje meegespeeld... En mijn zoontje is zonder problemen met zijn papa meegegaan...
En idd nog altijd het beste voor tkind maar tdoet wel veel pijn!! En zeker toen mijn zoontje schreeuwend thuiskwam en dan nog te laat... dus papa heeft spijtig genoeg een klacht aan zijn been wegens het te laat terugbrengen van mijn zoontje!!
En idd nog altijd het beste voor tkind maar tdoet wel veel pijn!! En zeker toen mijn zoontje schreeuwend thuiskwam en dan nog te laat... dus papa heeft spijtig genoeg een klacht aan zijn been wegens het te laat terugbrengen van mijn zoontje!!
mam4, het is vooral wennen voor jou. Je zoontje gaat dat vanaf de 3e keer een gewoonte vinden en er ook naar uitkijken. Schreeuwend terugkomen van zo'n dagje uit: dat kennen we toch: peuters zijn helemaal opgedraaid na verjaardagen, uitstapjes, en de eerste keer bij de papa op bezoek. Ze zijn daar natuurlijk oververmoeid van en dan krijg je een lastige peuter thuis 
Dat laatkomen: hou het in de gaten, maar het kan natuurlijk gebueren. Het parket gaat een enkele klacht van eens hier een kwartier telaat en eens daar een kwartier te laat niet ernstig nemen. en dat moet ook niet. Dus kijk uit met te gauw klacht neerlggen: want men zou dat ook als stemmingsmakerij van jouw kant kunnen interpreteren. Maar vraag wel aan de papa dat als er vertraging is, hij je een SMS'je stuurt. Dan maak je je geen onnodige zorgen en dat is maar beleefd ook.
en binnenkort zal je je wel ontspannen en deze bezoekjes ook kunnen zien als qualitytime voor jezelf. Even ontspannen voor een paar uurtjes.
courage!
Dat laatkomen: hou het in de gaten, maar het kan natuurlijk gebueren. Het parket gaat een enkele klacht van eens hier een kwartier telaat en eens daar een kwartier te laat niet ernstig nemen. en dat moet ook niet. Dus kijk uit met te gauw klacht neerlggen: want men zou dat ook als stemmingsmakerij van jouw kant kunnen interpreteren. Maar vraag wel aan de papa dat als er vertraging is, hij je een SMS'je stuurt. Dan maak je je geen onnodige zorgen en dat is maar beleefd ook.
en binnenkort zal je je wel ontspannen en deze bezoekjes ook kunnen zien als qualitytime voor jezelf. Even ontspannen voor een paar uurtjes.
courage!
Even de juridische kwestie achterwege gelaten : Ik wil alleen even zeggen dat ik dat gevoel ken. Je denkt op dit moment dat je nooit zult wennen aan de sitiatie en wil er met geen haar aan denken om je kleine engel eventueel nog langer te moeten missen enzovoort. Maar het is zoals Eylis zegt, er komt een dag waarop je zegt : nu kan ik eens aan mezelf denken. Wij mama's moeten af en toe eens gewoon vrouw kunnen zijn en daarovber hoeven we ons zeker niet slecht te voelen.