echtscheiding en terugkeren vanuit buitenland

lucgescheiden · #16 , 30 nov 2012 02:01

Wat maakt een beslissing moeilijk?
- omdat het een keuze is tussen tussen iets slecht en iets minder slecht
of
- is het de zelfkennis inzake onwil om op beslissingen terug te komen?

Uw vriendin heeft u wellicht ook een voorstel gedaan om te proberen;
mocht morgen blijken dat uw echtgenoot zich niet langer wenst te verzetten tegen het onvermijdelijke?

Maar wees gerust de rechtbank zal u steunen in uw echtscheidingsrecht, zij kan daarvoor uw gerechtsprocedures rekken tot
vijf jaren en u inmiddels een persoonlijke alimenatie toekennen voor 12 jaren,
u de kans gevend om nog een deel van uw spaarcenten af te geven aan advocaatskosten en gerechtskosten.

Echter, over 12 jaar zullen jullie zoontjes 17 en 20 jaar oud zijn, u 52.
Uw persoonlijke alimentatie zal ten einde lopen en ... u zal mijn eerste vraag herinneren(?)

Winston · Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding

alicem · #17 , 30 nov 2012 10:05

De beslissing was een keuze tussen 'niet meer gelukkig zijn' en het onbekende. Ondertussen ben ik bijna terug 6 maanden in Belgie en ik heb het gevoel dat ik terug leef. Ik maak snel vrienden, ik ga terug naar theater, concert, zomerfestival... ik ben terug gelukkig. En dat doet me inzien dat mijn keuze de juiste was. En de meeste van mijn vriendinnen zien dat ook...
Ook onze zoontjes gaan hier in Gent naar school en vinden de school heel goed. Ze moeten nog wat bijgeschaafd worden aan de taal, maar ze maken snel vooruitgang.

Ik ben niet van hem weggegaan om rijk te worden, maar ik wil wel mijn deel van hetgene waar ik samen met hem al die jaren ook voor heb gewerkt. Ons verblijf in Japan was daar een deel van, dus als ik nu geen uitkering krijg daardoor, heb ik toch recht op een zekere compensatie dat ik ook gewoon kan leven.
Op dit moment woon ik op een apartement met 2 slaapkamers, heb geen auto en leef echt wel zuinig en met 1500 euro is het heel moeilijk om rond te komen...

Ik wil geen lange en dure rechtzaak en ik wil ook een vechtscheiding vermijden, maar terzelfdertijd kan ik toch niet akkoord gaan met een voorstel waar ik niks of weinig krijg van hem.

Dus terug naar mijn vragen: is het een redelijke eis om te vragen voor een minimum alimentatie zonder rekening te houden met zijn inkomen ? kan mijn man loonverlies en verlies op aandelen inbrengen als 'schadeclaim' en dat ik daardoor minder dan de helft van het geld krijg ?

lucgescheiden · #18 , 30 nov 2012 17:04

Kinderen lijken soms heel flexibel, het stijgend aantal zelfmoordpogingen bij jongeren getuigt echter van het tegendeel.

Normaal hebt u recht op de helft van de bezittingen, u hoeft zich dus niet te bekommeren om uw deel van wat werd opgebouwd als gemeenschappelijk vermogen.

Een bemiddelaar heeft echter geen bevoegdheid om onderzoeksdaden te verrichten, een notaris wel.
Dit is van belang, wanneer u vermoedt dat er bezittingen worden verzwegen, en u een inventaris eist.
U zal evenzo moeten overeenkomen op welke datum deze snapshot inventaris wordt genomen.
Mogelijk zal deze worden bepaald op datum van de feitelijke scheiding zijnde 'bijna zes maanden terug' (?)
Op dat ogenblik werkte uw echtgenoot wellicht nog, en kan loonverlies moeilijk worden ingebracht voor een verdeling...

Verlies op aandelen betekent een verlies ten nadele van het gemeenschappelijk vermogen,
m.a.w. het te verdelen bedrag wordt verminderd en jullie krijgen daardoor beiden de helft van dit verlies doorgerekend,
Mijn inziens kunnen jullie opteren voor een verdeling in natura, waardoor geen verkoop en daardoor ook geen verlies...

Al wat in de inventaris wordt opgesomd is gemeenschappelijk vermogen, beide partijen kunnen hun persoonlijk vermogen (gelden van voor het huwelijk)
voorafgaandelijk bewijzen en terugnemen.
Hier stopt het dan voor wat betreft de vereffening en gaat men over tot een gelijke verdeling.

Alimentatie is een totaal ander paar mouwen.
De wetgeving terzake biedt geen klaarheid, is daardoor volkomen tegensprekelijk, en aldus flexibel te interpreteren door alle partijen.

In praktijk krijgt de partij met de hards roepende advocaat, een alimentatie toegekend.
Iets of wat rechter, zal deze alimentatie vervolgens in haalbare cijfers gieten,
rekening houdend met financiële voordelen bij, jawel, de verblijfsregeling voor de kinderen.
Net dit is wat kinderen het meest raakt; het getrek van beide ouders om de kinderen (en zo komen we terug bij het begin van mijn antwoord)

Draai of keer het zoals u wenst, maar nogmaals; er bestaat geen wet die een ouder kan verplichten om in bovenvermelde keurslijfje te blijven lopen,
zeker niet wanneer, de andere ouder er alles aandoet om net uit dat keurslijfje uit te stappen.

U zegt zelf dat uw 'gelukkig zijn' berust op het feit dat u terug in België bent. Staat dit dan los van een echtscheiding?

Iets zegt me dat; uw keuze voor het onbekende, u regelrecht naar uw volgende keurslijfje zal voeren.
Dat u eigenlijk meer geluk verspilt, dan dat uw beslissing ooit kan opleveren, maar ik kan me ook vergissen uiteraard.

Dus wellicht is het verstandiger om jullie bemiddelaar eens te bevragen aangaande het onbekende, daar betaalt u hem immers voor.

Reclame

alicem · #19 , 30 nov 2012 17:52

Dit is goed nieuws. Ik heb mij in Belgie eerst ingeschreven en dan pas heeft mijn man beslist om zijn job in Japan op te geven en ook naar Belgie te komen, alhoewel ik daar niet om had gevraagd. Hij is dan nog wel terug naar Japan gegaan om alles te verkopen en te verhuizen, en heeft dan pas zijn ontslag gegeven en is dan ook naar Belgie verhuisd.
Dus vermits hij nog werkte op de dag dat ik mij in Belgie heb ingeschreven, kan hij dus geen loonverlies inbrengen, correct ?
De aandelen is iets anders. Blijkbaar kreeg hij van zijn bedrijf een pak aandelen als hij 5 jaar bij dat bedrijf werkte. Maar hij heeft zijn ontslag gegeven na 4,5 jaar (nogmaals ik heb daar niet om gevraagd), en wil hij dat verlies van die aandelen aftrekken van mijn deel. Dus als ik je goed begrijp, kan hij dat ook niet doen.
Ook voor alimentatie is dit goed nieuws. Vermits hij voordeel heeft om dicht bij zijn (rijke) ouders te wonen, kan ik dat argument gebruiken voor de alimentatie te krijgen, lijkt me. Kan zijn inkomen op snapshot van de inventaris ook gebruikt worden voor de alimentatie ? Dat zou goed nieuws zijn.
Voor de verblijfsregeling is er niet echt een probleem. Ik ben wel akkoord met een week/week regeling en hij wil dat ook.
Bedankt voor de uitleg !
En ik ben vooral gelukkig dat ik terug in Belgie ben tussen mijn vrienden en rustig mijn ding kan doen... ik geniet terug van elke dag.

lucgescheiden · #20 , 30 nov 2012 18:25

Dit is absoluut geen goed nieuws.
Immers indien u geen toestemming had van uw echtgenoot, noch van enige rechter om u domiciliatie te wijzigen,
zou dit zich tegen u kunnen keren als zijnde gezinsverlating!
U zou met dit strafbaar feit uw man verplicht hebben om zijn job op te geven, om zijn wettelijk recht op familiaal leven terug te kunnen genieten.
Met zijn aantoonbaar loonverlies te gevolg.
Hij woont nu noodgedwongen dicht bij zijn ouders, maar zijn expertise ligt in het buitenland... de welke u heden verspilt met genieten.
Hoe kan u aantonen voor een gelijke verblijfsregeling te kunnen zorgen? Wanneer u niet over een inkomen beschikt?

Het is maar hoe je de zaken aanbrengt, en bij een bemiddelaar KAN u nog iets aanbrengen.
Wanneer de rijke ouders beslissen om een dure scheidingsspecialist tegen u in te huren, dan
zal u NIETS meer moeten aanbrengen, het zal er allemaal reeds, mooi en netjes op maat van uw ex, klaar liggen.

alicem · #21 , 30 nov 2012 19:18

Om correct te zijn was de volgorde iets anders. We hadden al voorlopige maatregelen afgesproken bij de bemiddelaar voor het verblijf van de kinderen, en pas dan heb ik domicilie veranderd en heeft mijn man zijn job opgegeven. Dus ik denk wel dat ik dan de toestemming had, correct? HIj heeft trouwens ook voor mijn appartement gezorgd (hij kent veel mensen in gent). En kan hij achteraf toch niet zeggen dat ik hem daartoe verplicht heb? Toch wist ik niet dat ik een toelating nodig had. Geldt het echtscheidingsrecht dan niet als je in het buitenland woont ?
Voor die advocaat vrees ik wel... bij mijn schoonouders in de familie zitten al een aantal advocaten. Ik zal wel zien welk voorstel er uit de bus komt bij de volgende sessie, maar ik begin mij toch af te vragen welke rechten ik nog heb. Ik heb alles opgegeven voor zijn carriere, en nu dit...
Niet goed slapen vannacht...

Franciscus · #22 , 30 nov 2012 23:35

Bemiddelaar ? is dat door de rechtbank bekrachtigd?

lucgescheiden · #23 , 01 dec 2012 02:56

U nam zelfstandig de beslissing om het onbekende in te duiken,
uw echtgenoot geeft u, ondanks hij volkomen machteloos staat tegenover uw scheidingsrecht, blijkbaar
nog de kans om via bemiddeling dit onbekende te ontdekken alvorens u duikt.
Zo dat u uw duik zelf zou kunnen cancellen zo u dat zou verkiezen.
U betaalt een neutraal bemiddelaar, doch komt graag één en ander hier verifiëren.
Wanneer ik er u, uit ervaring op wijs dat; het aan u is om deze kans met beide handen te grijpen,
geeft u als antwoord: "Ik zal wel zien welk voorstel er uit de bus komt bij de volgende sessie"

Ik kan u aldus enkel adviseren om de nachten dat u niet goed kan slapen, hier op het forum wat
te komen lezen... U zou in dit wonderland wel eens tot de vaststelling kunnen komen dat:
- u de enige poster bent die dergelijke kans krijgt aangereikt,
- en dat het zeer raadzaam is om tegen volgende sessie ZELF een voorstel klaar te hebben (mocht het tegen dan al niet te laat zijn !?)

alicem · #24 , 01 dec 2012 10:07

Nee, de tijdelijke overeenkomst is gewoon getekend door ons beiden bij de bemiddelaar. Moest dit dan via de rechtbank ?

Ik geef toe, ik ben hier niet zo in thuis, en ik krijg weinig antwoorden van de bemiddelaar (tenzij ik een afspraak maak, betaal en dan nog).

Mijn voorstel was om gewoon het geld in twee te delen, maar mijn man zei dat hij al geld had voor ons huwelijk en hij moet dat nu bewijzen. Dus dat voorstel wacht ik af. Ik heb geen probleem met het geld dat hij ervoor had, maar ik vraag me toch af of hij loonverlies ook kan aftrekken van mijn deel. Ik begrijp dat hij liever in Japan was gebleven, maar hij kan me dat toch niet forceren ? Ook wil hij de autos (die ondertussen al lang weg zijn) van voor ons huwelijk ook als zijn inbreng laten gelden, omdat hij die toen betaald heeft. Kan dat ?

Voor partner alimentatie had ik een voorstel gedaan dat ik de helft van het verschil in inkomen zou krijgen met een minimum van 1500 ( maar als ik een uitkering zou krijgen dat dat eraf gaat) en als maximum een derde van zijn loon.
Kind alimentatie is volgens een formule van de bond, en dat ging de bemiddelaar wel uitrekenen.

Voor verblijf zijn we allebei akkoord met week/week, ahoewel voor mij gent wel een dure stad is.

Hij was niet akkoord met de verdeling en met de partneralimentatie, dus vandaar dat hij een voorstel ging doen waar ik nu op wacht. Ik heb alleen zo geen idee waar ik mee akkoord moet gaan, en de bemiddelaar geeft absoluut geen advies hierover.

Ik begrijp niet goed welke kans ik zou moeten grijpen ? Nu naar een advocaat gaan ?

alicem · #25 , 01 dec 2012 11:26

Mocht het niet duidelijk zijn, ik zie het absoluut niet zitten om terug naar mijn man te gaan. Ik heb dat hoofdstuk echt wel afgesloten.

Tope · #26 , 01 dec 2012 12:14

Waarom ga je niet aan de slag als poetshulp met het systeem van de dienstencheques.
Zo heb je alvast een inkomen in afwachting van een definitieve financiële regeling.
Ondertussen kan je verder blijven zoeken naar een job in overeenstemming met je capaciteiten.

julied · #27 , 04 dec 2012 09:38

Je hebt in principe recht op de helft van alles wat opgebouwd is tijdens het huwelijk, en je man zal dat moeten bewijzen. Ik mijn vriendenkring zijn er helaas wat gescheiden vrouwen, maar ik heb van niemand gehoord die schadevergoeding voor loonverlies heeft moeten betalen ofzo...
Voor partner alimentatie wil ik je niet teleurstellen, maar als je zelf die beslissing neemt om te vertrekken, wordt het heel moeilijk om iets te krijgen.
En ik zou extra opletten met rijke schoonouders...

alicem · #28 , 12 mei 2013 19:20

Een kleine update....
Ik ben naar de vrederechter gestapt om alimentatie te krijgen, maar ik heb maar 800 euro gekregen, en het is gewoon onmogelijk om daarmee toe te komen.. (geen uitkering) ik probeer wel een job te vinden, maar het is me nog niet gelukt. Ik ben nu in beroep gegaan, maar dat duurt nog heel lang... en ondertussen heb ik bijna niks, maar we hebben wel samen wat spaargelden 50/50 verdeeld, zodat ik nu wel wat reserve heb, maar ik ben wel mijn spaarcenten aan het opleven...
Ik hoop dat de rechters in beroep toch een betere beslissing nemen.. iemand ervaring mee?

Asterx · #29 , 12 mei 2013 20:50

Bedankt voor je antwoord... ik denk dat ik vannacht weer niet ga slapen. Als ik geen job vind, dan weet ik niet hoe ik de touwtjes aan elkaar ga knopen... Er zal niets anders opzitten dan de spaarcenten op te gebruiken tot er niks meer is... en dan naar het ocmw, ofzo.

Beste Alicem,

Indien je moeilijkheden hebt met het vinden van een job, kan je je eventueel richten tot een VDAB kantoor, daar kunnen ze je allicht helpen in het vinden van een job.
In de buurt waar ik woon, zijn er 3 winkels die werken met dienstencheques, die continue op zoek zijn naar nieuwe werknemers.
Misschien dat dat je al iets voort kan helpen als je zonder inkomen dreigt te vallen.
Uit gesprekken met onze huishoudhulp, blijkt dat zij per uur ongeveer 10€ verdiend, en tot 38 uren per week mag werken.
Dan kom je toch uit op een mooi bedrag van 1520€/maand ongeveer.

Op onderstaande link vind je meer info i.v.m. dienstencheques.
http://acv-mid-west-vlaanderen.acv-onli ... ues/dc.asp

Wat ik ook niet begrijp is dat je eerder in je topic sprak over 1500€ per maand om mee rond te komen, als het bedrag van de alimentatie dat de rechter je voorlopig toekende, een 800€ bedraagt.
Als je deze samen telt, heb je 2300€, wat me toch een aardig bedrag lijkt waar je gerust een appartement kan huren, en een normaal leven kan leiden met je 2 kinderen?