Proberen om een antwoord te geven.
Vooreerst ELKE maal dat een partij zich niet aan het vonnis houdt aangifte doen.
Als u hem op tijd ter kennis hebt gebracht dat u ging verhuizen en hij heeft geen bezwaar gemaakt ..... vervalt dat argument.
Trouwens 20 km of 35 km als ik het goed heb is nu niet zo ver.
Als u echter om
die reden de €20 hebt gegeven dan heeft hij een klein pootje om op te staan.
Als dat gewoon zomaar was gezien hij steeds de kinderen moet halen en brengen ... geen pootje.
En ALS hij daar niet mee akkoord ging/gaat moet hij maar naar de rechtbank stappen als jullie daar zelf niet uitkomen.
Echter het niet respecteren van het omgangsrecht is een strafbaar feit en staat als dusdanig in het Strafwetboek.
Feit waarvoor u elke maal aangifte gaat doen.
Raar bij mijn weten is er in ELKE politiezone een permanentie dag en nacht die bereikbaar moet zijn voor publiek dus een bureau (hoofdbureau) dat open is. In de gemeente waar ik woon zijn er trouwens meerder bureaus dag en nacht open.
Wat het opstoken betreft .... daar nooit op reageren in aanwezigheid van de kinderen --- nooit laten blijken dat er een probleem is.
( ze zullen het wel doorhebben)
wat is de procedure nu. U doet aangifte bij uw lokale politie ...deze sturen PV (in principe naar parket) ...dat is al enkele weken alvorens dat daar aankomt. * ( Mogelijk kan de procedure autonoom politie onderzoek worden toegepast en stuurt een politieofficier afschrift PV rechtstreeks naar de andere politiezone)
Griffie schrijft pV in en bezorgd aan de juiste dienst ( substituut) ..deze geeft opdracht via een kantschrift aan de andere lokale politiezone om uw ex te horen.... deze heeft enkele weken de tijd om naar politiebureau te gaan ...of hij gaat niet.
PV terug naar parket .... terug naar eerste politiezone ... met vraag om u terug te horen of er nog problemen zijn?
Terug naar andere politiezone .... of terug naar eerste met opdracht om betrokkene te signaleren voor verhoor. (Politie mag niet signaleren op eigen initiatief)
enz enz
Persoonlijk vind ik ook dat er te laks wordt opgetreden door de rechtbanken, advocaten ...
Rechters zouden meer dwangmaatregelen moeten (kunnen) uitspreken - bij manifeste weigeringen omkeren van de plaats waar de minderjarigen normaal verblijven..... meer mogelijkheden om die dwangmaatregelen te laten uitvoeren - verplichte bemiddelingen ....
(niet in die volgorde uiteraard).
Ook advocaten zouden (volgens mij) iets alerter mogen zijn en die dwangmaatregelen direct in vonnis laten zetten dus wat als partijen zich niet houden aan de regels .... beslag op loon enz enz zonder nogmaals naar de rechter te moeten stappen.
Minder mogelijkheden om een zaak te rekken ... duidelijke termijnen waarin een zaak moet voorkomen - in een aantal gevallen het misbruik van verstekvonnissen enz enz ....
Maar dit allemaal ter zijde.
