5j geleden zijn mijn ex-vrouw en ikzelf in onderling overleg uit elkaar gegaan. Op dat moment hadden we 2 kinderen van 1 en 4 jaar oud.
Omdat ik schuldgevoelens had heb ik bij de notaris erg inschikkellijk geweest naar het financiele en organisatorische aspect.
Zo heb ik ons nieuw gebouwde woning nog mee afbetaald zodat zij met de kinderen in een groot huis kon blijven wonen. Zij kreeg zowel de kinderen ten laste, dus genoot van het kindergeld en het fiscale voordeel en alimentatie.
Op papier waren de kinderen slechts 1 op 2 weekends en 1 op 2 woensdagen bij mij. In realiteit waren de kinderen altijd bij mij wanneer zij moest werken... dus soms waren dit 18 dagen per maand.
Zowel zij als ik hebben ondertussen een nieuwe partner en ik heb nu ook een zoontje met mijn huidige vrouw.
De 2 kinderen met mijn ex-vrouw zijn erg graag bij haar, maar ok bij mij. Praktisch gezien wonen we nog steeds dicht bij elkaar.
Omdat mijn ex-vrouw vroedvrouw is en dus erg flexibele uren heeft, die ik pas enkele dagen voor het begin van de maand van haar kan doorkrijgen, en omdat ikzelf een erg ambitieuze job heb met vele avondmeetings en buitenlandse meetings, wens ik een nieuwe duidelijk gestructureerde verblijfsregeling. Door een gestructureerde verblijfsregeling kan ik mijn agenda lang op voorhand blokkeren en er dus ook meer zijn voor de kinderen. Ik kreeg nl de laatste maanden vaak te horen dat ik er nooit was als mijn kinderen bij mij waren.
Ik tracht al verscheidene maanden met mijn ex een dialoog op te bouwen, maar ik heb het vermoeden dat haar nieuwe vriend (die ook flexibele uren heeft) enorm tegenwerkt en haar negatief beinvloed. Hij heeft ook een zoontje uit een vorig huwelijk, en hij ziet zijn zoontje elke woensdag en om de 2 weekends. Hij is ook van het principe dat hij ervoor moet zorgen dat zijn zoontje overal geraakt, en dat ik en mijn ex-vrouw voor onze kinderen moeten zorgen. Hij heeft toch ook voor een vrouw gekozen met 2 kinderen??
Situatie;
Mijn ex woont ondertussen in bij haar nieuwe vriend en heeft gekozen om halftijds te werken
ik wens over te stappen op een duidelijke en gestructureerde 50/50 verblijfsregeling, hiermee kan ze nog wel akkoord gaan.
Ik wens ook een splitsing van het fiscale voordeel, kindergeld en het wegvallen van de alimentatie... wat mij eerlijk lijkt. Ondanks dat ze wel akkoord wil gaan dat de kinderen meer bij mij zouden zijn, wil ze nog wel alle financiele voordelen voor zich houden (fiscaliteit, alimentatie, kindergeld)
Mijn inkomen is veel hoger dan het hare, maar zij verkiest wel om halftijds te werken. Mijn netto beschikbaar inkomen is dan weer minder hoog door woonkredieten en andere investeringen.
Zij weigert alle vormen van bemiddeling door een onafhankelijke partij.
Ik heb nu een deadline gesteld om met haar naar een onafhankelijk bemiddelaar te stappen, maar ik verwacht wederom geen positief antwoord. Ik zie dus helaas bijna geen andere uitweg dan via een advocaat
Wat denken jullie dat de rechtspraak zou kunnen uitwijzen?