#2 , 28 jul 2014 09:24
Kinderen:
Sowieso hebben jullie steeds co-ouderschap. Dat wil niets meer en minder zeggen dan dat jullie samen moeten beslissen over de belangrijke zaken in het leven van jullie kinderen: opvoeding, verblijf, school, opleiding, hobby's, medische ingrepen, religie ... Indien jullie over een van die punten niet akkoord geraken, is de jeugd/familierechter bevoegd en zal die in jullie plaats een beslissing nemen.
Verder is er tegenwoordig ook de voorkeur voor bilocatie (in de volksmond ook week-week genoemd). De rechter zal dit steeds toekennen als een ouder erom verzoekt en als er geen tegenindicaties zijn (bv: drugsverslaving van een van ouders, of misbruik, of leeftijd kind of grote afstand). Hetgeen jij zou willen, is de conservateive regeling. Jij zou dus niet vragen voor de bilocatie en dan is inderdaad de conservatieve regeling degene die het meest gebruikt wordt. Minder zal niet snel toegekend worden door een rechter, dus daar zou ik geen schrik voor hebben.
Het beste is uiteraard dat jullie er samen uitkomen qua verblijfsregeling en andere zaken. Als dat lukt, stap je dan samen naar één advocaat die jullie onderlinge regeling op papier zet en laat homologeren voor de rechtbank. Een onderlinge regeling die niet gehomologeerd is, wil zeggen: geen juridisch afdwingbare regeling; wat wil zeggen: je kan geen klacht neerleggen als je ex het kind toch niet zou brengen EN de regeling, die staat maar zolang beide partijen er mee akkoord zijn. Niet aan te raden dus!
Als jullie er onderling niet uitgeraken:
- zal de jeudgrechter in jullie plaats over het verblijf beslissen. De 1-weekend-op-2 is zeker een haalbare kaart, aangezien er tegenwoordig zelfs de voorkeur gegeven wordt aan week/week.
- hebben jullie tot er een regeling is, allebei evenveel recht op de kinderen. Dat wil zeggen dat jullie SAMEN moeten beslissen over verblijf. Het is dus niet aan ux ex om alles te bepalen. Het is wel zo dat u geen klacht kan neerleggen bij de politie als zij de kinderen niet meegeeft, want er is geen vonnis.
Is er een reden waarom u niet voor bilocatie gaat?
Huis:
Als de hypotheek op beide namen staat, moet u die inderdaad ook blijven meebetalen.
Als u ergens anders gaat wonen, heeft u wel recht op een bezettingsvergoeding van uw ex. U woont namelijk niet meer in uw eigendom en heeft er het genot niet van. Vaak wordt het zo geregeld dat de blijvende partner de hypotheek alleen verder betaald en de vertrekkende partner geen bezettingsvergoeding eist, aangezien die vergoeding (bij een normale hypotheek) ongeveer gelijk is aan de helft vd hypotheek. Dit zet je uiteraard best wel op papier. Indien uw ex per se de helft v/d hypotheek wilt, laat u haar weten dat u utieraard uw plicht betreffende de hyptoheek zal voldoen, maar dat u op datym x zal verhuizen en vanaf dan van haar ook een bezettingsvergoeding van €xx verwacht. Dat u bereidt vent van deze vergoeding af te zien indien zij alleen de hyptoheek verder zet.
Indien jullie nog getrouwd zijn, kan u wel niet zonder akkoord van de vrederechter elders gaan wonen. Dat zou gezinsverlating zijn. U gaat dus best naar de vrederechter voor dringende maatregelen.
Schoonmoeder:
U en uw vrouw beslissen wie u in uw huis binnen laat. Als u vrouw dus thuis is, nodigt zij uit wie zij wil. Bent u thuis (en uw vrouw niet), laat u alleen binnen wie u wil. Heeft de schoonmoeder een sleutel? Indien ja, mag zij die normaliter niet zomaar gebruiken, tenzij met toestemming. Aangezien zij een sleutel gekregen heeft van jullie, zal het echter moeilijk zijn om haar voor huisvredebreuk aan te klagen, ook gezien uw ex waarschijnlijk in het voordeel van haar moeder zal getuigen.
Bottom line:
Niet vertrekken zonder toestemming van de vrederechter.
Zo snel mogelijk alles op papier zetten EN LATEN HOMOLOGEREN.
Indien je niet overeen komt, zoek jezelf een EIGEN advocaat, die alleen JOUW belangen behartigt.
Be the bigger person.