Mijn partner en ik zijn al 14 jaar feitelijk samenwonend in zijn huis. Ondertussen hebben we 2 kinderen. Al die jaren hebben we alle rekeningen samengegooid en samen betaald. Hij werkt voltijds in 2 ploegen. De laatste 5 jaar werk ik halftijds omdat we zo minder buitenhuise opvang voor de kinderen moeten voorzien. Hij had een auto (recent) aangekocht net voor we zijn gaan samenwonen en ik had ook een (heel oude) occasiewagen. Ondertussen hebben we een lening lopen voor zonnepanelen en voor een nieuwe auto tot 2017. De laatste maanden doen we niet anders dan ruzie maken, word ik gekleineerd, controleert hij mij constant, mag ik niet boven slapen van hem en als de ruzie echt heel erg is, komt hij ook heel agressief uit de hoek. Het eten dat ik maak lust hij niet en is altijd mijn goesting, ik doe te veel op, ik doe niets in het huishouden. Kortom alles wat ik doe is fout. Maar alles draait enkel en alleen op mijn schouders: boodschappen, huishouden, kinderen,... Hij kan zelfs nog geen aardappel schillen. Onze jongste heeft hij zelfs nog nooit in bad gestopt en als hij dan toch met hem alleen thuis is, geeft hij hem enkel melk te drinken terwijl het kind al 18maand is en gewoon mee eet met ons. Dus van de verzorging voor de kinderen heeft hij helemaal geen kaas gegeten, hij doet er ook geen moeite voor. In de weekends doet hij heel veel vrijwilligerswerk en is vaak tot 36u weg per weekend. En ik zit thuis alleen met de kinderen. En als ik eens met een vriendin weg wil, krijg ik achteraf verwijten naar mijn hoofd. De laatste 2 jaar heb ik al 1x een namiddag weggeweest met een vriendin en eens 2.5u met een vriendin weggeweest. Alle andere momenten heb ik steeds de kinderen bij mij gehad tenzij ik was gaan werken. En ik ben heel blij dat ik ze heb, want zonder hen zou ik het zo lang niet volhouden. Zij zijn mijn rots in de branding.
Aangezien ik maar halftijds werk, is het voor mij financieel heel moeilijk om er met de kinderen weg te gaan. Maar dit is ook geen situatie waarin ik de kinderen wil grootbrengen.
Hij beweert dat ik nooit het hoederecht zou krijgen over de kinderen. Maar klopt dit? Ik wil de kinderen ook hun vader niet ontnemen, maar ik wil hen ook een goed leven geven. En dat is niet alleen financieel.
- Co-ouderschap wil ik niet, kunnen de kinderen enkel aan mij worden toegewezen? Zo ja, moet hij dan allimentatie betalen?
- Ik heb me laten vertellen dat hij ook voor mij zou moeten betalen? Klopt dit?
- Wat met de leningen? Auto en zonnepanelen staan op onze beide naam. Het huis staat enkel op zijn naam en lening ook. Alles nog tot in 2017 af te betalen.
- Hoe zet ik die procedure in gang? Een advocaat kost te veel en voor een pro-deo verdien ik net 75 euro te veel per maand.