verhuizen

[dropke]

ik ben in 2003 gescheiden. de bezoekregeling is een klassieke regeling, zijnde één op de twee weekends en de halve vakanties gaan de kids naar hun papa.
nu wonen we op 40 km van mekaar.
Nu is m'n vraag, ik zou misschien verhuizen in de buurt van m'n ouders, maar dan wonen we zo'n 100km van mekaar, da's er 60km meer.

Zou m'n ex daar problemen over kunnen maken.. allee da kunnen da weet ik wel maar bedoel op juridisch vlak. want uiteindelijk moet er voor hem toch niks veranderen.. als hij problemen maakt van de afstand is dat wel op te lossen he...

[rambina]

Ik zit juist met hetzelfde.

Ik ga ook verhuizen, op 40km verder dan nu. In principe zou ik nu dichterbij komen wonen.
Blijkt dat mijn ex nu opeens bi-locatie wil (dit was zijn reactie op het horen van mijn verhuis) en overplaatsing wil vragen naar werk hier in mijn oude buurt.

[Rebel-with-a-cause]

Wat staat er in het vonnis over het afhalen en brengen van de kinderen?
Als jij beslist om zoveel verder te gaan wonen dan kan hij eventueel inroepen dat dit meerdere kosten meebrengt voor het afhalen en terugbrengen.
Welke oplossing zie jij dan mogelijk?

[dropke]

awel de een komt ze halen en de ander brengt ze terug, of vice versa.
meestal is het zo dat ex ze komt halen en ik ze dan bij hem de zondag terug ga oppikken. sinds ik geen auto meer heb, komen ze die avond dan met de trein terug naar huis. ik zorg ervoor dat die rit betaald wordt.
zo loopt het nu.

het zou nu 50 km verder zijn, zeg ik dan oke, ik betaal de treinrit naar huis? of vraag ik hem om de helft er van door hem betaald wordt? of dat hij ze gewoon komt oppikken en ik de helft van de vervoerkosten op me neem?
maar dan denk ik dat de treinkosten me gewoon een pak voordeliger uitkomen, ook voor hem. omdat de benzine zo al veel kost en je toch over en weer moet wat dan komt op 100km meer dan ervoor.
terwijl de treinreis dan maar ene keer is. de kids reizen al jaren dit traject met de trein, dus dat is op zich geen probleem.
lijkt dat een billijke oplossing?

[Rebel-with-a-cause]

Als jij eenzijdig de beslissing neemt om verder te gaan wonen, kan je hem toch niet opzadelen met de meerkosten.
Stel dat het omgekeerd zou zijn? Zou jij ermee akkoord gaan dat hij 50 of meer km verdergaat wonen en jij voor de kosten moet instaan?

[dropke]

nee natuurlijk nie, maar ik zou het toch betalen?

[citroentje]

Wij zaten in de zelfde,
Door het pesten van me vriend zijn ex zijn we verhuis,zo een 200 km zijn we verder gaan wonen,de kinderen waren dan 14 en 12 jaar oud.
In de akte stond er vermeld wanneer we de kinderen hadden en dat iedere partij er voor moest zorgen dat de kinderen bij de ex en terug thuiskwamen.Vroeger woonde we een goeie 30 km van een.Dus zij bracht ze en wij deden ze terug.
Met onze verhuis spraken we af dat ze met de rechtstreekse trein tot bij ons kwamen en dat we om de beurt een gopass kochten.Dus voor 46 euro hadden ze tien enkele ritten.Met andere woorden om de tweehalfe maand was er zo een pas nodig.Dus de eerste hebben we zelf gekocht bij de tweede weigerde zijn ex om er een te kopen.Toen wij haar daar over aanspraken zei ze ik heb toch niet gezegt dat je zover moet gaan wonen.
Intussentijd zijn we 5 jaar later nog nooit heeft ze kaart betaald.Maar te pas en teonpas kom ze af met speciale schoolkosten waar we nooit een origineel bewijs van gezien hebben dus weigerde wij te betalen om een verhaal kort te maken zij heeft ons gedagvaard,op de rechtbank kwam er tesprake van de treinkosten wel de rechter gaf haar gelijk dus de kosten van de trein zijn voor onze rekening wel heeft ze een verwittiging gekregen van de schoolkosten nu dat is twee jaar geleden en moet zeggen ze kom niet meer af met zogezegde speciale kosten.Nu we verwachten wel problemen doordat de oudste afgestudeert is eind juni en op 1-7 heeft hij een kontrakt om te gaan werken bij de firma dat hij stage liep.Dus vanaf dan stoppen wij met allementatie te betalen voor hem.

[nanou]

Hier is de ex van mijn man 150 km (enkel) verhuisd met de kinderen. Na een driejarige rechtszaak (opgestart door haar) is er door het hof van beroep beslist dat zijn VOLLEDIG moet instaan voor het vervoer van de kinderen, zowel het brengen als het ophalen. Indien zij dit weigert moet ze een dwangsom van 500€, per keer dat de kinderen niet komen, betalen.

De rechters vonden dat aangezien zij de beslissing genomen had om zover te verhuizen, zij ook voor het vervoer moest instaan.

Nanou

[dropke]

ja ik vind ook wel dat ik dat moet betalen... maar ik vind ook wel dat m'n ex er een steentje mag toe bijdragen.. uiteindelijk betaalt die maar een peulschil alli, dat niet omhoog gaat met de leeftijd, en ook niks aan buitengewone kosten... dus heb ik wel zoiet, kan hij toch ook ne keer een gopass kopen?

of ben ik nu verkeerd in m'n redeneren?

[Rebel-with-a-cause]

Hoezo, hij betaalt maar een peulschil? Hoe werd de hoegrootheid daarvan vastgesteld? En hoe komt het dat dit niet omhoog gaat met de leeftijd en dat de buitegewone kosten niet gerekend worden?
Slechte afspraken in jullie overeenkomst of zo uitgesproken in een vonnis waartegen je niks gedaan hebt?

Het is een feit dat JIJ nu beslist hebt om verder te gaan wonen en hij moet maar mee opdraaien voor de meerkost.
Sorry maar dit vind ik wel degelijk een foute redenering.
Het is niet omdat JIJ zoiets 'gangbaar' vindt dat dit zo moet gebeuren.
Dit zou nogal wat teweeg brengen moest iedere ex-partner zo denken.