Beste,
Er is verblijfsco-ouderschap in week-week regeling, zoals vastgelegd in vonnis, kind is 4 jaar oud.
Onze dochter heeft al bijna een jaar gezondheidsproblemen waarvoor zij meerdere keren is opgenomen geweest in 2 ziekenhuizen. Op dit moment staat zij onder controle van de kinderartsen in 1 ziekenhuis. Haar huidige behandelplan omvat bepaalde medicatie die geïnhaleerd dient te worden, en waarvoor de kinderarts heeft aangegeven hoe vaak per dag en hoe vaak per keer, en wanneer we mogen gaan afbouwen. Deze informatie is ook bekend bij haar vader.
Een paar maanden geleden was onze dochter bij haar grootouders (ouders van de vader), en had ik pas bij de wekelijkse wissel vernomen van de vader dat haar grootouders onze dochter hadden meegenomen voor raadpleging bij hun huisarts, iemand die in hun gemeente zit, niet in de gemeente van mij of die van haar vader. Deze huisarts is dus niet de vaste huisarts van onze dochter, kent ook niet haar dossier en de gezondheidsproblemen. Ik was daar niet blij mee, omdat dit niet de vaste huisarts is, en ik niet op de hoogte was gesteld. Als ik niet tijdens de wissel had gevraagd of onze dochter nog ziek was geweest, dan had ik zeer waarschijnlijk niets te horen gekregen over dit doktersbezoek. Ik heb mijn onvrede toen direct uitgesproken, en gevraagd of hij mij op de hoogte wilde stellen als onze dochter naar een dokter moest tijdens zijn week. Ook gezegd dat deze dokter moet overleggen met haar vaste kinderartsen alvorens medicatie voor te schrijven (een AB kuur bijvoorbeeld, omdat ze al zeer veel daarvan heeft moeten innemen het afgelopen jaar).
Drie dagen geleden is dochter weer bij mij voor een week. Diezelfde dag overdracht van medicatie en andere spullen bij de vader thuis, gevraagd of er bijzonderheden waren, vader zegt nee. Die avond dat ik haar medicatie wil toedienen, hoor ik van haar dat ze niet meer zo vaak hoeft te "puffen". Ik vraag door, en toen vertelde ze dat ze weer met haar grootouders naar hun huisarts was gegaan, en dat die huisarts zei dat de medicatie veel te vaak werd toegediend en dat het wel minder mocht.
Ik ben dus voor de tweede keer niet op de hoogte gesteld van een dergelijk doktersbezoek. Haar vader erover gesproken, en hij ziet hier geen enkel probleem in, ook niet dat een huisarts zomaar een behandelplan (opgesteld door een specialist) eigenhandig wijzigt. De gegevens van deze huisarts heeft hij mij onder redelijk wat protest wel gegeven.
Deze huisarts heb ik geprobeerd te bellen vandaag, bij geen gehoor heb ik zijn antwoordapparaat ingesproken met een korte boodschap en het verzoek om mij terug te bellen voor uitleg. Deze week heb ik ook een controle raadpleging bij de kinderarts in het ziekenhuis, en die zal ik ook deze situatie uitleggen.
Ik vind dit heel vervelend, ik wil erop kunnen vertrouwen dat een behandelplan wordt nageleefd, ik wil graag open kunnen communiceren met hem, maar dit is slechts 1 van meerdere voorbeelden, en op die manier wordt verblijfsco-ouderschap voor mij bemoeilijkt. Over een andere situatie heb ik hem al eens een aangetekend schrijven verstuurd, met verwijzing naar het vonnis en artikel 374 van het burgelijk wetboek.
Mijn vraag is, mag dit allemaal wettelijk gezien? Mij niet op de hoogte houden van doktersbezoeken, en een huisarts die zonder overleg met de kinderartsen het huidige behandelplan wijzigt?