Echtscheiding en woning

[Nohope]

Om verschillende redenen botert het al jaren niet meer tussen mijn echtgenote en mijzelf. Zo ver dat ze aanstuurt op een echtscheiding wegens slecht gedrag van mijzelf, althans zo beweert ze. De moeilijkheden begonnen toen ze stopte met werken en "niks meer om handen" had en prompt veranderde in een vrouw enkel en alleen er op uit mij bij het minste foutje uitgebreid te vernederen, jaren aan stuk.
Uiteindelijk draaide ze de rollen om en ben ik de boeman geworden. Dit deed ze wellicht in het kader van haar plan : woning verkopen, relatief hoge pensioenpremie opstrijken volgend jaar, echtgenoot er uit gooien aangezien die sukkelt met een hartkwaal en zij nog heel wat bijval heeft gelet op haar jong uiterlijk. De klassieke onhebbelijkheden zijn reeds een tijd aan de gang, zoals daar zijn : weigering alle fysieke contacten, geen knuffel, geen kus, totaal frigide maar intussen lekker flirten met andere kerels. Eens thuis speelt ze dan weer glansrijk de rol van een non.

Een emotionele veldslag die ze glansrijk aan het winnen is.

Nu lijkt ze klaar voor het grote werk : advocaat onder de arm genomen, reeds adres geregeld voor nieuwe woonst (bij schoonzus van mij notabene), koper gezocht voor de auto, zelfs mogelijkheden tot aankoop woning of flat in Spanje bekeken).

Mijn vraag : hoelang kan ik de scheiding tegenhouden en het belangrijkste, hoe lang kan ik blijven in in de gemeenschappelijke woning als zij het eerste ons adres verlaat ? Ik meen sterk te staan gelet op mijn wankele gezondheidstoestand ?

Wij hadden ooit plannen de woning aan onze enige zoon te schenken en ikzelf heb nog steeds dat voornemen, maar mijn vrouw heeft duidelijk andere inzichten sedert ze gestoken werd door de geldmicrobe en zoveel als mogelijk voor haarzelf wil binnenrijven.

Komt daarbij dat ze stiekem rekent op een erfenis van haar ouders met wie ze reeds meer dan 40 jaar in onmin leeft. Daar houdt ze echter een mistgordijn rond en doet alsof ze niks weet over haar toch wel hoogbejaarde ouders, die ze veracht.

Een onmogelijke toestand, die ze handig weet te camoufleren door haar charme en sociale vaardigheden, zodat ze er steeds weer in slaagt om als de sympathiekste door te gaan, totdat men ze ietwat grondig kent.

[Ann45]

Tenzij ze over voldoende cash beschikt lijkt het mij niet echt mogelijk dat ze zonder jouw medewerking een woning/flat aankoopt terwijl jullie nog niet gescheiden zijn, wat de verkoop van de gezinswoning betreft kan je niemand verplichten om in onverdeeldheid te blijven. Je al haar ofwel moeten overhalen om aan jou te verkopen of haar deel aan jou te verhuren denk ik tenzij er nog een mogelijkheid zit in denkpiste zoon. Als je op lange baan wil schuiven kan je best zelf een advocaat nemen en over alles moeilijk doen.... Als ze haar domicilie verzet is dat voor haar waarschijnlijk een denkpiste om de scheiding te versnellen wegens niet meer samenwonende echtgenoten?Met haar erfenis heb je eigenlijk niets te maken aangetrouwde zijn geen erfgenamen en ze zal niet op gemeenschappelijke rekening laten uitbetalen dus komt ook niet via die weg in gemeenschap.

[Nohope]

Bedankt voor de aanvullende informatie. Intussen had ik al een advocaat geraadpleegd en verdere navraag leerde me nochtans dat ik in onverdeeldheid kan gaan voor maximaal 5 jaar voor wat betreft het niet verkopen van de gezamenlijke woning.
Aangezien we huwden m:et een huwelijkscontract van scheiding va goederen en gemeenschap van aanwinsten, zal er zeker een en ander 50/50 moeten verdeeld worden, zoals haar pensioenrekening op haar 65 ste. Ik meen dat indien ik me verzet tot verkoop van de gemeenschappelijke woning, de rechtbank zal beslissen wat er gaat gebeuren en toch met wat zaken zal rekening houden. Bepaalde inkomsten verworven tijdens het huwelijk, dienen - gelet op het huwelijkscontract - ook na scheiding als 50/50 vereffend te worden,dacht ik.

[MellowCaballero]

Dit zal onvermijdelijk leiden tot een conflictueuze echtscheiding als ik het lees. Na EOO wordt de vereffening-verdeling van het gemeenschappelijk vermogen opgestart. Het principe is inderdaad dat goederen die als aanwinst in aanmerking genomen worden (ook alles ter wederbelegging van gemeenschappelijke goederen) gelijk verdeeld worden. In het kader van die procedure kan u de toewijzing op schatting van de gemeenschappelijke gezinswoning vragen aan de familierechter, waarbij uw echtgenote een tegeneis kan instellen om hetzelfde te bekomen. De rechter zal desgevallend beoordelen wie het 'meeste recht' heeft op de toewijzing, waarbij de financiële mogelijkheden (tot het betalen van de helft van de tegenwaarde) een belangrijk criterium zal zijn.
De gemeenschappelijke woning zal in tweede instantie slechts openbaar verkocht worden indien deze een gevoeglijke verdeling in natura van het gemeenschappelijk vermogen verhindert.