In het kader van zijn groot gelijk is Asperger de initiële vraag van TS uit het oog verloren.
“ Als het kindergeld gestort wordt op de kindrekening en het komt via de vader( hij krijgt het via zijn werkgeversfonds gestort): is dit dan ook fiscaal aftrekbaar, zoals de andere stortingen op de kindrekening?”
De administratie legt drie voorwaarden voor aftrekbaarheid van stortingen op de kindrekening.
1) Gebeurd zijn ter uitvoering van een wettelijke verplichting. ( Beslissing rechter of akkoord)
2) Betaald zijn aan een persoon die geen deel uitmaakt van het gezin van de belastingplichtige;
3) Regelmatig betaald zijn.
De in punt 1 aangehaalde rechterlijke beslissing of het akkoord leggen de onderhoudssom vast waartoe de vader verplicht is.
De administratie gaat juist controleren of het in de aangifte opgenomen bedrag aan onderhoudsgeld de in punt 1 aangegeven som niet overtreft. De oorsprong van het gestorte geld doet niet ter zake. Het mag geld verworven zijn uit arbeid, verkregen door schenking, ontvangen kindergeld ….. De oorsprong doet niet ter zake.
Asperger antwoordt niet op de aftrekbaarheid van het onderhoudsgeld. Hij stelt dat:
“Kindergeld wordt toch niet belast”
“Hoe kan dat je het dan nog fiscaal in vermindering brengen”
TS brengt echter het ontvangen kindergeld niet in vermindering. Hij brengt enkel het gestorte bedrag aan onderhoudsgelden beperkt tot het in punt 1 overeengekomen bedrag in vermindering.
Uiteraard kan en gaat de administratie de oorsprong van het gestorte onderhoudsgeld niet controleren.
Als TS dit opmerkt wordt hij door Asperger van de intentie tot fraude beticht.
“Je wil dus frauderen?”
“Het is niet fiscaal aftrekbaar”
Zeg dat Asperger het gezegd heeft.
Nadat de drie voorwaarden tot aftrekbaarheid op dit forum gemeld zijn geeft Asperger een nieuw argument waarom de storting niet aftrekbaar is.
“ Het doorstorten van kindergeld aan degene die er recht op heeft is geen betaling van onderhoudsgeld”
Dit is de evidentie zelf.
Maar de vader stort op de kinderrekening. Is het kind gerechtigde van het kindergeld. In praktisch alle gevallen is één van de ouders gerechtigd. In uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld waar het kind de band met het ouderlijk gezin verbroken heeft, kan het kind de gerechtigde zijn.
TS heeft hier niets over gezegd. Wij weten het dus niet.
Maar zelfs in dit geval is, voor zover de vader zijn onderhoudsplicht nakomt, is er geen fiscale fraude.
Neem dat het maandelijks bedrag in artikel 1 vastgelegd is op 250 euro en het kind rechtstreeks begunstigde is van de maandelijkse 100 euro kindergeld, dan dient de vader maandelijks 350 euro te storten.
De aftrekbaarheid wordt conform voorwaarde 1 beperkt tot 250 euro.
Ik kan begrijpen dat onze fiscale wetgeving niet altijd begrijpbaar is voor wie er niet dagdagelijks mee bezig is.
Maar op basis van een beperkte fiscale kennis iemand van poging tot fraude beschuldigen en de administratie als tollenaars bestempelen, dit is pas Asperiaans.