JuridischForum.be

Hallo,

Ik ben nu 8 jaar officieel gescheiden. Samen hebben we 2 kinderen. De voogdij van de kinderen werd toegewezen aan mijn ex-vrouw. Ik had enkel omgangsrecht in het weekend om dat dat toen niet anders kon door beroepsomstandigheden. Ik werkte in een onregelmatig ploegenstelsel en was bovendien steeds van permanentie. Mijn uurrooster kon dagelijks gewijzigd worden. Sedert een 3-tal jaar is deze situatie echter gewijzigd.
Intussen woont mijn oudste dochter niet meer bij mijn ex-vrouw (die intussen nog een kind heeft met haar vriend) maar bij mijn ex-schoonmoeder (woont 500m van mijn ex).
Mijn oudste dochter is intussen 15, mijn jongste is 11. Ik vind het schrijnend dat de kinderen niet samen gehouden worden door mijn ex.
Officieel staat het adres van mijn oudste wel nog bij mijn ex en betaal ik ook allimentatie voor beiden aan mijn ex.
Nu lijdt mijn oudste dochter (en ook meer en meer mijn jongste dochter) steeds meer onder deze situatie. Ze heeft me dan ook te kennen gegeven meer tijd bij mij willen door te brengen. Ze zou graag week om week bij mij willen zijn. Praktisch staat niets dit in de weg.

Ik had tot op heden niet ingegrepen om de kinderen niet teveel in de war te brengen en om hen niet te destabiliseren. Nu ik merk dat ze zelf enorm moeite hebben met deze situatie voel ik me verplicht om wel in te grijpen. Bovendien heb ik altijd een goeie band gehad met de kinderen.

Toch had ik enkele vragen:
1. Hoe pak ik dit het best aan? Ik zou dan wel voor beide kinderen dezelfde oplossing willen.
2. Maak ik überhaupt kans op slagen?

Groeten, Frank

Beste,
Uw kinderen vallen onder uw gezamelijke co-ouderschap. Samen neemt u beslissingen mbt hun opvoeding. Uw ex heeft dus niet de voogdij, maar waarschijnlijk is de hoofdverblijfplaats van uw kinderen toegewezen aan haar.
DAt uw dochter naar oma vetrokken is, moet u even goed onderzoeken.
Want u geeft GEEN objectieve reden voor haar vertrek. Een rechtbank zal alleen maar gegronde objectieve redenen aannemen om die omgangsregeling te wijzigen.

Dus onderzoek heel goed de ECHTE redenen van het weglopen.
- Is ze vertrokken omdat er slecht voor hen gezorgd wordt? (waarom is kleine zus dan niet mee vertrokken naar de oma?)
- heeft de komst van de nieuwe partner, nieuwe baby haar van streek gemaakt?
- behandelt de nieuwe partner haar onheus?
U zou ook moeten proberen bespreken met uw ex-vrouw wat de reden van dat "weglopen" is...

Kinderen lopen tijdens de puberteit HEEL VAAK over naar de andere ouder bij gescheiden gezinnen.
En weet u waarom? Wetenschappelijk getest en bewezen: Hun frontale hersenen (beheersing impulsiviteit) zijn nog niet voldoende uitgerijpt en bovendien worden ze voorturend bestookt met hormonale mega-schommelingen. Een puber verzet zich daarom tegen het ouderlijk gezag.Dat is de normale gang van de natuur.
Als er natuurlijk "twee huizen" zijn is het dan natuurlijk heel makkelijk om weg te lopen van de dagelijkse normen en regels die ze voortdurend moeten leren aannemen van het ene huis naar het andere...

Een kind onder de 16 jaar moet een belangrijke les leren in die fase: soms moet je dingen doen die je niet fijn vindt, maar meestal vallen die wel mee. Een puber kan nog geen onderscheid maken tussen objectieve en "impulsieve" klachten en emoties. hun brein is nog niet in staat objectief en redelijk omt te gaan met de realiteit en daar beslissingen in te nemen. Daarom zijn ouders ook verantwoordelijk voor hun kinderen tot ze 18 zijn... Ze hebben zware hormolale pieken waardoor ze "onhandelbaar" zijn.

In deze situatie kan ze nu doen wat ze wil... Binnenkort woont ze bij U dus. En als u haar regels zal opleggen kan het ook gebeuren dat ze dan toch liever terug naar oma gaat...
Zo leert ze constant haar omgeving te manipuleren en te dwingen te doen waar ze zn in heeft.
Op het einde van de rit wordt ze een volwassene met weinig aanpassingsvermogen, niet in staat tot compromissen en onderhandelen op de werkvloer....en in relaties...

Wat dringend moet gebeuren en al eerder had moeten gebeuren:
- u en uw ex-partner moeten dringend met haar praten: uitleggen dat ze over de redenen waarom ze naar oma vertrokken is EERST met jullie had moeten praten. Eerst overleggen wat er aan gedaan kon worden. Eerst samen onderzoeken of het opgelost kon worden.
- Haar uitleggen dat de Belgische wet stipuleert dat kinderen altijd eerbied en respect moeten betonen aan hun ouders. Aan ALLEBEI.
- Dat de Belgische wet stipuleert dat minderjarigen het ouderlijke huis niet mogen verlaten zonder de teostemming van de ouders.
-Dat rechters niet lachen met minderjarigen die de wet aan hun laars lappen en in deze gevallen de hoofdverblijfplaats zelfs VAAK aan de ouder toewijzen vanwaar het kind weggelopen is, precies om de relatie met die ouder te herstellen

U moet vooral SAMEN duidelijk maken dat jullie het SAMEN eens zijn dat haar wegloopgedrag jullie goedkeuring NIET krijgt.
Alls ze voelt dat jullie het hier samen over eens zijn is ze ook de marge waarbinnen ze kan manipuleren en uitspelen ook weg....

VRaag haar dan aan jullie beiden de hoofdzakelijkste problemen uit te leggen waarom ze bij mama niet meer wil wonen:
- als dat iets is mbt regels mbt vriendjes, uitgaan, kortom huisregels: leg haar samen uit dat bij jou OOK regels gelden.
- als het gaat over de nieuwe partner die ook regels oplegt: Leg haar uit dat als jij een partner hebt, deze persoon de lijn van de opvoeding die jij oplegt ook zal volgen. Dwz: een partner is een "plaatvervangende autoriteitspersoon", zoals de juf dat is op school, de monitor op de jeugdbeweging. Dus ja, naar een partner moet je ook luisteren.
-overloop alle mogelijke problemen samen. en laat haar realiseren dat er bij u ook soortgelijke conflicten kunnen ontstaan...

En dan:
Ok, waarom starten we geen proefproject. Primordiaal kan Miss eigengereid niet bij Oma blijven wonen: dat vinden jullie SAMEN niet ok
Oma is ook al wat ouder, hoort haar misschien niet thuislkomen als ze laat is uitgewseest
Dus stel haar eeen 50/50 verblijfsregeling voor. Desnoods samen met zusje.
Probeer het uit tot Kerstmis: telkens een week bij papa en telkens een week bij mama.
En daarna evalueren allemaal samen.
U zal dan ook vrij snel kunnen inschatten waar de reeele "samenlevingsproblemen" lagen...

Co-ouderschap wordt hoe groter de kinderen worden, hoe belangrijker... want in die puberteit ontwikkelen kinderen hun emotionele intelligentie ook en dan leren ze ook de mogelijkheden van manipulatie kennen...

Dus onderneem voorlopig geen juridische stappen, want de rechter kan gewoon beslissen dat ze naar de mama MOET.
en de rechters krijgen ze dagelijks over de vloer: puberende jongeren die naar de andere ouder willen.
Succes toegenwenst!

Bij EOT (=echtscheiding door onderlinge toestemming) geldt :
“Art.1288...Wanneer nieuwe omstandigheden buiten de wil van de partijen hun toestand of die van de kinderen ingrijpend wijzigen, kunnen de beschikkingen bedoeld in het 2°(=gezag) en het 3°(onderhoudsbijdrage) van het voorgaande lid na de echtscheiding worden herzien door de bevoegde rechter.”(Gerechtelijk Wetboek).

Die bevoegde rechter is in uw geval de jeugdrechter van de plaats waar de kinderen wonen.

Bij een andere echtscheiding geldt :
“Art.387bis.In alle gevallen...kan de jeugdrechtbank in het belang van het kind, op verzoek van beide ouders of van één van hen, dan wel van de procureur des Konings alle beschikkingen met betrekking tot het ouderlijk gezag opleggen of wijzigen. Onverminderd artikel 1734 van het Gerechtelijk Wetboek, poogt de rechtbank de partijen te verzoenen...De rechtbank kan, zelfs ambtshalve, een voorafgaande maatregel bevelen teneinde de vordering te onderzoeken of de toestand van de partijen voor een termijn die zij vaststelt, voorlopig te regelen...”(Burgerlijk Wetboek).

U dient in beide gevallen aan te tonen dat de door u voorgestelde verblijfsregeling in het belang van het kind is en mogelijk werd door uw gewijzigde arbeidsregeling.

Als toebehoren kan de jeugdrechtbank ook het onderhoudsgeld aanpassen.