JuridischForum.be

Het probleem is als volgt:

Ben 5 jaar geleden getrouwd met mijn vrouw. Na ongeveer 3 jaar is het misgegaan. Mevrouw is begonnen met veel en regelmatig te drinken en is sindsdien compleet onhandelbaar. Zoekt telkens ruzie, gooit spullen kapot, slaat, krabt, scheldt, etc. Gevolg is dat de sfeer in huis verschrikkelijk is en ik 's nachts nauwelijks kan slapen. De volgende dag moet ik wel werken. Mevrouw werkt niet en slaapt dan. Ik kom doodmoe thuis en mevrouw is uitgerust, waarna alles weer vanaf het begin begint.

Nu zijn we het er over eens dat we gaan scheiden. Mevrouw wil echter ondanks toezeggingen van haar het huis niet verlaten. De scheidingsprocedure loopt, maar intussen wordt ik nog wel vrijwel dagelijks geterroriseerd, opgescheept met hoge rekeningen (omdat mw de hele dag belt, de verwarming ook met dit weer de hele dag aan staat, etc).

Mijn vraag: wat kan ik hier aan doen? Over de materiele zaken zijn we het eens, alleen 3 a 4 maanden gedwongen samen moeten leven is lang en is een hel op deze manier.

Wat staat in het vonnis qua wonen ... is daar niet in bepaald van andere woonplaats.
Bellen .... telefoon opzeggen indien deze op uw naam staat.
Indien strafbare feiten of overlast politie erbij halen dan kan er een dossier worden opgebouwd om vb echtgenote te laten opnemen

Wat staat in het vonnis qua wonen ... is daar niet in bepaald van andere woonplaats.
Bellen .... telefoon opzeggen indien deze op uw naam staat.
Indien strafbare feiten of overlast politie erbij halen dan kan er een dossier worden opgebouwd om vb echtgenote te laten opnemen

Er is nog geen vonnis. De procedure loopt. Mondeling heb ik met mijn vrouw wel afgesproken dat ze elders gaat wonen, maar deze afspraak komt ze niet na.

Telefoon opzeggen ga ik doen. Kan totdat ze definitief vertrokken is wel uit de voeten met mijn mobiele telefoon.

Strafbare feiten is precies het punt. Het kapotgooien van bv. servies en iemand uit z'n slaap halen is volgens mij niet strafbaar. Heb ook weleens de politie gebeld, maar die kwamen niet verder dan haar naar een hulpinstantie sturen of zelf een tijdje weg te gaan. Dat eerste heb ik wel geprobeerd, maar ze werkt daar niet aan mee.

“Art.1280.De voorzitter van de rechtbank... rechtsprekend in kort geding, neemt, in iedere stand van het geding, tot de ontbinding van het huwelijk op verzoek van de partijen of van een van de partijen of van de procureur des Konings kennis van de voorlopige maatregelen die betrekking hebben op de persoon, op het levensonderhoud en op de goederen, zowel van de partijen als van de kinderen...”(Gerechtelijk Wetboek).

‘De scheidingsprocedure loopt’ houdt in dat u toepassing kan maken van voornoemd art.1280.

Dit geldt alleen bij echtscheiding op grond van onherstelbare ontwrichting, toch? Ik ben bezig met de procedure voor een echtscheiding met onderlinge toestemming. Punt is namelijk dat we elkaar niet meer kunnen luchten of zien en het over alles oneens zijn, behalve over de materiële zaken. Daar zijn we het vrij snel over eens geworden. Enige probleem is nog dat ze hier in huis zit en hier niet weg te krijgen is. Dat zou geen probleem zijn als ze zich gewoon normaal zou gedragen, maar dat doet ze helaas niet.

Kan ze niet het huis uitgezet worden via ene procedure dringende en voorlopige maatregelen bij de vrederechter ?....Ik zou alleszins zo veel mogelijk bewijsmateriaal en pv's verzamelen, onder meer wanneer ze in eend ronken bui is !....

idd al de vaststellingen van politie al of niet in PV dus alle meldingen ook met hun registratienummer.
Vrederechter kan tussenkomen.

Dit weekend is de politie langsgeweest aangezien ze me probeerde te verhinderen het huis uit te gaan (ik wilde mijn ouders bezoeken) door met glazen naar mij te gooien, te slaan, te krabben, te dreigen de hond te doden, etc. Heb me weer in moeten houden om de boel niet verder uit de hand te laten lopen. Voorheen heb ik nooit de politie erbij gehaald, maar i.v.m. dossieropbouw en voorkoming verder escalatie lijkt me dat nu nog de enige oplossing.

De politie deed overigens niet veel meer dan aangeven dat één van ons twee de verstandigste moet zijn en tijdelijk elders moet gaan wonen als gedurende de procedure samenleven niet meer mogelijk is. Mijn vrouw is zo flexibel als een baksteen, dus in dat geval zou ik de sigaar zijn en (aangezien zij geen inkomen heeft en het vertikt om te gaan werken) degene die alles moet (blijven) betalen. Kan ik in het geval dat ik zou besluiten om tijdelijk elders te wonen, van haar een huursom voor het gebruik van de woning verlangen?

Dit zijn zaken die de vrederechter kan uitspreken dan staat het netjes in een eisbaar vonnis op papier.
Maar als er bedreigingen zijn nl hond doden als .... dan is er WEL iets strafbaar.
Glazen gooien naar u is ook een bedreiging minstens poging opzettelijke slagen en verwondingen)
Als dat zichtbaar was had men een PV Intra-Familiaal-Geweld moeten maken. U kan nog altijd een verklaring gaan afleggen en dan moet de intervebntieploeg maar een navolgend PV opstellen. Zeker in uw verklaring verwijzen naar de tussenkomst. Niet vergeten het meldingsnummer van de tussenkomst te vragen en een attest klachtneerlegging van uw aangifte.

Bedankt voor de informatie. Ik ga deze week maar eens 'n vrije dag nemen van het werk en dan bij de politie verzoeken om een PV op te stellen. Kan nooit geen kwaad.

Als je zelf het huis verlaat van pure miserie, je domicilie elders neemt dan kom je er zelf de komende jaren niet meer in.
Je zet je partner een luxe positie.
Neem dit van mij aan, ik zit in hetzelfde geval. Diegene die van miserie de aftocht blaast en capituleert wordt zijn huis ontzegd en krijgt diegene die onmenselijk is alle voordelen. Ah ja want jij bent weggegaan, hebt de ander in de steek gelaten etc. Advokaten maken brandhout van je verdediging.
Voor de vrederechter ben je ook al a priori daarom in het nadeel bij het vragen van voorlopige maatregelen. En zorg dat jij bij de vrederechter het verzoek tot voorlopige maatregelen indient...

Politie is ook 's avonds open hoor.... en idd nooit zelf weggaan

Niet weggaan dus? Wat kan er gebeuren indien ik de woning verlaat? Ik zie namelijk zo langzamerhand geen andere oplossing meer. Mijn vrouw weigert de woning te verlaten en maakt mij het leven onmogelijk.

De politie doet er vrij weinig aan. De politie raadde mij zelfs aan om de verstandigste te zijn en tijdelijk elders te verblijven.

De politie raadde mij zelfs aan om de verstandigste te zijn en tijdelijk elders te verblijven.[

Je moet begrijpen dat de politie een bemiddelende en verzoendende eerste rol heeft en dat zij trachten conflicten te voorkomen. Op zich is dat goed maar in dit geval is het totaal geen oplossing aangezien je jezelf buitenspel zet. Eenmaal je domicilie elders kom je er niet meer in, en dan...
Een oplossing: telkens weer naar de politie bellen voor huislijk geweld, wonden laten vaststellen door dokter, best niet de huisdokter. Trieste zaak...
Trouwens dat TIJDELIJK elders verblijven kan door de tegenpartij uitgelegd worden als het overtreden van een van de huwelijksverplichtingen. Dan moet je dat zeker aan de vrederechter als voorlopige maatregel vragen.

Dit is uiteindelijk opgelost. Een tijd geleden al. Wellicht kunnen mensen in een vergelijkbare situatie hier hun voordeel mee doen.

- Politie heb je in dit geval niets aan. Op dat moment vervelend, maar ik begrijp wel dat ze daar niet aan kunnen beginnen. Dan zijn ze de hele dag bezig met huiselijke discussies en ruzies. Ze komen pas in actie als er strafbare feiten zijn gepleegd. Zo ver wilde ik het niet laten komen.
- Uiteindelijk kwam ik in een situatie dat het voor mij steeds lastiger werd om mezelf niet fysiek te verdedigen. Mevrouw ging niet weg, maar vroeg of laat zou er wel een moment komen dat ik mezelf met al die terreur niet meer zou hebben kunnen beheersen. Onder aan de streep is dat vooral voor mij vervelend, omdat dat een verblijf in de gevangenis op had kunnen leveren.
- Ik heb er - toen de emmer stevig aan het overlopen was - voor gekozen om zelf weg te gaan. Ik heb een kameraad met een camion gebeld en alle kostbare en dierbare dingen in te laden. De TV's, bankstel, de hond, borden, kleren, kast, etc. Kort gezegd: ik heb haar daar zo ongeveer achter gelaten met wat een deurwaarder haar ook zou achter laten: een stoel om op te zitten, een tafel om aan te eten, een vork om mee te eten, een lepel om mee te eten, een bord om het eten op te doen, een magnetron om eten te maken, een bed om in te slapen en uiteraard haar persoonlijke bezittingen zoals kleding en sieraden.
- De telefoon heb ik meegenomen, evenals de modem. Gas heb ik afgesloten. Elektriciteit en water heb ik gelaten voor wat het is.
- De buren gevraagd om me te contacteren bij overlast / rare zaken.

Al vrij snel was mevrouw dit meer dan beu. Mevrouw werkte zelf niet en de pret was dus zo over. Na een week of 2 a 3 zijn we erop uitgekomen dat ze tijdelijk naar haar thuisland zou gaan om af te koelen. Direct het ticket gekocht en haar de volgende dag op het vliegtuig gezet. Daarna de datum van het retourticket flink naar voren gehaald. Uiteraard zonder dit mede te delen aan haar. Telefoonnummer veranderd, evenals mijn e-mailadres. Ik heb er geen last meer van gehad.

Echtscheiding daarna vrij vlot door kunnen zetten, waarna de verlossende uitspraak kwam en de laatste formaliteiten afgehandeld konden worden.