JuridischForum.be

Mijn verloofde heeft 2 zonen van bijna 9 en 7.5 jaar . Zijn ex-vriendin en hij zijn 4,5 jaar uit mekaar en hij heeft altijd netjes (veel te veel) alimentatie betaald zonder dat er een wettelijke overeenkomst was tot maart 2010. Opeens kreeg hij de kinderen niet meer mee en als hij ze meekreeg hadden ze altijd vuile en kapotte kleren en schoenen aan . Ook op school klaagden de juffen en de directie constant . Daardoor hebben wij sindsdien zwaar geinvesteerd in kleding,schoenen en zelfs uitstappen (de moeder doet niks met de kids en voor ons is dit een zware financiële last met 6 personen) . Zijn jongste zoon heeft zelfs tot april 2011 de naam gedragen van zijn moeder haar ex-man !! Mijn verloofde kon hem dus niet eerder erkennen omdat zij het naliet om de vaderschapsontkenning te laten betekenen ! Wij hebben in juni 2010 een verzoekschrift ingediend voor bilocatie ,maar door die steeds uitgestelde erkenning van de jongste zoon werd die zaak ook steeds opgeschoven tot er opeens een brief kwam voor een maatschappelijk onderzoek . Dit is dan ook gebeurd en de justitieassistente raadt aan voor week/week regeling . In mei 2011 zou dan eindelijk de uitspraak volgen . Nog steeds geen bilocatie ,maar weer uitgesteld tot eind november en VERPLICHT ouderschapsbemiddeling terwijl de justitieassistente duidelijk week/week regeling voorstelt !! De originele bezoekregeling werd zogezegd behouden ,maar werd opeens uitgebreid van vrijdag na school tot maandagochtend ipv zondagavond . Die maandagochtend is een eis van de moeder die niet voor de kinderen wilt zorgen maar wel volle pot alimentatie wilt !!!Ook tijdens onze (vrije) weekends om de veertien dagen moeten de kinderen de zondag naar ons komen . Zij werkt niet ,maar wij werken allebei keihard en krijgen geen recht op 2 dagen vrij !! De rechter staat dus duidelijk aan de kant van de moeder ! Een schande is het !!! Wij zien dus duidelijk dat het geen enkel nut heeft om verder te strijden en denken er nu aan om de procedure te stoppen,maar weten niet of dat mogelijk is en/of verstandig . Kunnen jullie ons helpen want wij zien het niet meer zitten !! Ook eist de moeder achterstal van alimentatie van voor de jongste zoon erkend werd en voor er een wettelijke bezoekregeling was ( in het voorlopig vonnis van januari 2011 staat niets vermeld van alimentatie !) ! Is er een mogelijkheid dat wij dat zullen moeten betalen ?? Ook al kopen wij bijna alles wat ze nodig hebben enz...

Groetjes

Hier ook hetzelfde.... gerecht heeft zonder aarzelen de kant van de moeder gekozen.
Besluiten niet eens bekeken volgens mij.... alle leugens van de moeder als zijnde waarheden aangenomen.
31 october is onze volgende hoorzitting (als deze niet uitgesteld wordt).
Jeugdrechtbanken in België zijn maar een trieste bedoening,.. gerechtigheid, daar kan je al helemaal niet meer over spreken. Doorlooptijden zijn zo verschrikkelijk lang waardoor je zelfs al niet meer kan spreken over gerechtigheid in het belang van de kinderen...
Sorry, zij zorgen net voor het omgekeerde effect

De rechter staat dus duidelijk aan de kant van de moeder

De JEUGDrechter staat meestal aan die kant...en daardoor NOOIT aan de kant van het KIND! Men dwingt de kinderen om te KIEZEN, terwijl ze dat eigenlijk niet willen. Samen met de tergende tijd die verstrijkt met de "procedures" is dat ook de BRON van alle schade aan kinderen en gezinnen waar niet gecommuniceerd wordt of waar procedures lopen.

Kunnen jullie ons helpen want wij zien het niet meer zitten

Is niet evident. Maar als het een hulp of troost mag zijn. Je bent niet alleen en er is nog erger. Belangrijkste voor jou is: het is nog niet verloren!
Wordt het vonnis nu toegepast? Is er nog een procedure lopende? Hoe stellen de kinderen het? Wat vinden of ervaren zij hier van? Wat zijn hun noden? School, opvoeding, gezondheid,...?

29 november volgt er WEERAL een vonnis ! 3 december trouwen wij ! Vandaar dat we het niet meer zien zitten door die stress ! De kinderen hebben ons gesmeekt voor bilocatie en blijven dus steeds vragen wanneer het eindelijk begint . Bij hun mama krijgen ze geen opvoeding ! Huiswerk wordt zelden of nooit gemaakt .De oudste zoon heeft vermoedelijk dyslexie (mijn jongste zoon heeft ook dyslexie ) en heeft nood aan logopedie . Hij heeft het eerste leerjaar 2 keer gedaan en nu in het 2de leerjaar was het ook maar kantje boordje . Hij heeft ook een wegdraaiend oogje dat al 4 jaar geleden geopereerd moest worden . Nu zijn wij met hem eindelijk zelf naar het ziekenhuis kunnen gaan ! Deftig eten kennen ze ook amper . Koken doet de mama zelden en als ze al eens kookt is het spaghetti uit een pot .De jongste is een heel moeilijke eter en bij mama hoeft hij niet te eten . Kinderen moeten eten aan tafel terwijl mama in de zetel tv kijkt . Wij eten allemaal samen aan de tafel (mijn jonste zoon was ook altijd een moeilijke eter) ,maar doordat zij dat niet gewoon zijn is dat dus telkens een veldslag die wij moeten overwinnen ! Vooral de oudste vindt het veel leuker bij ons ,zegt hij,omdat wij hier leven als een gezin en dat is wat hij heel hard mist . Ook aandacht heeft de mama alleen voor zichzelf en voor haar buitenlandse rijke vriend die de kinderen niet kan uitstaan en hen namen geeft als asshole en bastards ! Nederlands spreekt hij niet waardoor de kids nu engels moeten spreken . Ook tegen hun mama ! Zeggen ze fouten krijgen ze straf !!
Het gaat dus allesbehalve goed met de kinderen :'-((