JuridischForum.be

Ik ben in juni 2009 officieel gescheiden. Ik betaal voor mijn 4 kinderen onderhoudsgeld van 425 euro per maand. Mijn oudste dochter voed ik sinds juli 2009 alleen op( ik heb 5 kinderen). Mijn ex heeft de plicht sinds maart 2010 onderhoudsgeld en de helft vd studiekosten te betalen. Tot op heden, kreeg ik voor mijn dochter van hem geen cent. Tevens heeft hij het kindergeld wat mijn dochter toekomt ook nog gehouden tot eind april 2010. Ik baatte sinds eind 2006 een kleine winkel uit. Ik krijg geen persoonlijk onderhoudsgeld omdat de rechter van mening was dat ik in mijn eigen levensonderhoud kon voorzien. Mijn ex zijn advocaat heeft het hard gemaakt op de rechtbank dat ik een netto inkomen had in 2008 van 25000 euro(dit was mijn brutto-omzet), mijn werkelijk inkomen was minder dan 10000 euro. Mijn kleine zaak ben ik kwijt, ik leef van een vervangingsinkomen en heb een inkomen van ongeveer(kindergeld inbegrepen) 11000 euro. Ik huur, betaal de universitaire studies van mijn dochter helemaal alleen en leef op de grens van de armoede. Mijn ex heeft een netto inkomen van 60500 euro per jaar en andere extra legale voordelen.Nu vraag ik met terugwerkende kracht vanaf juli 2009 onderhoudsgeld voor dochter en dat hij de studiekosten mee betaalt. De vrederechter moet daar uitspraak overdoen, maar zaak is al 3 maal uitgesteld. Ik vraag voor mezelf eveneens onderhoudsgeld, daar ik geen normale job meer aankan. Ik zit in een activeringsbegeleiding bij de VDAB en de RVA heeft op papier gezet dat ik voldoende inspanningen heb geleverd om werk te zoeken in 2009 en 2010. Ik heb een invaliditeit van meer dan 33% en ben niet instaat om te werken.Mijn leeftijd :50jaar en 20jaar gehuwd met gemeenschap van goederen. Het grootste gedeelte van mijn huwelijk voedde ik mijn kinderen op en werkte sporadisch op freelance basis, tot ik eind 2006 met mijn kleine winkel in ons eigen huis startte.
Het voorstel van mijn ex is nu: hij heeft een berekening gemaakt, wat ik volgens hem nog aan onderhoudsgeld moet betalen voor de kids en wat de studiekosten ongeveer gaan kosten. Mijn huis is geschat en hij wil zich inkopen. Ik krijg van hem de helft van de schatte waarde van het huis- min de onderhousbijdragen die ik in de toekomst voor de kinderen nog moet betalen- min de geschatte studiekosten. Heeft er iemand goede raad. Ik voel me uitgeperst als een citroen, mijn advocaat zegt dat hij het gaat bestuderen, maar ik heb gn goed gevoel.

9

Ik vraag voor mezelf eveneens onderhoudsgeld, daar ik geen normale job meer aankan. Ik zit in een activeringsbegeleiding bij de VDAB en de RVA heeft op papier gezet dat ik voldoende inspanningen heb geleverd om werk te zoeken in 2009 en 2010. Ik heb een invaliditeit van meer dan 33% en "ben niet instaat om te werken."

oppassen met deze uitspraak: jij zegt dat je niet in staat bent om te werken. Dan verklaar je zelf dat je een arbeidsongeschiktheid (<> invaliditeit) hebt van meer dan 66% en kan je geen werkloosheidsuitkeringen krijgen.

ik verklaar mezelf niet arbeidsongeschikt, ik heb gewoon een arbeidsongeschiktheid van 33% of meer, dat is wat de arts die me onderzocht verklaarde, staat op papier. Maar 33% of meer is nog gn 66%, ik had graag dat er is gelezen wordt wat er staat.

er wordt op fora zo vaak uit de nek gekletst endat is gewoon jammer

er wordt op fora zo vaak uit de nek gekletst endat is gewoon jammer

U verwacht dan ook dat er hier een specifieke uitspraak wordt gedaan zonder dat we enige kennis hebben van het dossier waarop het vonnis van de Rechtbank was gebaseerd. U zegt zelf dat uw advocaat dat dossier eerst nog moet bestuderen. Hoe moeten wij dan zonder dossier een gepast antwoord geven? We zoeken nog steeds naar die glazen bol die toelaat dat we ook datgene zien wat we niet onder ogen hebben.
Desondanks tracht men de nodige waarschuwingen te geven opdat u niet nog meer in de problemen komt. Moet u daarom de mensen die vrijwillig trachten te helpen beschimpen?
Met betrekking tot het verkrijgen van een persoonlijk onderhoudsgeld kan ik aanvullend nog wel meedelen dat heden ten dage nog slechts in uitzonderlijke gevallen dergelijk onderhoudsgeld wordt toegekend.

U had zo wie zo voor het niet betalen van het onderhoudsgeld al elke maal aangifte moeten doen bij de politie art SW 391 bis.
Heeft uw advocaat nooit gereageerd om het verhaal van inkomen en op zijn inkomen in vergelijking met aantal jaren gehuwd?

ik verklaar mezelf niet arbeidsongeschikt, ik heb gewoon een arbeidsongeschiktheid van 33% of meer, dat is wat de arts die me onderzocht verklaarde, staat op papier. Maar 33% of meer is nog gn 66%, ik had graag dat er is gelezen wordt wat er staat.

Wat er staat is dit: "ben niet instaat om te werken". Als je dit verklaart aan de RVA, word je uitgesloten van werkloosheidsuitkeringen.

Ik probeer je maar te waarschuwen dat de woorden die je zelf typt, ook tegen je gebruikt kunnen worden. Met een 33% arbeidsongeschiktheid ben je wél nog in staat om te werken (itt tot wat jij schreef), meer zelfs, dan MOET je nog een normale job aankunnen (weliswaar niet elke job).

Het feit dus dat je nog werkloosheidsuitkeringen krijgt, spreekt je tegen en dat is iets wat een slimme advocaat ook tegen je argument ivm onderhoudsgeld zal gebruiken.

Het uit de nek kletsen kan dus gerust zijn, maar daar doe ik alvast niet aan mee. Het is jammer dat je een opmerking over je argumentatie direct als een persoonlijke aanval ziet en dan maar beweert dat er op fora zo vaak uit de nek gekletst wordt. Dit laatste is effectief zo, maar proberen we hier zoveel mogelijk te vermijden.

Wat ik hier schrijf dat ik niet instaat ben te werken, heb ik ook aan de RVA gezegd. Er is 1 verschil, ik heb alle mogelijke inspanningen gedaan en opleidingen gevolgd om werk te zoeken. Tot de psychologe van de VDAB zei: mevrouw met wat u hebt meegemaakt bent u niet voor de arbeidsmarkt geschikt, dus ziekte-uitkering. Na verloop van tijd vond die arts dat ik kon werken. Ik terug nr de VDAB die me toen in activeringsbegeleiding hbb gezet. Daar ben ik nu al langer dan voorzien, gewoon werken lukt niet . En als ik geen aangepast werk vind, ga ik ziekte en invaliditeitsuitkering krijgen. Dat een advocaat , hoe slim ook, nog maar is probeert te beweren dat ik kan werken. De RVA heeft zeker geen medelijden, maar als je daadwerkelijk kan aantonen, dat je alles hebt gedaan wat mogelijk is en niet alleen een lijstje laat zien waar je geweest bent om werk te zoeken, dan behandelen ze je correct. Ik zou liever werken, het is heel confronterend voor mezelf, dat bepaalde dingen niet lukken, die ik vroeger wel beheerste.

gezien je zelf werkloosheidsuitkeringen aanvraagt, verklaar je jezelf in staat om te werken (wat je langs de andere kant ook tegenspreekt). Een slimme advocaat kan dit gebruiken. Wil je alle kansen behouden, zet je jezelf beter als zieke (indien je effectief tegenover de rechtbank wil pleiten dat je niet kan werken).

Ik weet zelf maar al te goed dat de RVA wel degelijk mensen die tijdelijk niet in staat zijn om te werken soms, maar niet altijd, toch het recht op werkloosheidsuitkeringen laat behouden. Dit is o.a. het geval voor DISPO (=activatie)-medewerkers (die dat om een perfect verklaarbare reden doen). Gezien je uitleg, zal jij effectief op zo'n dispo-procedure geweest zijn (wss dan nog voor je de 33% aangevraagd had). Hou er wel rekening mee dat dezelfde RVA, maar dan bvb op de dienst betwistingen, je om bovenstaande uitspraken kan uitsluiten, eventueel na controle van de medisch geneesheer.

Zoals je het echter zegt, ben je wél goed bezig met jezelf goed te begeleiden om terug actief te kunnen worden in de maatschappij. En dat is, los van de vraag die je hier stelde, nog altijd OOK héél belangrijk. Alle respect daarvoor, zeker bij psycholigische problemen is dit niet altijd zo gemakkelijk. Pas gewoon op met wat je schrijft in een verzoekschrift en wat je argumenten zijn. De argumenten die je nu hebt, spreken elkaar wat tegen.

Dank voor de toelichting. Ik weet dat je voorzichtig moet zijn, maar op een forum wil ik geen verdraait beeld geven van de feiten. Ik voel zelf ook heel goed aan dat de mensen in de activeringsbegeleiding, niet goed weten wat met me aan te vangen. Op eigen initiatief ga ik terug naar een psychiater, die me kent als zorgzame moeder. Hij was erg verbaasd te horen dat men mij geschikt acht voor de arbeidsmarkt. Ik ben ws niet de enige die een rugzak vol ellende met zich meedraagt. Maar ik voel me gewoon aan de kant gezet, ik heb me 20 jaar ingezet voor mijn gezin en met de nieuwe echtscheidngswet blijkt dat van geen enkele betekenis.