JuridischForum.be

.

U moet ze wel meegeven maar ik zou toch eens met de jeugdbrigade gaan praten en na het gesprek verder te bekijken wat je kan doen.

Ik vraag me af, hoe je 'psychisch terreur' kan bewijzen voor een rechtbank? Maar soit, dat maar even in de rand.

Uit uw verhaal meen ik te mogen opmaken dat zowel de vader, als u, argumenten aan het zoeken bent bij de kinderen.
Waar jullie liefde voor jullie kinderen net voor enig wederzijds begrip zou moeten zorgen op alvast dit punt.

Tracht, zeker omtrent de kinderen, tot een communicatie te komen, en van daaruit kan je dan zelf begeleiding geven.

.

Wellicht zegt de vader hetzelfde over de communicatie die hij 'probeert'... ???

Ik vrees dat jullie de onderlinge onmin eerst in banen dienen te leiden, alvorens er daadwerkelijk hulp kan ingeroepen worden inzake de kinderen. Zoniet blijft het bij bijten en krabben voor de rechtbank, met als toemaatje een rotte kers op de taart van de kinderen.

Herken u probleem, het is vechten tegen de bierkaai,

Vraag men eigen ook af of er nergens in dit land een instantie is die iets kan doen aan dit probleem
want de meeste instanties doen toch niets, ze hebben geen wettelijke draagkracht.
Dan vraag ik mij af waarom deze instanties bestaan meestal gesponserd door de staat, wij dus
Er moet al iets ergs gebeuren voor er iemand wakker schiet.

Ik kan je enkel zeggen doe zolas ik en veel andere en blijf voor je kindjes opkomen.

Nog 1 raad mss, weet wel niet vanwaar je bent, maar zou eens te raden gaan bij het SBO in hasselt, ben er onlangs ook langs geweest
en heb daar eigenlijk een goede ervaring mee tot nu toe. Die had ik niet bij het CLB of CAW

.

de laatste regel is onmogelijk men kan niet elke keer in beroep gaan.
Er is een vonnis en dat kan bij verstek zijn dan kan men verzet aantekenen zodat het terug bij dezelfde rechtbank komt.
Dan kan men tegen een in kracht van gewijsde vonnis nog in beroep gaan. Daarna mogelijk wegens procedurefouten in cassatie . Maar dan is het ( in België) afgelopen.
Als er brandwonden werden vastgesteld en u hebt een doktersattest ga je aangifte doen bij de politie. Deze stellen Pv op.
En idd al die organisaties vragen toestemming, waarom wel geen enkele heeft de bevoegdheid om dwangmaatregelen te gebruiken.
Dat kan alleen de rechtbank (en bij heterdaad de politie).
Vertrouwenartsencentrum al langs geweest.
Ook voor het niet binnenlaten van het verkoopbureau .... als de woning ook van u is kan u dat wegens de verkoop afdwingen via de vrederechtbank.
Voor de rest bij elke (strafbare) inbreuk dient u vaststellingen te laten doen via politie.
Zo bouwt men een dossier op ook via CBJ en via jeugdrechtbank.
Denk niet dat het op een twee drie zal veranderen.
Stel ook een bemiddelaar in familiezaken voor en alle mogelijke tussenoplossingen waaruit zal blijken dat u alle moeite doet om de zaak minnelijk TUSSEN volwassenen op te lossen.

Dat er personen zijn die 'echt' fout bezig zijn weet ik maar in een echtscheidingszaak blijkt het (meestal) een vete tussen de volwassenen die zich uitwerken via de kinderen.
Hoe ik daarbij kom? Mijn 35-jarig ervaring.
Voor de 'iets' oudere denk maar aan de zaak notaris X die achteraf totaal niet waar was.
Opgelet de echte verwaarlozing heb ik ook meegemaakt ....

.

Mijn advocaat is bemiddelaar in familiezaken

Hier ga ik maar 1 ding over zeggen, en dan spreek ik uit eigen ervaring. Neen een andere advocaat, die geen bemiddelaar is en op zijn strepen staat.

Ben door het geloven van zo een advocaat bedrogen uit gekomen. Maar ja dat is dan ook mijn eigen ervaring.

En dat het CAW niets kan doen, daar sta ik niet stom van, vlg mij gewoon een bende vriendjespolitiek die niet weten waar ze mee bezig zijn, vroeger moest je een diploma kunnen voorleggen voor je ergens ging werken , dat hoeft blijkbaar nu niet meer.

.

.....
Hier ga ik maar 1 ding over zeggen, en dan spreek ik uit eigen ervaring. Neen een andere advocaat, die geen bemiddelaar is en op zijn strepen staat.

Ben door het geloven van zo een advocaat bedrogen uit gekomen. Maar ja dat is dan ook mijn eigen ervaring.

En dat het CAW niets kan doen, daar sta ik niet stom van, vlg mij gewoon een bende vriendjespolitiek die niet weten waar ze mee bezig zijn, vroeger moest je een diploma kunnen voorleggen voor je ergens ging werken , dat hoeft blijkbaar nu niet meer.

hier net hetzelfde meegemaakt en zelfde ervaring. Dat laatste is wel mooi ingepakt, je kan overal wel gaan praten, maar iets doen? Iedereen ziet de problemen maar neemt geen actie of verantwoordelijkheid....en die dat wel actie kunnen ondernemen, weten gewoon niet waar ze mee bezig zijn of hebben te veel werk.

Mss even terug verwijzen naar de overeenkomst tussen mijn ex en haar advocaat, die hier elders op het forum staat.
Deze advocaat berekent zijn ereloon in procenten op alles waarover hij mag mee discuteren, en
afhankelijk van wat hij voor zijn cliente in de wacht kan slepen...

Indien niet akkoord, wil hij ook wel in regie werken.
Maar zou u eenzelfde inspanning verrichten aan een verschillende verloning?
(laat me even lachen met diegenen die daar ja op antwoorden)

Stel nu dat hij in regie zou werken en nog steeds niet aan hetzelfde percentueel ereloon;
wat is er dan gemakkelijker om de discussies wat te rekken om dit toch te bereiken?
Vallen pogingen tot bemiddeling niet eveneens onder de noemer: discuteren?