JuridischForum.be

Hallo,
ik ben een alleenstaande moeder met 3 kinderen, mijnen oudste zoon heeft een andere vader dan mijn kleintjes.
De vader van mijnen oudste komt hem al meer dan 5 jaar niet meer halen, hij heeft bezoekrecht 1 weekend om de 14 dagen en de helft van de vakanties.
Hij betaalt maandelijks 135 euro allimentatie, van de rechter moest hij geen extra kosten betalen omdat hij die 4000 bef (toen de uitspraak was) al meer dan genoeg vond. Ondertussen is mijne zoon 13 en zijn er veel extra kosten bijgekomen. Mijn zoon heeft ADHD, ODD en autisme, hij gaat naar een speciale school en zit daar ook op semi internaat (tussen de middag krijgen ze in de leefgroep warm eten, om 16u gaan ze ook naar de leefgroep om huiswerk te maken of gewoon met elkaar te spelen, op woensdag middag gaan ze meestal op uitstap, savonds om 17u15 is hij thuis) dit kost mij maandelijks rond de 100 euro. Doordat hij niet naar zijn vader gaat betaal ik ook alles voor hem op de dagen dat hij normaal bij zijn vader zou zijn.

Zou ik recht hebben op meer allimentatie? Of op zijn minst de helft van de schoolrekening betaald door zijn vader? Zijn vader is getrouwd en heeft 2 stiefkinderen en samen hebben ze ook 1 zoontje (voor die kinderen heeft hij wel tijd, heel kwetsend voor mijne zoon) hij zit ook al een paar jaar in schuldbemiddeling.
Ik heb het exclusief ouderlijk gezag, als zijn vader vraagt om co ouderschap zou hij dat dan krijgen? (hij zou dit enkel vragen om mij te ambeteren)

Groetjes

niemand die hier een antwoord op heeft?

Eén en ander hangt, volgens mij, af van de redenen waarom u eerder een exclusief ouderschap verkreeg.
Deze vermeldt u echter niet.

Heden is de regel dat er zowiezo co-ouderschap gevonnist wordt.

Het lijkt me evident dat een ouder-kind relatie flink wordt verstoord door een onevenredigheid in de verblijfsregeling.
Dat zoonlief na vijf jaren niet langer wilt tegemoet komen aan het bezoekrecht van zijn vader, lijkt me van daaruit ook een logische gevolg.
Waar authisme alleen maar kan toe bijdragen...

Kan u aantonen dat u jullie zoon, gedurende deze onevenredige verblijfsregeling, steeds hebt aangemoedigd, om de andere ouder te eren?
Zoja, dan hebt u wellicht kans op meer alimentatie, u zoon kan hierover immers gehoord worden.

Zoneen, dan vrees ik dat; het wel eens totaal de andere richting zou kunnen uitdraaien, wanneer de vader co-ouderschap kan bedingen.

ik heb geen idee waarom ik dat heb gekregen, ik denk dat da 13 jaar geleden de regel was, ik heb daar niet om gevraagd (maar ben wel blij dat ik da heb)

de verblijfsregeling is een keuze van de vader geweest. zoonlief wilt niet liever dan naar zijn vader gaan maar zijn vader wilt hem niet zien. ik heb toen alles geprobeerd om het contact tussen hen te houden maar als vader niet wilt kan ik er ook niets aan doen.
vorig jaar deed mijn zoon zijn plechitige communie, heb zijn vader een communiekaartje gestuurd met een klein briefje erbij met daarop de telefoonnummer van onze zoon en de vraag om hem te bellen want hij wilt contact, we hebben hem nog steeds niet gehoord!
ik heb de telefoonnummer van zijn vader niet en krijg die ook niet, de laatste keer dat mijn zoon zijn vader zag heeft hem laten weten dat hij absoluut niks met mij te maken wilt hebben (ik had een tijdje ervoor via een advocaat de index laten berekenen en meneer was dus razend)

ik zou graag hebben dat mijn kind om de 14 dagen naar zijn vader gaat, een kind met autisme opvoeden is zwaar en een weekendje rust zou mij ook is goe doen hoor.

groetjes

Uit uw verhaal meen ik te kunnen opmaken dat; jullie gescheiden zijn, in de periode van de geboorte van jullie zoon.
Ik denk dat een rechter zich dan de vraag stelt; hoe een vader in staat kan zijn om bijvoorbeeld borstvoeding te geven, en
dat hij niet uitgaat van wat de regel zou zijn.
Maar soit, u was toen blij met iets wat u ongevraagd verkreeg, en de vader mss ook omdat; hij zijn zoon de op dat ogenblik meest aangewezen regeling gunde.

Heden gaat het bij u om; enerzijds een hogere alimentatie, maar anderzijds laat u uitschijnen dat u ook het bezoeksrecht wilt omgezet zien;
in een vaste verblijfsregeling. Daarmede uw exclusief ouderschap wilt omzetten in een co-ouderschap.
Bovenop geeft u aan dat de vader co-ouderschap zou aanvragen om u te 'ambeteren', nadat u reeds uw gelijk had verkregen inzake de index-aanpassing.
Dat het overigens dit wapenfeit was dat de vader aanzette om af te zien van zijn bezoekrecht...

Als ik hier even advocaat van de duivel mag spelen:
Spreekt u zichzelf hier vierkant tegen, en zou ik de rechtbank zelfs suggereren dat: autisme hier wel eens een erfelijke belasting zou kunnen uitmaken...

Maar nogmaals, het is wat u aan de rechtbank kan doen geloven, wat gevolgd wordt bij de beoordeling.
Hoe u het verdere verloop van de voorbije dertien jaren kan geloofwaardig maken voor de rechtbank, zal dus
uitmaken hoe er wordt gevonnisd.

ik denk dat u mij totaal verkeerd begrijpt. wij waren nooit getrouwd, zijn uiteen gegaan voor zijn 1 ste verjaardag, kreeg ook geen borstvoeding. die weekendregeling is op vader zijn verzoek (en inderdaad da vind ik absoluut niet erg). vader dacht op dat moment absoluut niet aan de beste regeling voor zijn zoon maar aan degene waar hij het minste werk mee zou hebben, hij keek toen we samen waren ook maar amper om naar zijne zoon( zat liever tot stukken in de nacht op cafe om dan strontzat thuis te komen en mij nog is lastig te vallen).

ik wil het bezoekrecht niet omgezet zien, dat gaat zeker niet ten goede van mijn kind zijn, ik zou wel graag hebben dat zijn vader terug contact heeft met hem maar daar kan ik hem niet toe verplichten hé, hij heeft immers bezoekrecht en geen bezoekplicht.
of de indexaanpassing de reden is waarom hij zijn kind niet meer komt halen weet ik ni zeker, maar nadat hij die moest betalen is hij hem wel niet meer komen halen, dat en de problemen die een kind met ass met zich meebrengen is volgens mij de reden.

de voorbije 13 jaar: de eerste 8 jaar (ongeveer) kwam hij hem meestal wel halen, met de nodige problemen, een kind met autisme heeft het heel moeilijk om zich aan vreemde situaties aan te passen en hij deed wel is moeilijk maar ging iedere keer mee (en moest dat ook van mij)
de laatste 5, bijna 6 jaar komt hij niet meer, beslissing van de vader, ik heb daar niets mee te maken, ik heb oplossingen gezocht om toch het contact te houden maar meneer (vader) wou er niks van weten. ik heb een sms van hem waarin hij zegt dat het tijd word dat hij ons kind niet meer komt halen, ik heb hem voorgesteld om bij mij thuis op bezoek te komen, om daar tijd met onze zoon door te brengen, maar da wou hij allemaal niet.

het lijkt misschien dat ik mij vierkant tegen spreek, ik ben niet goe in dinges uit te leggen, sorry.
ik ben niet degene die mijn kind in de steek heeft gelaten, ik ben wel degene die al jaren voor haar kind zorgt, alleen. en veel opoffert voor hem.

U hoeft niet te sorrieën, daar is geen reden toe.
Ik wilde alleen maar aantonen dat; hoe je de dingen aanbrengt, zeer belangrijk zal zijn.
Dus mss een aanwijzing om met een woordvoerder naar de rechtbank te stappen?

succes!
mvg,
luc