JuridischForum.be

Dag allemaal

ik zit momenteel met een co-ouderschap voor mijn dochtertje van 3jr. Ze start dus met school en ik heb een school moeten kiezen van mijn ex die tussen mij en zijn moeder ligt aangezien mijn dochter daar woont de week dat ze bij hem is. Ik krijg haar ook bijna telkens ziek terug, zodat ik bijna elke maandag naar de dokter mag aangezien hij niet gaat. Kan ik hiermee het co-ouderschap met bi-locatie aanvechten?

+

mijn vriend woont 46km van waar ik nu woon dus ook 46km van waar haar papa woont. Kan dit voor problemen zorgen voor het co-ouderschap? en kan ik dit ook aanroepen als reden om de bi-locatie aan te vechten?


mvg

Ik denk niet dat dit voldoende is om de bi-locatie aan te vechten. Daarentegen zou ik wel eens spreken met uw ex (of zijn moeder) over dat ziek zijn. Als dat niet lukt kan je mss
via bemiddeling daarover iets verkrijgen. Uw 2de argument denk ik dat zowiezo niet in uw voordeel zal uitvallen: uw vriend woont verder en daarom zou u de vader zijn bi-locatie willen afnemen ? Klinkt niet echt positief voor u.

aangezien hij er toch niet om kijkt de week dat ze bij hem is kan ze toch evengoed volledig bij mij zijn de dagen dat ze naar school moet zodanig dat ze een goed ritme heeft op school?

+

maakt het verschil dat we dat nooit hebben laten registreren? dat we dat gewoon onderling zijn overeengekomen bij het uit elkaar gaan?

Hey Sarah,
Dit alles is een moeilijk thema,
In mijn geval is het vechten tegen de bierkaai, en dit terwijl er een vonnis van de jeugd rechtbank is.
Kan je niet communiceren met je ex-partner?
Bij mij is dit niet het geval en kan je nu al zeggen, dat het een heel lange lijdensweg zal volgen.
Probeer allesinds via een bemiddeling iets gedaan te krijgen.
Als dit niet werkt, sterkte dan en weet dat je niet alleen bent.

aangezien hij er toch niet om kijkt de week dat ze bij hem is kan ze toch evengoed volledig bij mij zijn de dagen dat ze naar school moet zodanig dat ze een goed ritme heeft op school?

+

maakt het verschil dat we dat nooit hebben laten registreren? dat we dat gewoon onderling zijn overeengekomen bij het uit elkaar gaan?

Eerste zin: dit kan wel zo zijn en in se ben ik daarmee akkoord maar een rechtbank/de wet bekijkt dit zeer zakelijk: basisrecht is co-ouderschap met bi-locatie behalve als er zware fouten zijn.

Wat betreft je 2de zin: dat maakt wel degelijk verschil.... aangezien nog niks vastligt kan je ook niets afdwingen, maar hij dus ook niet. In principe als jij je dochter bij jou houdt kan hij daar niets tegenin brengen. Maar dit zou ik dus NIET aanbevelen. Ik zou als bemiddeling faalt gewoon naar rechtbank gaan met jouw voorstel en hij met het zijne en het gerecht zal beslissen. Daar kan je dan je argumenten aanbrengen maar betreft dat je vriend x km verder woont zal niet in je voordeel pleiten en de andere argumenten zijn ook niet echt een reden om hem bilocatie te weigeren. Het is maar dat je weet wat je kan verwachten.

Mij lijkt het ook logisch dat de ouder die verder weg gaat wonen, de lasten die hier het gevolg van zijn draagt. De afstand die u aanhaalt heeft uw ex niets mee te maken, en kan dus ook niet in zijn nadeel gebruikt worden.

Vraag uw huisarts om een verslag van de medische problemen van uw dochter nadat ze bij uw ex is geweest (data, medische toestand, waarschijnlijke oorzaak). Dit kan wel in uw voordeel gebruikt worden.

Als de onderling geregelde bilocatie al een geruime tijd lopende is en jij beslist om verder weg te gaan wonen van je ex en hij stapt ermee naar de rechter is de kans meer dan reeël dat jij! degene bent die de zaak verliest en dat jij degene bent die een klassieke regeling krijgt.
Het gerecht is niet geneigd om een bestaande regeling te veranderen, aangezien dat in dit verhaal jij degene bent die de omstandigheden wijzigt kan dit wel eens verkeerd uitdraaien voor jou ipv voor je ex.

Wat mankeert de dochter dan wel elke keer?
Wat staat er in het vonnis?

Wat mankeert de dochter dan wel elke keer?
Wat staat er in het vonnis?

bronchites, zware verkoudheden

haar grootmoeder woont in zeer oud en vochtig huis

er is geen vonnis aangezien we dit nooit via rechtbank geregeld hebben

voor de rechtbank: het feit dat een kind vaak zware verkoudheden en bronchitis heeft zal niet gezien worden als een aanwijsbare reden dat het kind niet goed verzorgd wordt. Daarvoor moet er een duidelijk attest zijn van een dokter die aantoont dat het kind deze kwalen doormaakt door slechte verzorging en dat zal de dokter dus niet doen wat dat kan niet bewezen worden. De dokter zal vermoedelijk bij zijn weigering om dit attest op te stellen u het volgende vertellen: ik kan niet stellen dat uw dochter vaak ziek is door slechte verzorging.: kleuters maken zodra ze naar school beginnen gaan vaak een slechte periode door met veel verkoudheden enz... Doordat ze aan meer vitrussen en bacterien worden blootgesteld. Het is bovendien typisch dat kinderen ziek worden tijdens het weekend. Dat is een gekend fenomeen. Dus neen, gebruik dit "argument" niet: rechters worden voortdurend geconfronteerd met moeders die vinden dat de vader het kind niet goed kan verzorgen. =De tendens tegenwoordig is dat men de vader ook de kans geeft zich te ontplooien in zijn zorgend vaderschap. . Dat de vader nu kiest om de dagelijkse verzorging door zijn moeder te laten gebeuren is in principe géén teken van slecht ouderschap. Dat wil zeggen dat de tijd die hij voor haar vrijmaakt gebruikt voor speciale aktiviteiten. En daar heeft u geen weet van: want u woont daar niet, u kan dat enkel hebben van horen zeggen, of als je het kind vragen hierover stelt.
Dus probeer best niet voor de rechtbank te bewijzen dat het om al uw redenen beter is dat het kind bij u blijft. Want deze argumenten zijn géén harde bewijzen. en dat kan eerder tegen u dan in uw voordeel uitdraaien.
De afspraken over medische verzorging bij verkoudheden probeert u bespreekbaar te maken bij de vader en de grootmoeder. Leg uit dat dit een typische fase van de kleuter is: verkoudheden en bronchitis. Bespreeek wat je preventief doet om dit te voorkomen. Bespreeek dit samen met de huisarts.
Vergeet niet dat dit ook uw plicht is: co-ouderschap heb je standaard samen. Dat betekent samen voor uw kind zorgen. En zeker voor zo'n kleintje moet dit met wekelijks, soms dagelijks overleg. De bilocatie is iets waarvoor gekozen kan worden of wat de rechter kan vonnissen.
Maar co-ouderschap is een wettelijk recht én verplichting tegelijkertijd.
En kies in het belang van uw kindje er voor dat jullie allebei binnen een straal van 40 km wonen en idealiter de school van het kind in het midden daarvan. VErgeet niet dat jullie dochter vriendjes gaat maken op school en dat ze later ook haar kameraadjes kan opzoeken of dat ze aan huis willen kunnen komen. Dat is nodig voor haar relationele ontwikkeling. En voor jullie is het ook makkelijk om voor elkaar in te springen als één van de ouders een probleem heeft.
Je vriend moet er zich van bewust zijn dat jij en de papa héél jullie leven samen ouder zulen zijn van je dochter en dat haar ontwikkeling en welzijn een prioriteit is.

E

Dat de vader nu kiest om de dagelijkse verzorging door zijn moeder te laten gebeuren is in principe géén teken van slecht ouderschap. Dat wil zeggen dat de tijd die hij voor haar vrijmaakt gebruikt voor speciale aktiviteiten. En daar heeft u geen weet van: want u woont daar niet, u kan dat enkel hebben van horen zeggen, of als je het kind vragen hierover stelt.

dus indien de moeder het kind bij een familielid (vb. haar eigen grootmoeder) onderbrengt dan wordt ook dit beschouwd als "speciale aktiviteit"?
In principe kan dan zowel vader als moeder verhuizen, zolang de oma's maar ter plekke blijven en de kinderen bij beide grootouders worden opgevoed. Laten we zeggen dat ze dan enkel beurtelings tijdens het weekend bij de co-ouders gaan verblijven?

Dit kan toch niet de bedoeling zijn?

Aan de ene kant kun je dit zo zien, aan de andere kant kun je het zo zien dat de vader toch wel naar een oplossing zoekt en dit organiseert. Dat het niet ideal is dat het kind voortdurend (niet duidelijk en ook niet duidelijk om welke redenen, werkt hij veel, ...) enkel bij de grootmoeder is of dat dat huis niet ideaal is is secundair. In de eerste plaats neemt hij wel zijn verantwoordelijkheid om met zijn moeder een regeling uit te werken,... Kijk,...zelfs als is dat kind constant bij de moeder dan moet zij ook afspraken maken met haar ouders, een onthaalmoeder, creche,.. want iedereen gaat (normaal) werken. Dus zo'n argumenten zijn zoals ik al zei totaal niet vatbaar. En ivm die ziektes ben ik akkoord met eylis ook. In het begin kreeg ik ook van elke kuch of hoestje of als hij moe was de schuld maar nu is het omgekeerd en is hij soms weken aan een stuk ziek telkens hij bij mij komt. Zit ik dan te zeggen dat zij een slechte moeder is of dat het haar schuld is ? Neen, ik weet dat dit kan gebeuren met kinderen. Je moet echt objectief en realistisch blijven in deze zaken. Er is geen enkele reden dat dat huis of wat dan ook aan de basis ligt van de ziekte. Wat wel niet ok is is als er niet op tijd naar de dokter wordt gegaan, dat moet je echt uitpraten.

er is een school op 1 straat van hem en 1 straat van mij...
maar ik heb een school moeten kiezen die tussen mij en zijn moeder ligt omdat ze dààr elke dag zal worden opgehaald met de bus en afgehaald met de bus.
+ haar zusje mag wel bij haar vader slapen en moet niet elke dag bij zijn moeder 'logeren'... Voor zijn ene dochtertje kan het dus wel voor de andere niet.
Zelfs in het weekend dat hij niet moet werken slaapt mijn dochter bij zijn moeder... Sorry maar dit was niet de bedoeling van de bi-locatie regeling.
Ik wil niet het co-ouderschap veranderen maar wel de bi-locatie

Indien hij dit niet wil veranderen dan geen probleem, dan wordt er idd een school gekozen op 20km van elkaar zodat de afstand voor beiden gelijk is en dat ze een vaste school heeft zowel bij papa als bij mama, maar of de papa dit zal zien zitten is maar de vraag...

Volgens mij is geven en nemen het beste voor je kinderen. De ene keer wat geven, de andere keer wat nemen. Daar heb je geen "echte" rechter voor nodig.
Mogelijkheden zat om eruit te geraken en dat lijkt mij ook het beste, wat niet altijd wil zeggen dat het soms niet anders kan.
Maar als het om de verblijfsregeling gaat zou ik in het slechtste geval 18 jaar geduld hebben vooraleer te beslissen "ik stap naar de rechter"

RR