JuridischForum.be

Als bij een scheiding de woning reeds van 1 der partijen was voor het huwelijk en niet in de gemeenschap zit begrijp ik dat die door de andere partij niet kan worden opgeeist. De andere partij echter zegt: "ik heb zoveel jaar voor jou en de kinderen gezorgd en dat is ook iets waard.". Ik ben het daar niet mee oneens maar stel me de vraag wat dat voor de rechter waard is. Ik heb eveneens mijn deel gedaan. Hoe wordt als het erop aankomt zoiets verrekend? Behalve wat kleine werken heeft mijn partner geen bijdragen in de woonst geleverd. Echter wel de aankopen van eten en kledij voor zowel haar kinderen als de mijne. Ik wil haar niet zonder iets wegsturen, maar wil haar ook niet zomaar alles afgeven. Ik zou graag een eerlijk gegeven hebben om mee te werken. In mijn nadeel is wel dat ze sinds een tijdje als deeltijds zelfstandige van thuis uit werkt en haar zaak dus van thuis uit loopt. Ik heb haar zelfs geholpen dat allemaal op te starten. Zoals gezegd wil ik best iets doen maar ik moet ook verder met mijn leven en mijn kinderen. We hebben geen gezamelijke kinderen. Graag info en hulp.

Iedere echtgenoot draagt bij in de lasten van het huwelijk naar zijn vermogen (art.221 B.W.). De kosten die verband houden met de verwerving, het onderhoud of de instandhouding van de gezinswoning dienen beschouwd te worden als lasten van het huwelijk (Cass.29 maart 1969, R.W. 1969-70, 421; Cass. 24 april 1976, R.W. 1976-77, 993). Deze uitgaven komen slechts in aanmerking voor verrekening indien de andere echtgenoot daarin niet overeenkomstig zijn vermogen heeft bijgedragen (cfr. Cass 29 februari, R.W. 1980-81, 1655).