JuridischForum.be

Mijn vriend is gescheiden via een EOT. In de EOT werd voor de dochter een week-weekregeling vastgelegd en diende er dus door geen van beide ouders alimentatie te worden betaald. Na de scheiding is de moeder 70km verder gaan wonen en moest ze dus week om week dagelijks 140km heen en weer rijden om de dochter naar school te brengen. Aangezien dit praktisch niet meer houdbaar was op langere termijn, zijn mijn vriend en zijn ex overeengekomen dat de dochter sinds september permanent bij haar woont en dat ze 1 weekend op 2 en de helft van de vakanties bij de papa verblijft. Zij ontvangt nog steeds het kindergeld en heeft de dochter fiscaal ten laste. Dit werd ook zo vastgelegd via de jeugdrechtbank. Omdat mijn vriend hierin een toegift naar de ex heeft gedaan kwamen ze overeen dat hij geen alimentatie moest betalen, enkel bijdragen in de "bijzondere kosten" zoals school, tandarts,... hetgeen hij ook altijd doet. In het document van de jeugdrechtbank staat ook vermeldt dat hij bijdraagt in deze kosten maar is er geen sprake over het al of niet verschuldigd zijn van alimentatie.

Kan zijn ex nu of binnen enkele jaren toch alimentatie eisen en dit met terugwerkende kracht? Er is niets gewijzigd aan haar situatie of die van de dochter. Mijn vriend betaalt netjes de helft van de kosten die zij voor de dochter maakt voor school, beugel, sportkampen,... Het is niet zo dat mijn vriend geen alimentatie WIL betalen (nu of in de toekoomst), hij wil gewoon vermijden dat hij binnen enkele jaren ineens een hele bom geld dient te betalen. Ik zou denken dat men iets dat nooit gevraagd/gevorderd werd ook niet met terugwerkende kracht kan opeisen, of ben ik hierin verkeerd?

In feite heeft uw vriend juridisch momenteel geen poot om op te staan. Daar niets in het vonnis vermeld staat (en mss zou dit zelfs nooit door een rechter worden goedekeurd zo) kan zijn ex later altijd alimentatie gaan eisen en als zij dat zou willen met terugwerkende kracht voor een rechtbank.

Het beste is dus om iets op papier te zetten als beide partijen daar nu een akkoord over hebben, al is het maar onderling, beter zou zijn bij notaris. Dan heb je nog geen garantie maar dan ishet risico dat er misbruik wordt gemaakt kleiner imho.