JuridischForum.be

Hallo, neem dat je een zoon van 21 hebt, dat hij zijn laatste jaar middelbaar net 52 % haalde, reeds 2 keer dubbelde vroeger en nu op kosten van papa en mama lekker niks doet op de universiteit met een veel te hoog gegrepen richting, hij is er opnieuw niet door met voor bijna alle vakken een tekort, wil volgend jaar veranderen van richting, iets minder zwaar, maar niet meer aanleunend bij het diploma waarvoor hij afstudeerde.Kan dit zomaar?
Kan je met zo'n student toch vragen de alimentatie stop te zetten? (natuurlijk via de rechtbank). Heeft iemand ervaring?
Bedankt!

Je hoeft niet eens via de rechtbank te gaan. Je kan het héél practisch aanpakken:

-ouders plannen samen met de "student" een gesprek:
- maken evaluatie van het reeds gevolgde studieparcours: resultaten en kostprijs.
- ouders stellen voor dat er nog een poging kan/mag ondernomen worden onder controlerende maatregelen die meer garanties inbouwen voor een mogelijk succesvol resultaat: "student" mag nieuwe studie aanvatten, maar hij betaalt éérste jaar ZELF de studiekosten. (boeken-cursussen-inschrijvingsgeld)
Na een geslaagd eerste jaar krijgt ie zijn studiekosten terugbetaald. En zo elk jaar verder.
Hebben in de familie zo'n kerel gehad: was er ineens elk jaar door,
terwijl hij ook een studentenjob moest doen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Ouders zijn onderhoudsplichtig zolang men bezig is met een opleiding die toegang geeft tot de arbeidsmarkt, maar er moet voldoende inzet zijn van het kind. In dit geval lijkt aan de laatste voorwaarde niet voldaan te zijn, dus is er geen onderhoudsplicht meer, en is men ook geen alimentatie meer verschuldigd.

http://www.elfri.be/hoelang-onderhoudsg ... en-betalen

"er is geen alimentatie meer verschuldigd" is wel een zeer egoïstische instelling want dan blijft wel de andere ouder met het probleem en alle kosten zitten.

Lenny

"Geen onderhoudsplicht meer" wil niet zeggen dat men moet stoppen met betalen, maar indien men het niet eens is met de beslissing van het kind en de andere ouder, is er ook geen enkele wettelijke verplichting om dit wel te doen.

De andere ouder is ook niet meer verplicht om voor het onderhoud in te staan, en indien deze wel vindt dat er, ondanks een totaal gebrek aan inzet, nog verdere studies kunnen, zou dit evenzeer een egoïstische keuze zijn, maar ten nadele van de ouder die vindt dat het kind voldoende kansen heeft gekregen, mocht onderhoudsplicht (en alimentatie) nog verschuldigd zijn.