JuridischForum.be

Feiten:
- Arrest met verblijfsregeling
- Vonnis met correctionele straf van 6 maanden effectief wegens niet naleving verblijfsregeling door moeder
- Gerechtelijk deskundig verslag waar instaat dat moeder, kind van vader vervreemd, en kind zware psychologische schade aanbrengt.
- Verblijfsregeling wordt sinds 8 maanden niet uitgevoerd, (kind komt niet)
- Klachten nog steeds onbehandeld, politie kan ook niets ondernemen

stel: tijdens de verblijfsperiode van de ouder (waartegen de verblijsregeling niet wordt uitgevoerd), ziet die ouder kans om kind mee te nemen en uit situatie te halen, omschreven in deskundig verslag.... is dat dan bescherming van het kind of ontvoering van het kind?

m.a.w die ouder haalt het kind uit de onwettige situatie, en weg van de persoon die de vervreemding en psychologische schade aanricht.

ovan, er wordt beter geprobeerd via wettelijke weg de zaak aan te pakken: duurt wel langer, maar is effecitiever én wettig:

- dus ja, telkens weer klacht indien (met het vonnis er bij)
- alle PV's verzamelen: met advocaat alweer de zaak aanhangig maken voor de correctionele rechtbank
- ditmaal de eis formuleren: dat de moeder verplicht wordt tot naleving van vonnis, dat bij volgende overtreding dit feit op haar strafblad komt
- een dwangsom laten uitspreken voor elke niet naleving van het vonnis
- eisen dat de verblijfsregeling omgezet wordt tot 70-30 % (hoofverblijf bij de vader) en referen naar gerechtelijk deskundig verslag.
- eisen dat de volledige gerechtelijke kosten (wegens herhaling van dezelfde feiten: recidive heet dat dan) volledig door dader worden betaald.

Maar als ik je vraag goed less, begrijp ik dat de vader tijdens ZIJN verblijfstijd het kind bij zich haalt? Daar is dan toch niets fout mee?
De moeder moet wel in staat zijn het kind terug te halen in haar wettelijke periode. Al zou ik wel het volgende durven suggeren:
eenmaal het kind bij de papa is, stuurt de papa een aangetekdn schrijven naar de mama met kopij naar het parket (of een andere officiele instantie) waar hij refereert naar
- arrest met de verblijfsregeling
- het vonnis met de correctionele straf
- de PV's van de laatste 8 maanden (dus van de weigeringen het kind mee te geven)
én de vriendelijke doch besliste mededeling: daar de moeder de afgelopen 8 maanden niet in de mogelijkheid verkeerde de verblijfsregeling niet te respecteren, hij voorstelt de gemiste en niet-gekregen wettelijke verblijfstijd toe te voegen aan deze periode. Dat het kind dus nu de toegekende tijd+ de gemiste X maanden bij de papa zal veblijven. Dat daarmee de niet gerespecteerde verblijfsregeling verexcuseerd wordt, de teller weer op nul en de gewone omgangsregeling weer toegepast kan worden.

Ik heb zo'n vermoeden dat op deze manier de papa eigenlijk géén echt misdrijf pleegt... Hij meldt het overigens ook vooraf en hij licht zelf het parket in
Wat denken jullie collega's?

het probleem is dat het kind zelf 1. "zegt dat het niet wil. 2. niet beseft dat het zelf in die zorgwekkende situatie bevindt 3 . door de moeder wordt ingelepeld dat als ze zelf zegt dat ze niet wil ook niet moet gaan

mijn vraag is vooral...als de vader die actie onderneemt TIJDENS zijn verblijfsrecht van het kind... de kans is reëel dat het kind zelf gaat tegenstribbelen.

uw advies om "wettelijke weg" te gaan is nu.... is dit wettelijk? anderzijds is het wel wettelijk dat de "wettelijke instanties" geen actie ondernemen om het kind uit die situatie te halen?

..... duurt wel langer, maar is effecitiever ..........

dat spreekt elkaar tegen , niet ? vraag is hoelang....nog is 4 jaar dan is ze 18jaar of helemaal ten onder....

ovan, er wordt beter geprobeerd via wettelijke weg de zaak aan te pakken: duurt wel langer, maar is effecitiever én wettig:

- dus ja, telkens weer klacht indien (met het vonnis er bij)
- alle PV's verzamelen: met advocaat alweer de zaak aanhangig maken voor de correctionele rechtbank
- ditmaal de eis formuleren: dat de moeder verplicht wordt tot naleving van vonnis, dat bij volgende overtreding dit feit op haar strafblad komt
- een dwangsom laten uitspreken voor elke niet naleving van het vonnis
- eisen dat de verblijfsregeling omgezet wordt tot 70-30 % (hoofverblijf bij de vader) en referen naar gerechtelijk deskundig verslag.
- eisen dat de volledige gerechtelijke kosten (wegens herhaling van dezelfde feiten: recidive heet dat dan) volledig door dader worden betaald.
....

is exact allemaal al in 2009 gebeurd en gevraagd...na 16 maanden niet naleving verblijsregeling.....=> kind nog steeds bij moeder blijven....
enige was dat kind beperkt kwam...maar sinds dec 2011 begint alles terug opnieuw!

en wat zegt jouw advocaat hierover ovan? Stelt hij/zij zelf niet voor om dit meteen weer aan te vatten voor de correctionele?
Dit gaat hier over hardnekkige recidive...
en de mama heeft effectief 6 maanden gevangenisstraf achter de rug?
Ik kan dat niet goed plaatsen dat dit geen indruk op haar gemaakt heeft....

“Art.372.Een kind blijft onder het GEZAG van zijn ouders tot aan zijn meerderjarigheid...“(Burgerlijk Wetboek).

‘het kind is nu 14j en zegt dat het niet wil komen’

Dit houdt in dat dit minderjarig kind zich onrechtmatig verzet tegen het ouderlijk gezag. Vorder bij de jeugdrechtbank desnoods de maatregelen vermeld in art.37 van de Jeugdbeschermingswet 8 april 1965.

‘De onthouding van een ouder om zijn gezag te doen gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen kan,naar omstandigheden...het in art.369bis(nu 432) bedoelde misdrijf opleveren‘[Cass. 21 oktober 1986,R.W. 1986-87,1609-1610,noot;Cass. 28 oktober 1987, J.Dr.Jeun. 1988,7;Cass. 15 maart 1989, J.T. 1989,666;Cass. AR7009,8 februari 1994(X.), onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,545].

‘Mama lacht letterlijk "van mij mag ze, maar ze wil niet en ik wil kind niet dwingen"’

Mama doet haar gezag niet gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen en kan,naar omstandigheden, hierdoor volgend misdrijf plegen :“Art.432...§3.Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist...dan worden de straffen bepaald in de §§1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt...aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd,die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het,zelfs met zijn toestemming,ontvoert of doet ontvoeren...“(8 juni 1867 Strafwetboek). U kan hiertegen strafklacht neerleggen en u bij seponering burgerlijke partij stellen bij de onderzoeksrechter.

“Art.1385bis. De rechter kan op vordering van één der partijen de wederpartij veroordelen tot betaling van een geldsom,dwangsom genaamd,voor het geval dat aan de hoofdveroordeling niet wordt voldaan ..."(Gerechtelijk Wetboek).
Zie inzake omgangsrecht : Benelux-Gerechtshof 11 mei 1982(LADAN t. DE BRUIN en WESSENBURG t. PETIT),F.B.U.,III.1.50.3-1,http://www.courbeneluxhof.be/arresten/N ... 1_3_86.pdf

‘Arrest wordt sinds 8 maanden niet uitgevoerd’

Vorder bij de rechter die het arrest velde de mama te veroordelen tot betaling van een dwangsom telkens het arrest niet uitgevoerd wordt.