Alimentatie

[black73]

Ik ga even onze situatie schetsen: mijn partner en ik hebben samen 2 kindjes (9 en 6jaar). Mijn partner heeft uit een vorige relatie ook nog 2 kinderen (16 en 13jr). Deze wonen op 1 uur afstand met de wagen, waardoor ze momenteel nog maar 1 weekend in de maand komen (op hun vraag, ze mogen meer komen). Wij betaalden tot voor kort een alimentatie van +/- 315 €/maand en de helft in heel wat extra kosten. De ex krijgt ook de volledige kinderbijslag ( +/- 320 euro). Voor haar was dit blijkbaar niet genoeg en ze is een zaak gestart waarin ze meer vroeg. Ze verdient zelf +/- 1650 €/mnd en woont alleen. Mijn partner en ik verdienen samen 3000 €/maand. Nu is de zaak teneinde en moeten we voor beide kinderen samen 500 €/maand betalen en de helft in heel wat extra kosten (school, sport, kampen, ...). In het vonnis spreken ze van een maandelijkse kost per kind van 650 € wat ik bijzonder hoog vind (op de site van de gezinsbond is dit bijna 500 € per kind, dus dat is al een verschil van 150€/kind). Dit is voor ons zo goed als niet haalbaar, we hadden het hiervoor al moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Bovendien moeten we onze jongste 2 kinderen tekort doen. Onze advocaat raadt in beroep gaan af omdat dit 1 à 2 jaar zou duren tot het voorkomt en ons nog zeker 1000 à 1500 € zou kosten en het resultaat niet zeker is. Voor pro-deo en andere hulpinstanties komen we niet in aanmerking omdat we beide werken en altijd boven de inkomensgrens vallen. Moet eerlijk zeggen dat ik niet meer weet wat doen. Moeten wij ons gewoon hierbij neerleggen? Misschien vraagt ze binnen 2 jaar terug meer als de oudste in het hoger onderwijs zit? Moest ze het echt moeilijk hebben zou ik er begrip voor hebben , maar ze heeft onlangs nog een groot bedrag geërfd en zowat haar volledige woning opgesmukt sedert ze alleen is. Is dit nu een redelijke situatie? Wie weet raad?

[defoo]

U vergeet wellicht dat u voor elke 500 euro die u betaalt, ongeveer 200 euro terugtrekt van de belastingen.
De fiscus aanvaardt het niet altijd, maar ook de extra bijzondere kosten kunt u in uw belastingen inbrengen.

Het blijft echter een relatief hoog bedrag...
Ik zie ook niet goed in waarom u het samengeteld loon van jullie beiden opsomt, ...De berekening had, meen ik toch, op het loon van uw partner moeten worden berekend....

Uit uw bericht kan ik opmaken dat u de kinderen vaker wenst te zien. Misschien kunt u overwegen om dichter bij de kinderen te gaan wonen en gelijk verdeeld verblijf aan te vragen...Ook dara is de uitkomst onzeker....

[lucgescheiden]

Om de kinderen in het nieuw samengesteld gezin niet te discrimineren dient de rechtbank zich uiteraard, louter en alleen;
te baseren op het inkomen van de vader om een alimentatie te bepalen. Aan wie is het om vader's inkomen te bewijzen?

Bij wet kan de alimenatie maximaal 1/3 van dit inkomen bedragen, en ik meen niet dat er in de wet iets staat bepaalt aangaande de overschrijding van dit deel op basis van terugtrekken via belastingen.
Net zoals de 'bijzondere kosten', vormt het terugtrekken via belastingen een argumentatie die rechtbanken klakkeloos aanvaarden, terwijl
dit in de meeste gevallen - lees: in uw geval - haaks staat op de in de wet voorziene 1/3 regel.
Dit geeft rechtbanken inderdaad de macht om u in dergelijke onzekerheid te 'gijzelen', en gespecialiseerde beroepsleugenaars de kans om
hier fortuin mee te maken.

Bedenk dat de regering morgen kan beslissen om de fiscale aftrek voor alimenatie te democratiseren, en voor alle kinderen een zelfde bedrag
te voorzien. De vraag zal dan zijn of; dit bedrag deze 650 euro nog zal dekken???????????????????????????????????????????????
Mijn prognose is dat dit bedrag dan effectief zal zakken tot 500 euro, waar er in een vonnis werd rekening gehouden met de eerdere aftrek,
zou de vader aan zijn broek zitten met een effectief veel hogere alimentatie.

Rechters die rekeninghouden met dergelijke argumentatie vellen aldus vonnissen op basis van factoren die van de ene dag op de andere kunnen veranderen. Mijn inziens aldus, zeer slechte vonnissen. Het vonnis kan in dat geval enkel worden gezien als een klantenbinding.
Ondanks rechtbanken wettelijke schuldloze procedures dienen te volgen, wordt één van de ouders veroordeeld en verder gegijzeld in onzekerheid.
Dient deze ouder weerom fortuinen uit te geven, om in de lang wachtrij te mogen aanschuiven, in de ijdele hoop van zijn kind iets meer te 'mogen' bieden.

Zoals Defoo het aangeeft, dienen jullie te voorzien in de extra woongelegenheid voor de kinderen, om deze stoelendans te ontspringen.
De vader heeft normaliter co-ouderschap en aldus dezelfde rechten om mede te bepalen waar zijn kind verblijft.