JuridischForum.be

Beste,

In mijn zaak is het noodzakelijk dat ik stukken als bewijs dien te overleggen.
Nu, ik heb o.a.een dagboek waar zaken in staat waar duidelijk naar voren komt dat iemand symptomen vertoont van een aandoening.

Ik realiseer me dat dit privacy gevoelig ligt echter dien ik in het belang van kinderen te denken de hier ook duidelijk mee geconfronteerd worden.

ik verneem graag van jullie

Kan het bestaan van een dagboek worden uitgelegd als of: uw levenspartner met u niet kon praten?
In dat geval; is te vrezen dat het voorleggen van een dagboek, u eerder in het nadeel spelen zal spelen dan in uw voordeel...

Is de mogelijke aandoening onomstotelijk de oorzaak van jullie scheiding?
Is de aanwezigheid van symptomen voldoende om; een terzake ondeskundige, rechter te overtuigen dat er een aandoening is?
Zoja, meent u dat een rechter tegenpartij het wettelijk scheidingsrecht zal weigeren?

M.a.w. wat wilt u bereiken? De scheiding verhinderen zal u niet lukken, en
na het scheidingsvonnis heeft het feit of uw levenspartner iets mankeerd geen enkel belang meer.

Mijn inziens kan u er alleen negatieve gevoelens mee oproepen, waardoor de rechtbank u mogelijk
al bij voorbaat tot een hoge alimentatie zal veroordelen, immers u zou bewijzen dat deze persoon, noodgedwongen,
financiële hulp nodig heeft om alleen deze aandoening aan te pakken...

Ik vrees ook dat een eigenhandig gemaakt dagboek niet als bewijs kan dienen van wat u tracht te bewijzen. U kunt er immers in schrijven wat u wenst. Let ook op dat indien u dit dagboek voord e rechtbank wenst te gebruiken, men er eerder dingen over u uit zal halen dan over uw ex.
Wat u nodig hebt is een maatschappelijk onderzoek, uitgevoerd door een justitie-assistent. Dat is onafhankelijk en neutraal. De rechter baseert zijn beslissing vaak mee op zulk onderzoek.

lovly je begaat een cardinale denkfout:
bewijslast: een dagboek voorleggen waaruit kan besloten worden dat iemand symptomen van een aandoening vertoont?
Ok, je legt dat boek voor (gesteld dat je dat zou mogen)
de rechter neemt daar kennis van
Hij denkt misschien wel dat dit kan wijzen naar een mogelijke aandoening.

Weet je wat hij dan zegt?
helemaal niets.
Hij is immers NIET bevoegd om een diagnose vast te stellen bij een persoon. hij is zelfs niet bevoegd zijn vermoeden daaromtrent te uiten. dit zou een flagrante beroepsfout zijn.
hij kan zelfs niet bevelen eens dat een persoon door een psychiater onderzocht MOET worden. Dat mag hij niet en dat zal hij niet doen.
En nog iets een psychiater die dagboekfragmenten van een persoon bekijkt zal ook nooit een diagnose stellen;
Daarvoor is dus een klinisch onderzoek nodig.
En dat zal er per vonnis dus niet komen.

En indien ik uitspraken heb van 2 bedrijfsartsen die daar WEL naar vermoeden?

daar komt bij dat het dagboek slechts over de eerste 2 jaar van onze 11 jarige relatie gaat. daarna is er niet meer in geschreven.

Naar horen zeggen; aanziet de rechtbank de waarheid als datgene wat bewezen wordt.
Ik weet uit ervaring dat vermoedens opwerpen een van de standaard advocatentrukken vormt,
maar een wijs rechter zal deze vermoedens keren indien ze niet worden bewezen!

IK heb zijn uitspraken via audio file opgenomen.

ik wordt van een hele hoop valselijk beschuldigd. en ik dek me in. wel eerlijk blijven