Mijn man zet me met de rug tegen de muur
Geplaatst: 30 nov 2012 13:30
Hallo
Een 4 tal weken geleden besliste mijn man dat hij niet meer verder met ons wilde na 5 jaar huwelijk.
We hebben samen een dochter van 2.
We komen over een aantal dingen overeen zoals de inboedel en de auto. Ook hebben we beslist dat het huis verkocht zal worden.
Door de week is mijn man uit werken.
Voorlopig hebben we een regeling uitgewerkt dat ik met onze dochter door de week in het huis blijf, en dat ik in het weekend naar mijn ouders trek, de ene week neem ik onze dochter mee, de andere week blijft ze bij hem.
Nu komt het:
Mijn man wil dat ik zo snel mogelijk vertrek, maar ik werk op het moment maar 20 uren halftijds op interim en krijg een beetje bij van de dop. Hij verdient het driedubbele van mij en hij vind dat ik dus nu op zijn kosten leef en eist dat ik dus nog gewoonweg de was en de plas doe zolang ik er ben.. en dat ik zo snel mogelijk mijn boeltje pak, met ons dochtertje..
Ik wil eigenlijk niet weg, want ik ben niet degene die wilde scheiden en ik kan met mijn loon niks deftig vinden of ik wordt afgewezen door huisbazen omdat ik geen vast inkomen heb ( ik heb al zeker naar 10 appartementen gaan kijken...). En we wonen in een leuk huis nu..
Maar ik kan ook niet zelf opdraaien voor de lening als mijn man vertrekt...
Dus hij redeneert, ik kan het betalen, dus ik blijf. Hij wil dan wel dat ik afstand doe van de lening. Wat inhoud, als ik het goed heb begrepen dat ik achteraf minder krijg bij de verkoop van het huis.
Maar ik moet toch ook een huur gaan betalen, dus ik vind dit niet eerlijk.
Kan hij eisen dat ik vertrek, of wat kan ik ondernemen als hij dan zegt, goed ik vertrek maar ik betaal de lening niet? Ik vind de voorlopige regeling best goed en ik zie niet in waarom dit niet zo kan blijven tot het huis verkocht is. Iemand ideeen of ervaring mee?
Ik ben al bij het ocmw gaan aankloppen, voor een sociaal huurappartement, maar een vriend van me zegt dat ik daar niet teveel moet van verwachten of als ze iets hebben, dat het vaak erg onderkomen appartementen zijn...
En voor een sociale woning is het hier een 4tal jaren op de wachtlijst staan...
Over de alimentatie ruzien we ook. Hij wil 200 geven en daarmee is de kous af, alles inbegrepen.
Meestal worden er toch afspraken gemaakt over uitzonderlijke kosten (medisch, school,..) als die moesten voorkomen, maar dat wil hij niet.. Voor mij ok maar dan vind ik 200 euro weinig..
Wat moet ik hiermee?
Ik heb het idee dat hij me wil overbluffen en dat lukt hem aardig, ik weet van geen hout pijlen maken en ben bang voor de toekomst van mij en mijn dochter..
Ondertussen hebben we een afspraak gemaakt bij het CAW voor met een bemiddelaar een EOT op te stellen, maar is dit wel zinvol... en een advokaat.. dat kan ik niet betalen..
hoe moet het nu verder...
ingelotje
Een 4 tal weken geleden besliste mijn man dat hij niet meer verder met ons wilde na 5 jaar huwelijk.
We hebben samen een dochter van 2.
We komen over een aantal dingen overeen zoals de inboedel en de auto. Ook hebben we beslist dat het huis verkocht zal worden.
Door de week is mijn man uit werken.
Voorlopig hebben we een regeling uitgewerkt dat ik met onze dochter door de week in het huis blijf, en dat ik in het weekend naar mijn ouders trek, de ene week neem ik onze dochter mee, de andere week blijft ze bij hem.
Nu komt het:
Mijn man wil dat ik zo snel mogelijk vertrek, maar ik werk op het moment maar 20 uren halftijds op interim en krijg een beetje bij van de dop. Hij verdient het driedubbele van mij en hij vind dat ik dus nu op zijn kosten leef en eist dat ik dus nog gewoonweg de was en de plas doe zolang ik er ben.. en dat ik zo snel mogelijk mijn boeltje pak, met ons dochtertje..
Ik wil eigenlijk niet weg, want ik ben niet degene die wilde scheiden en ik kan met mijn loon niks deftig vinden of ik wordt afgewezen door huisbazen omdat ik geen vast inkomen heb ( ik heb al zeker naar 10 appartementen gaan kijken...). En we wonen in een leuk huis nu..
Maar ik kan ook niet zelf opdraaien voor de lening als mijn man vertrekt...
Dus hij redeneert, ik kan het betalen, dus ik blijf. Hij wil dan wel dat ik afstand doe van de lening. Wat inhoud, als ik het goed heb begrepen dat ik achteraf minder krijg bij de verkoop van het huis.
Maar ik moet toch ook een huur gaan betalen, dus ik vind dit niet eerlijk.
Kan hij eisen dat ik vertrek, of wat kan ik ondernemen als hij dan zegt, goed ik vertrek maar ik betaal de lening niet? Ik vind de voorlopige regeling best goed en ik zie niet in waarom dit niet zo kan blijven tot het huis verkocht is. Iemand ideeen of ervaring mee?
Ik ben al bij het ocmw gaan aankloppen, voor een sociaal huurappartement, maar een vriend van me zegt dat ik daar niet teveel moet van verwachten of als ze iets hebben, dat het vaak erg onderkomen appartementen zijn...
En voor een sociale woning is het hier een 4tal jaren op de wachtlijst staan...
Over de alimentatie ruzien we ook. Hij wil 200 geven en daarmee is de kous af, alles inbegrepen.
Meestal worden er toch afspraken gemaakt over uitzonderlijke kosten (medisch, school,..) als die moesten voorkomen, maar dat wil hij niet.. Voor mij ok maar dan vind ik 200 euro weinig..
Wat moet ik hiermee?
Ik heb het idee dat hij me wil overbluffen en dat lukt hem aardig, ik weet van geen hout pijlen maken en ben bang voor de toekomst van mij en mijn dochter..
Ondertussen hebben we een afspraak gemaakt bij het CAW voor met een bemiddelaar een EOT op te stellen, maar is dit wel zinvol... en een advokaat.. dat kan ik niet betalen..
hoe moet het nu verder...
ingelotje