Ex doet moeilijk tegen dochter.

[limburgse]

Beste,

Mijn expartner en ik zijn al vele jaren uit elkaar. De regeling voor onze dochter staat in het vonnis. Hij heeft om de 14dagen een weekend de dochter en de helft van de vakanties is dochter ook bij hem.

Ik ben ondertussen getrouwd (5j) en ons gezin is uitgebreid. Een dochter van 20md, dochter van 8md. En natuurlijk ook mijn dochter (12j). Mijn ex partner woont op 120km bij ons vandaan. Dus wanneer mijn dochter op zondag avond weer gehaald moet worden doet mijn man dit, zodat ik de 2kleintjes kan wassen, flesjes geven,... En mijn ex partner heeft hier nooit geen probleem over gemaakt.

Nu heb ik onlangs een advocaat gecontacteerd om een verhoging alimentatie te vragen en omdat er in mijn vonnis niets staat van bijzondere kosten wil ik dit laten aanpassen. Ik ga niet werken, dus ontvang ik een werkloosheidsuitkering die zo'n 700€ is. Mijn echtgenoot werkt veel dus door zijn werken is het leefbaar. Maar uiteindelijk draagt mijn man financieel mee op voor dochter die eigenlijk niet van hem is. Mijn man ziet haar net zo graag als zijn eigen dochters, dus ze komt zeker niets te kort.
Ik ontvang maandelijks 100€ alimentatie en verder ook nog het kindergeld van haar. Heb voor de school al 277€ moeten betalen, waarin hij niets wil
betalen. Maar hij verwacht wel dat dochter maandelijks nieuwe kleren heeft, want hij betaald daarvoor (volgens hem).

De advocaat heeft begin december mijn ex een aangetekend schrijven verstuurd waarin mijn advocaat laat weten dat ik een leeftijdstoeslag van 50€ op 12j en ook op 18j. En tussenkomst in bijzondere kosten en schoolkosten. En we vermoeden dat dit schrijven (hebben eerst zelf willen praten) niet in goede aarde is gevallen bij hem. De reden daarvoor is:

De klasgenootjes van dochter zouden met de klas willen gaan schaatsen op 22/12 van 19 to 22u. En natuurlijk ziet ze dit zitten en vraagt ze mij of ze kan gaan. Voor mij is dit geen probleem, maar het is begin van kerstvakantie en ze is de 1e periode bij mijn ex. Hij komt haar dus op vrij 21/12 halen.

Dochter belt naar haar papa om het te vragen, maar ze krijgt direct te horen dat hij dan 2 dagen verliest. Om de zat haar te brengen en wachten tot 22u doet hij niet. En of ik die dagen compenseer. Hij wil niet dat ze gaat, maar ze zouden er het komend weekend (08/12)over praten.De teleurstelling was duidelijk merkbaar, maar ik probeerde haar verdriet te beperken door te zeggen dat ze moet afwachten tot het weekend, en dat haar papa wel zijn redenen heeft om dit te weigeren. Die avond stuurt ze nog een sms met een vraagje of ze echt niet mee mag met haar vrienden. Zijn antwoord is hard aangekomen met dochter: "Als je wil gaan dan vraag je maar aan uw mama dat die een papier opmaakt dat je niet meer wil komen. En dan moet je mij nooit nog iets vragen." Al die jaren gaat ze zonder probleem naar haar papa, want wij weten dat ze die graag ziet!! Ik heb zelfs nooit mijn ex zwart gemaakt bij mijn dochter. Nu heeft ze enkel gevraagd voor die zaterdag!! Ze heeft een zaterdag avond gevraagd en er is nooit iets gezegd dat ze niet meer wil gaan.
Wij vermoeden dat hij zo tegen haar doet, omdat hij weet dat ik alles doe voor het geluk van mijn kinderen. Ex hoopt dat ik zo'n papier opmaak, dan hoeft hij niets meer te betalen. Dus nog steeds geen uitstap op 22/12.
Wanneer ik haar tijdens het weekend een sms stuur met de vraag af alles al uitgepraat is dan laat ze mijn weten dat er nog steeds niets besproken is. Ik heb toen via sms aan mijn ex gevraagd of hij dochter een duidelijk antwoord kon geven ivm 22/12, want de examens zouden de dag erna starten en ik wilde niet dat het gedoe in haar hoofd bleef spoken. Hij heeft hier geen antwoord op gegeven.
Wat wil nu ook gebeuren... dat weekend gaat mijn man haar ophalen (de rit heen en terug neemt zo'n 3u inbeslag). En hij krijgt bij aankomst direct te horen dat de volgende keer ikzelf de dochter moet ophalen. Indien mijn man er zou staan dan krijgt hij mijn dochter niet mee!! En terwijl mijn man met mijn dochter op terug weg is krijg ik een sms van mijn ex:"dit was de laatste maal dat XXX dochter komen ophalen is. De volgende maal ben jij het of er gaat niet mee. Ik heb geen zin in uw spellekes"
Ik heb gewacht tot ze thuis waren om te vragen wat er daar allemaal gebeurt is, zou mijn man iets gevraagd hebben over 22/12 ofzo?? Maar mij man heeft niets gezegd, totaal niets!
Ik heb mijn ex sms weer verzonden. Namelijk dat ik geen spelletjes speel maar dat ik een duidelijk antwoord wil op de vraag van dochter. En indien dit toch een ja zou zijn wanneer hij haar dan komt ophalen. Dan konden wij ons ook regelen voor dat weekend. Want was het dan zo moelijk om duidelijk te zijn tegen dochter over haar vraag. En niet opeens aan te halen dat ze niet meer wil gaan, waar nooit sprake van geweest is.

Ik doe mijn best naar dochter toe om gedrag van haar papa te relativern en zeg haar dat we eventueel iets voor haar vrienden regelen de week laten. Enkele dagen later krijgt dochter sms van haar papa dat ze toch mag gaan en hij vraagt wanneer ze dan wil dat hij haar komt halen. Daarop vraagt ze hem opgehaald te worden de ochtend van 24/12. Dan zou ze die zondag mee gaan kerstshoppen met ons. (Puber van 12j, weet wel wat ze wil) Maar dan laat hij weten:"waarom niet woensdag, donderdag of nog later. Of gewoon niet" Niet ik of dochter begrijpen hem, hij vraagt wanneer ze wil gehaald worden en dan zo doen!! Dag later laat hij haar weten dat ze opgehaald zal worden op 22/12 om 22u. Dochter smst OK. Verder hebben we niets meer gehoord van mijn ex.

Ondertussen is dochter bij haar papa, maar ze mag niet chatten, bellen of sms'en met ons of met mijn ouders. Dit laat ze mij dan wel weten via sms want hij slaapt nog (het was toen 2u in de namiddag). Ondertussen sms't en chat dochter wel met ons, daar hij nooit uit zijn bed is voor 2u in de namiddag. Zelf zit ze dan alleen en moet ze haar plan maar trekken. Ze vind het jammer dat er geen kerstboom staat en geen kado'tje krijgt omdat ze soms kort van taal is, verder valt het wel mee... (Ook bij mij komt ze soms kort uit de hoek, maar welke 12jarige doet dit niet?)
Hij haar in die paar dagen al gezegd dat ik dat papier moet opmaken, dan kan ze altijd met haar vrienden afspreken?

Ik ben razend!!! Hij heeft dochter om de 14d een weekend en helft van de vakanties. Hij heeft verder geen kinderen dus tijd voor haar alleen. En dan doet hij zo.... Wanneer er vroeger een feest aan mijn kant was en dan aan ex vroeg of dochter mee kon gaan, werd dit steeds gecompenseerd. Als er in zijn familie iets was dan ging hij nooit (ruzie's enzo) Maar wanneer dochter bij mij was en ze werd gevraagd aan zijn kant heb ik daar nooit moeilijk om gedaan. Waarom?? Het is haar familie tenslotte.
Zelf vraagt hij al zo'n 5j al in januari of dochter tijdens de zomervakantie enkele dagen vroeger naar hem kan gaan. Dan scheelt dat op de prijs voor het hotel waar ze dan op verlof gaan. Ik geef steeds een ja onder voorbehoud. Je weet nooit wat er kan gebeuren op die 6maand. En al die tijd gaat dochter 2 dagen vroeger naar hem. Ik kan haar dan in augustus thuis halen op de 29ste ipv de 31ste. Zo heb ik nog tijd om te gaan winkelen voor school volgens hem.

Kan ik hier iets aan doen??? Uiteindelijk doet hij zo omdat ik iets meer geld vraag voor de opvoeding van ook zijn kind. En dan denk ik dat mijn vraag aan hem nog meevalt als je soms andere hoort!!
Zelf zegt mijn dochter dat ze nog naar haar papa wil gaan, maar ze weet niet of hij nog wil dat ze gaat!! En ja, het is haar papa en dat zal bij blijven. Beseft hij dan niet dan dochter daar onder leidt? Ze heeft dit in vertrouwen aan haar nichtje laten weten die vond dat ik het moest weten. Ik wist al dat dat allemaal in haar hoofdje draaide. Mijn ex die heeft dat niet door. Die denkt uiteindelijk alleen maar aan zichelf.

Wat kan ik hieraan doen? Als ik geen stappen onderneem ben ik bang dat mijn dochter niet meer wil gaan naar hem (kan haar geen ongelijk geven). Uiteindelijk is dit niet de bedoeling, ik wil dat ze ook gelukkig kan zijn bij hem. Maar hij moet beseffen dat hij zijn enige dochter enorm kwetst. En dat is in zijn nadeel.

Iemand raad? En mag hij ook eisen dat ik zelf dochter ga terug halen? Hij weet dat we nog 2 kleintjes hebben en ze hun routine hebben.

[eylis]

enkele korte tips, bedenkingen:

- vader kan en mag zich niet verzetten tegen je beslissing om iemand aan te wijzen die je dochter afhaalt. Laat hem weten dat dit juist en wettelijk is en dat hij wettelijk strafbaar is als hij op dat ogenblik weigert je dochter mee te geven.
- geef je echtgenoot wel een gehandtekende brief mee warin je verklaart dat je hem het mandaat verleent je dochter af te halen bij de papa.

- jullie dochter kan gerust aan de papa vragen om tijdens zijn omgangstijd naar een activitiet te gaan met haar vriendjes. als de afstand echter maakt dat ze daarna niet meteen naar de papa thuis kan gaan is het niet meer dan redelijk dat er dan een dagwissel wordt gedaan. Immers: jij vraagt niet je kind langer de thouden binnen zijn omgangstijd. Neen, de dochter wenst een eigen activiteit te doen tijdens zijn omgangstijd. en dat moet mogelijk zijn.
dus vraag aan je dochter een mail te sturen naar haar papa met de vraag daarin en het voorstel een extra dag om te wisselen.
Vertel aan de vader dat dit wettelijk géén fout tegen het omgangsvonnis is, maar een practische opplossing is voor een eigen activiteit van jullie dochter; en dat dit in de toekomst wel meer zal en kan gebeuren.

-je vraag tot verhoging van alimentatie is wel terecht denk ik. Maar maakt vermoedelijk dat de vader er tamelijk slecht gehumeurd om is.

[Franciscus]

Kan u nog praten met ex?
Is er de mogelijkheid om samen met vb een bemiddelaar eens wat zaken uit te praten.
http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.juridat.be/bemiddeling/" onclick="window.open(this.href);return false;

[limburgse]

@ eylis,

- vader kan en mag zich niet verzetten tegen je beslissing om iemand aan te wijzen die je dochter afhaalt. Laat hem weten dat dit juist en wettelijk is en dat hij wettelijk strafbaar is als hij op dat ogenblik weigert je dochter mee te geven.
- geef je echtgenoot wel een gehandtekende brief mee warin je verklaart dat je hem het mandaat verleent je dochter af te halen bij de papa.
Bedankt voor de geruststelling. Ik heb het papier ondertussen geschreven en in man zijn auto gelegd.

- jullie dochter kan gerust aan de papa vragen om tijdens zijn omgangstijd naar een activitiet te gaan met haar vriendjes. als de afstand echter maakt dat ze daarna niet meteen naar de papa thuis kan gaan is het niet meer dan redelijk dat er dan een dagwissel wordt gedaan. Immers: jij vraagt niet je kind langer de thouden binnen zijn omgangstijd. Neen, de dochter wenst een eigen activiteit te doen tijdens zijn omgangstijd. en dat moet mogelijk zijn.
dus vraag aan je dochter een mail te sturen naar haar papa met de vraag daarin en het voorstel een extra dag om te wisselen.
Vertel aan de vader dat dit wettelijk géén fout tegen het omgangsvonnis is, maar een practische opplossing is voor een eigen activiteit van jullie dochter; en dat dit in de toekomst wel meer zal en kan gebeuren.
Ik heb in het verleden dit steeds toegepast, en voor mij gaf dit geen problemen maar voor hem was dat soms moeilijk omdat hij dan net dat weekend wilde weggaan met vrienden! Ja, en afspraken met vrienden zijn belangrijker dan dochter denk ik dan!!
En sinds ik weet dat de WE's de dochter lange periodes alleen (hij slaapt tot 13-14u namiddag) zit. Wanneer hij dan eindelijk uit zijn bed is direct aan pc gaat zitten om te "chatten" en "spelletjes te spelen". Met 2 aan tafel eten kent hij niet.. Eten in de zetel of achter pc.. Snel naar de supermarkt en weer binnen in app.. waarom zou ik dan compenseren?? Als je dochter al zo weinig ziet, dan mag hij toch wel eens wat inspanning doen om tijd door te brengen met haar denk ik. Maar waarschijnlijk kan ik dit nooit als argument gebruiken zeker?? Lat staan dat ik er commentaar mag op geven.
Zelfs wanneer dochter examens moest voorbereiden was het iets. In de school was er een studeer planning opgemaakt voor de leerlingen (1° Middelbaar). Ik had alles netjes op pdf gezet en 14 dagen voor de effectieve voorbereidingen heb ik alles naar hem gemaild. Dus welke vak er op bepaalde dag moets worden voorbereid. Zijn reactie was van, en als ik dan eens weg wil gaan? Dan moet ik binnen blijven omdat dochter moet studeren?? En ze moet zelf studeren want ondervragen is voor het lager onderwijs... Ik begrijp dat gewoon niet, dat is volgens mij zeer egoistisch van hem. En wanneer er dan een WE door was, had dochter natuurlijk niet alles kunnen voorbereiden met als gevolg dat ze dit tijdens de week samen met andere voorbereidingen nog extra te doen had.
Het kan niet dat ze tijdens de week moet studeren tot 22u omdat hij niet enkele uren rekening kan houden in het WE.
*Daarom denk ik er om haar bij de volgende examens (Pasen) dan niet te laten gaan naar haar papa, zodat ze voor school kan werken, en dan heeft ze het tijdens de week ook iets rustiger.*


@ Franciscus,
Kan u nog praten met ex?
Is er de mogelijkheid om samen met vb een bemiddelaar eens wat zaken uit te praten.
Dit is niet mogelijk. En ik zou het ook niet willen. Het sociale onderzoek dat in het verleden was op vraag van je jeugdrechter, leerde me dat ik niet samen kan bemiddelen met hem. Tijdens de geprekken ben ik nadat ik het niet meer kon aanhoren uit mijn vel gesprongen. Hij was zo zielig, want ik was weggegaan met de dochter en hij bleef alleen achter. Hij zorgde zo goed voor zijn dochtertje. Haar kamertje had ze van hem gekregen en goh.. wat had ze nog gekregen.. Allemaal waar hoor, hij heeft veel betaald. Maar ik ook, maar niet zo veel... Maar dat hij in bed bleef liggen wanneer ik moest gaan werken, en ik moest dochter naar mijn ouders doen dat ik dat door weer en wind met de fiets deed, neen, daar vertelde hij niets van.. Ik gooi er dan die momenten alles uit waar ik niet mee omkan. Volgens mij draait het ouderschap niet om de financiele goederen die je kan geven, maar om liefde, tijd, aandacht,... Waarom moet ze in mooie "dure kledij"als kleutertje gaan wandelen in het park? Als ze steeds in buggy moet zitten, geen koekje krijgt, want dan worden die "dure kleren vuil". En ik doe haar zo'n goedkoop legging broekje aan waarmee ze kan ravotten en wat maakt een vlek van hare koek... Dat is voor hem een gote schande, want dan gaat hij rondbazuinen dat ik een slechte moeder ben? Ach ja, wat doet het ertoe. Ik vind dat hij eerlijk moet zijn (geen slachtoffer spelen) en waarom moet hij leugens over mij vertellen?? Het gaat mij uiteindelijk om mijn dochter en niet om zijn gevoelens. Dochter moet zich goed voelen, plezier kunnen maken,... Gelukkig zijn!! Het is niet haar fout dat ik weg ben gegaan bij hem. Maar ze is wel slachtofer ervan.
zijn gevoelens die komen steeds op de 1° plaats. Want hij is degene die geen relatie heeft en voor alles alleen moet zorgen... Ondertussen hheft hij zo'n 5-6 relatie's achter de rug en telkens laten ze hem zitten. En dan is hij weeral slachtoffer! Maar dat dochter haar ook steeds moet aanpassen, gaat hechten en dan verdriet heeft omdat die persoon weg is, dat is allemaal normaal voor hem. Mag ik dan uiten dat hij een egoist is?

Daarom zou ik willen weten welke stappen ik kan nemen zodat mijn ex zijn slecht humeur niet op haar uitwerkt. Wat kan ze eraan doen dat ik vraag om alimentatie verhoging? Ik begrijp niet dat waar hij het in zijn hoofd haalt om haar te vragen dat ik zulk papier zou schrijven, er is nooit sprake van geweest. Ik vind dat hij haar chanteerd. En emotioneel brengt hij haar schade toe.
Ik weet niet hoelang ik nog vriendelijk kan zijn tegen hem, want ik ben razend omdat hij zo tegen dochter doet.

[eylis]

hoe dan ook, juridisch is er op dit ogenblik niets dat zodanig verkeerd loopt dat je er stappen tegen kan of zou moeten ondernemen.
Waar jullie wél mee te kampen hebben is een zeer stroef lopend co-ouderschap onder meer, (vermoed ik) doordat jullie daar elk een andere visie op hebben. Daar kan je geen juridische oplossing voor zoeken. Dat moeten jullie helaas samen door om te aanvaarden dat je elk op een ander manier het ouderschap invult zonder daar een oordeel over te vellen.

[limburgse]

@ eylis,

dus omdat ex problemen heeft bij mijn vraag verhoging alamentatie en bijdragen bijzondere kosten (waaronder schoolkosten ook vallen) mag hij zijn dochter zo behandelen? Vind ik niet kunnen.
Daar in ons vonnis niets van die kosten staat en we gezamelijk gezag hebben mag hij toch wel iets meer bekostigen dan enkel alimentatie.

Uiteindelijk is dit de start geweest van hoe hij nu doet:

Sept 2012, start dochter in nieuwe school. In het secundair onderwijs, amper 10min van huis. Dochter en ik zijn naar verschillende scholen gaan kijken. Vorige school was enkel lager onderwijs en omdat ze daar al van kleuterschooltje ging, heb ik gezegd dat ze daar kon blijven gaan. Haar vorige school is 40 min rijden, maar ik doe dat voor haar. Het is maar 3j meer... De verandering van school is enorm vlot geweest, ze heeft snel nieuwe vrienden gemaakt, en ze gaat er zeer graag.
Secundiar onderwijs, dus ook weeral schoolkosten... Mappen, speciale stiftjes... Alles op lijst meegekregen van de school wat er nodig was. Hebben nog van vorige jaar en bij mijn ouders liggen nog nieuwe dingen voor haar...
Begin okt 2012 krijg ik 1° voorschotfactuur van school. Dit is 100€. Als ik dan de kosten van school bijelkaar breng dan kom ik uit op een 160€. (had meer kunnen zijn maar hergebruik materiaal vorig schooljaar zijn nu geen kosten)

Toen heb ik van al wat met schoolrekeningen te maken had copy'tjes gemaakt en in een mail aan mijn ex gevraagd of hij hierin de helft zou willen bijdragen. Dus ik vraag of hij die 80€ wil overschrijven.
Eerst krijg ik volgende mail terug van hem:

In het kort, al deze kosten vallen onder de ‘alimentatie’ die ik betaal.
Ik heb jou nog nooit ook maar 1€ terug gevraagd voor de kosten die ik maak, waaronder ook soms schrijfgerief, rekenmachine, en alzeker schoenen.

Ja, dochter is eens thuis gekomen met rekenmachine en 4 gekleurde stylo's. Maar ik had daar niet om gevraagd. En schoenen, ja als hij de schoenen die ze van mij heeft niet goed genoeg vind daar kan ik niets aan doen.

Maar dan ontvang ik zijn reactie via advocaat:
(mijn antw naar advo in rood)

De jeugdrechtbank een vonnis uitgesproken waartoe ik verplicht werd tot een betaling van alimentatie voor mijn dochter. Deze verplichting ben ik steeds netjes nagekomen, maar nu eist mijn ex ineens dat ik nog eens extra tussenkomst voor schoolkosten zoals papier, boeken, schrijfgerief, sportschoenen en dergelijke. Hij betaald effectief volgens vonnis, maar indexaanpassingen zijn steeds een hoop problemen. Dan spreek ik over 1€ ofzo, meer is de index aanpassing niet...
Ze voegde zelfs de rekeningen van de winkel bij in de naar mij toegezonden mail. Hij heeft alle documenten gekregen, dus ook het papier van school waarop stond wat ze moest aankopen. Zo kon hij zien wat ik aangekocht had en dat ik eerlijk was over het bedrag.
Verleden jaar heeft ze mij al emotioneel proberen chanteren door de helft van men dochters schoolreis te laten betalen, ofwel mocht mijn dochter niet meegaan. Ja, ik heb hem gevraagd de helft te betalen van haar school 3daagse. Het was 90€ voor ieder wanneer we de rekening deelde. Ik moest er ook al voor zorgen dat ze extra schoenen enzo meehad... Maar ik heb nooit gezegd dat ze niet zou meegaan wanneer hij niet meebetaalde. Als mijn dochter bij mij is voorzie ik zelf alles wat ze daar nodig heeft en heeft mijn ex het steeds nagelaten om kedij mee te geven en dergelijke. ( dit werd in een voorafgaand sociaal onderzoek aangegeven om te doen, enkel daarom geef ik het hier even aan ) Hierin staat niets van in het vonnis. Dochter draagt steeds nette kledij en schoeisel. Bij twijfel van weer krijgt ze andere kledij mee. Ook even vermelden dat wij zogezegd het gezamenlijke gezag hebben, maar mijn ex mij nooit betrekt in een belangrijke beslissing zoals een nieuwe school. Idd heb keuze gemaakt, maar ze is om de 14d een WE en helft schoolvakanties bij ex. Ik heb dus schoolkeuze gemaakt. Net zoals dit jaar ze mijn dochter heeft weggetrokken uit haar vertrouwde omgeving en ze op school gezet heeft dichter bij haar ouderlijke huis maar wel 30 km verder dan waar ze oorspronkelijk naar school ging. Idd ze zit niet meer op die school. Maar de verandering moest sowieso gebeuren. Er is in die school geen secundair. Wat is dan het verschil tussen school 30km van huis en school 8km van huis? Moet ik bijdragen in deze gewone schoolkosten, aangezien ik toch al alimentatie betaal? Ook al zijn dit gewone schoolkosten, ze heeft die nodig en het moet betaald worden allemaal. Ik mag uiteindelijk van geluk spreken dan mijn man financieel mee opdraait voor haar. Want met enkel mijn uitkering, kindergeld dochter en alimentatie zou ik het niet kunnen betalen. En mijn man maakt er geen probleem van, maar ik vind dat mijn, ex een inspanning kan doen. Indien we nog samen zouden zijn dan zouden zijn uitgaven naar dochter toe ook veel meer zijn geweest.

Is mijn vraag dan zo onoverkomelijk? En mijn vraag in vergelijk met zijn houding tegen over dochter dat kan gewoon niet. Hij moet zijn ergernis maar op anderen uitwerken maar niet zijn eigen dochter.

[eylis]

je hebt wrschnlk absoluut gelijk, maar het probleem tussen jullie is er geen van juridische aard. Je vroeg of je er iets tegen kan doen. en het antwoord is formeel; op juridische gronden niet. jullie geraken het niet eens over practische zaken, financiele zaken, wijze van opvoeding, schoolkeuze, zowat alles waar je zal moeten proberen het wel over eens te geraken. hier op het juridisch forum zal je alleszins geen antwoord vinden om hier juridisch je gelijk in te halen. En dat is natuurlijk jammer en erg voor jou en je dochter.

[pdr]

beste Limburgse,

ik kan me heel goed in jouw situtatie inleven, gezien ik tevens in een dergelijke situatie bevind.
Ik benvan mijn ex na 17 jaar huwelijk, eindelijk gescheiden maar dan begint het pas als je kinderen hebt. Ik ben 12 jaar uitgescholden, was alcoholist, een slechte moeder, ging enkel werken om interessantere mannen te ontmoeten en ga zo maar door. Terwijl het net hij was die het gezin enkel als een hotel aanzag en mij deed aanzetten om nog meer te gaan werken om de rekeningen te kunnen betalen zodat hij het op zijn gemak zou kunnen afhalen.
Dit gehakketak is nu reeds 5 jaar bezig en ben sedert 3 jaar officieel gescheiden.
Het resultaat van deze hele rechtsverloop is, en dit zich baserend op zijn verschillende en verschrikkelijke leugens en ja als je hoger beroep instelt hebben zij telkens het laatste woord en dat is waar de rechtbank zich op baseert, niet op de realiteit.
Gezien er 500 euro verschil zat op onze lonen, werd ik veroordeeld tot het betalen van een persoonlijk onderhoudsgeld van 265 euro aan mijn ex-man , 100 euro per maand voor mijn 2 kinderen en krijgt hij er nog eens de helft van de kinderbijslag bij . Een mooie bijverdienste. Mijn kinderen verblijven nog 8 dagen per maand bij hun papa en de rest van de tijd zijn zijn bij mij. Hij draagt niet bij tot het betalen van school- dokter- hobby - kleding- gsm- schoeisel etc en telkens ze bij hem gaan is hun valies gevuld met alles wat ze nodig hebben bij hem en komt de vuile en eventuele kapotte kleding mee. EN owee als er iets ontbreekt.
Ik kan ook niet meer praten met ex-man want mijn walging tov hem is enorm groot. ik ben zijn levenswerk en daar betrekt hij automatisch de kinderen in mee.
EN NEE, juridisch kan je er niets aan doen zoals Eylis al berichtte. Het enige wat je kan doen is angstzweet krijgen 's nachts over hoe je de eindjes aan mekaar moet knopen terwijl zij voor tv zitten en zich zitten te bedrinken. De kinderen leugens vertellen en opzetten tov van mij is ook toegelaten want hoe ga ik dat bewijzen. Sociaal onderzoek : een lachertje want hij zal wel de ideale papa spelen. Dergelijke mensen zijn daar heel goed in. Ipv rechtspraak krijg je een rechtzaak.
Dat is rechtspraak of leugenpraat voor de hardst blaffende.
Mijn geloof in rechtspraak is fel onder nul gezakt, en vind de acties heel mooi van fysiek of fysich geweld, je kunt het niet bewijzen en begin maar eens alles op te nemen want daar slaag je niet in . Dergelijke mensen nemen je juist te pieren als je niet in staat bent om correct te reageren.
Dus geloof me maar je komt geen stap vooruit ; het enige wat ik kan hopen is dat mijn kinderen hun ogen eens werkelijk opengaan en zelf mogen gaan beslissen, maar gezien bij mij hun pubertijd, blijf ik maar in hetzelfde rondje draaien en blijf maar slikken.
Ik hoop van ganser harte dat jij iets kunt bereiken want blijven slikken is niet leuk en ipv gelukkig te mogen zijn, zak je verder weg in je miserie en je hebt nog niet eens een keuze.
VAN HARTE !