JuridischForum.be

Ik overweeg een echtscheiding oa. omdat mijn man vaak dronken thuis komt (vaak "aangeschoten", soms erger). De kinderen merken hier niet zoveel van (denk ik) aangezien hij vaak na bedtijd thuiskomt. Daarnaast kan hij ook bij tijden nogal tekeer gaan tegen de kinderen en mezelf (roepen, vloeken, schelden). Het is me niet altijd duidelijk of dit met dat drinken te maken heeft of gewoon zijn aard is en hij zijn frustraties op ons afreageert.
Nu heeft hij al laten verstaan dat hij in geval van een echtscheiding een week/week regeling wil wat de kinderen betreft. Ik begrijp dat dit momenteel de voorkeur heeft en dat er serieuze redenen en bewijzen moeten zijn om dit te weigeren. Nu lijkt mij dit allemaal moeilijk te bewijzen, eerlijk gezegd... Ik vind zo'n verblijfs co-ouderschap dus nogal een hoge prijs en heb het gevoel dat ik in dat geval mijn kinderen deels "in de steek" laat. Ik heb dus het gevoel "vast" te zitten in deze situatie en geen kant op te kunnen. Als ik de kinderen de helft van de tijd bij hem moet laten dan denk ik dat ik beter blijf....
Of heeft u toch mogelijk een idee ?

Alcohol is een harddrug. Verslaafd zijn aan een harddrug zal zijn tol eisen.
Advies geven zo achter een PC op basis van een korte txt is moeilijk maar ben toch voorstander dat roepen/vloeken/schelden gaan aan te geven bij politie.
Psychisch geweld is ook geweld, m.a.w. dat is een misdrijf en politie zal daarom niet mogen aarzelen om daar een proces verbaal van op te maken.
Je man zal verhoort worden en het zou een middel kunnen zijn om met beide gesprekken aan te gaan bij de hulpverlening.
Zomaar weggaan zonder de hulpverlening te proberen lijkt mij nogal drastisch omdat je met een (echt)scheiding vaak de kinderen treft.
Vele echtscheidingen met kinderen eindigen in een koude oorlog tussen de ouders. Men praat niet meer met elkaar etc. Kortom het is nogal complex en het blijven je kinderen hé, en ja ook voor je man.
RR

Neem contact op met de dienst SLAZO (slachtofferzorg) van uw lokale politie. Eventueel ook een gesprek met iemand van het team Intra Familiaal Geweld.
Evenzo met een dienst CAW uit uw omgeving.
Ook de sociale dienst van het OCMW kan info ( en mogelijk hulp) geven.
Documenteer en beschrijf de problemen goed - gebruik daarvoor een tijdslijn . En doet inderdaad aangifte van ALLE strafbare feiten.
Kijk ook of therapie voor uw man en ook voor uzelf mogelijk zijn.
Onderzoek ook de mogelijkheid om via een familiaal bemiddelaar te werken.
http://www.juridat.be/bemiddeling/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.caw.be" onclick="window.open(this.href);return false;

Met het CAW moet je wel goed opletten. Het CAW is helemaal niet genderneutraal. Juridisch alsook vanuit het oogpunt van welzijn & gezondheid kunnen we hier met een ongezonde situatie te maken hebben die mogelijk omschreven kan worden als kindermishandeling of een situatie waarbij de kinderen getuigen zijn geweest van intrafamiliaal geweld. Nemen we nu het laagdrempelige meldpunt 1712 waarbij het CAW een aandeel in heeft. Hun campagnes om bekendheid te bekomen steunen op het verder stigmatiseren, criminaliseren en marginaliseren van vaders of mannen. laten wij de koe bij de horens nemen. Een citaat:

"Via een tv-spot die loopt van 13 tot 26 maart 2012 en 3 affiches in het straatbeeld ("Brute pech of brute papa?", "Slechte dag of slechte vrienden?", "Slipje kwijt of onschuld kwijt?") wordt de burger geïnformeerd over het meldpunt. De affiches worden in die periode ook verspreid naar het middenveld, zodat deze op een permanente manier zichtbaar zijn in de dagelijkse praktijk van voorzieningen, sportvereniging, onderwijsinstellingen, ..." google zelf maar naar de affiches en oordeel zelf maar of ze genderneutraal zijn

Dus als je graag juridisch wint en je man zoveel mogelijk wil bannen uit Uw leven en de papa van je kinderen op basis van "veiligheid" zoveel mogelijk wil onder toezicht stellen weet dan dat je ook op zijn emoties zal werken dat zijn weerslag zal hebben in het verdere verloop van de opvoeding van de kinderen.

Het probleem is dat het nu al zo vaak aangetoond is dat actie reactie zal uitlokken. Je kan dan wel bij de echtscheiding juridisch winnen en je kinderen zogezegd zoveel mogelijk bij U hebben de vraag is of dit de beste weg is voor vrede, rust en harmonie tussen de twee ouders. Als dat niet is kan je best dat pad niet bewandelen!

Dus CAW zou ik mijden omdat ze niet genderneutraal zijn en op langere termijn bekom je via hen mogelijk meer conflict voor U en voor je kinderen dan nodig is.
Mij is verteld dat de kwaliteit van het leven van het kind afhangt van de kwaliteit dat het heeft van de relatie van BEIDE ouderS. Dus daar dien je rekening mee te houden. Anders en mogelijks beter geformuleerd is de vrede tussen de ouders centraal te stellen, zo dien je het belang van het kind.

Mogelijk is je huisarts ook een goed startpunt om er eens over te praten, maar de beste resultaten voor je kinderen bekom je via eigen gemaakte akkoorden of je nu gaat scheiden of samen blijft wonen.

samenvattend: bel niet naar 1712 omdat dit mogelijk van alles op gang zet waarbij je zelf de controle verliest, ook goed opletten met CAW.

RR

http://www4wvg.vlaanderen.be/wvg/welzij ... fault.aspx" onclick="window.open(this.href);return false;

Mijn inziens vervat een huwelijk een wettelijke verplichting tot wederzijdse hulp.
Uw echtgenoot heeft mogelijk ernstige problemen, met hem zonder meer te verlaten, helpt u hem niet, integendeel!

Waar u beiden kinderen hebt, ga ik ervan uit dat u al enige jaren samenleeft.
Ik zou dan denken dat u ondertussen het verschil toch zou moeten kennen tussen uw echtgenoot
in dronken of in niet-dronken toestand.... ?