JuridischForum.be

Mijn huidige man heeft een zoon van 15 met zwaar autisme en psychose door puberteit uitgelokt.
In 2008 woonde hij vier jaar bij ons met bezoek mama.
Nu heeft ze haar klauwen in haar zoon gezet, is hij in pittem, maar heeft ze hem zover gekregen dat hij overtuigd is dat papa hem hier heeft geslagen, mishandeld en verwaarloost.
Nu stapt ze naar de jeugdrechtbank met een resem van beschuldigingen, feiten, verhalen uit de context in haar voordeel gedraaid,
We hebben al drie voorstellen gedaan om verblijf aan te passen, betalen intussen alimentatie ( vrijwillig) betalen zijn onkosten, hebben haar alimentatie terugbetaald etc,via advocaat bemiddeld, geen moyen.
Die lijst is om bij te huilen, hoe moeten we ons daartegen verdedigen??? Plus dat ze hun zoon al sinds half oktober ver van vader houdt. Hij is nu doodsbang van papa
Leugens ivm haar inkomen, toeslagen en superhoog kindergeld die wij krijgen? ( was het maar waar) dat we geen 7 kinderen hebben, maar 4 voltijds ( tsja we betalen toch ook voor degenen in co ouderschap?) en dat we rijker zijn dan haar en haar man.
Gebruikt ze haar andere zoon nu ook om haar stellingen waar te maken, ze wil hem perse bij haar laten gedomicilieerd blijven. Nu hebben we elk een kind, ze wil ze allebei. Dat hij zal mishandeld worden in de toekomst???
Ze wil ons uitpersen als een citroen en de beide kinderen ver van vader houden en hem verbannen. Vader is al een week werkonbekwaam geslagen door haar echtgenoot.
Het geeft zoveel stress dat ons eigen huwelijk op springen staat.

Hoe kunnen we ons verdedigen zonder zelf met modder te gooien, we willen enkel een eerlijke en aangepaste verblijs- en onkostenregeling. Wij kunnen ook veel verhalen vertellen via de kids, maar wensen hun vertrouwen niet te schenden.
Erg is ook dat ze samenwerkt met mijn ex en zijn vriendin, hoe gekker kan het?

Maar als de rechter ze volgt? Drama, nochtans volgt school,clb,pittem etc al onze meningen.

Iemand raad hoe we dit best aanpakken? Ik ben ten einde raad en zit eventjes diep

Een wanhopige mama van 5 kids en 2 stiefzonen

Echt niemand?,

Hoe u dat het best aanpakt?
In eerste instantie met het achterwege laten van verwijten die u zelf niet kan staven.
Anderzijds met de eis dat tegenpartij alles staaft, wat zij beweert.
M.a.w. voldoende afstand nemen, en de situatie nuchter te overschouwen;
- hoe zien jullie een oplossing? - is deze te realiseren? - zoja, wat is daarin het meest doorslaggevende argument? - Is dat te staven?

Maar zeker niet de indruk wekken dat u zo wanhopig bent, zelfs jullie eigen oplossing niet te kunnen waarmaken!

Vader is al werkonbekwaam geslagen : daar zijn toch de nodige vaststellingen van gedaan met een PV bij de politie.
Gezien familiale context is dat zo wie zo een Intra Familiaal Geweld dossier.

Familiaal onderzoek zowel bij vader als bij moeder.
Laat uw advocaat punt per punt hun stelling of elementen ontzenuwen.
U hebt toch al een advocaat?

het gaat nu in de jeugdrechtbank verder,
djeezus , er staan de gekste dingen in, haar eisen zijn onhebbelijk, maar ja
brengt hier ontzettend veel stress teweeg
mijn man mag maandag as naar politie (zijn collega's dan nog) intern toezicht voor opzettelijke slagen op een minus 16 jaar door ouder
getuigenis van moeder, verder niks , een feit dat zich zelf niet heeft voorgedaan, maar ze wil "bewijzen" van kindermishandeling.
de zoon wou zijn tweelingbroertjes van 3,5 zien in zijn ziekenhuis
papa wil hij nog steeds niet zien, dus wij al twee keer naar daar gereden en beide partijen waren overgelukkig elkaar te zien
we respecteren dat hij vader nog niet wil zien.
we hadden de volledige goedkeuring van de psychiater tot mama ons de 2de keer heeft gezien,
ze heeft daar de volle lading gegeven aan zoon en aan team van het ziekenhuis dat de tweeling niet meer mag komen....
dus zoon met zwaar autisme weer totaal de kluts kwijt
hopeloze zaak aan het -worden

Alle gesprekken opnemen met de moeder.
Ik hoop dat jullie al een advocaat hebben.
Van alles maar dan ook alles dadelijk melding of PV laten opstellen door de politie.
Waren er in ziekenhuis getuigen ..deze hun naam eveneens doorgeven aan de politie.
Best GEEN aangifte doen bij de politie van de zone waar uw echtgenoot werkt.
Dit om te vermijden dat tegen de andere politieambtenaren ook klacht wordt ingediend.
Ik gaf steeds de raad zorgen dat er steeds een ander politieambtenaar de aangifte acteert en dat men ook zoveel mogelijk van politiebureau wisselt.

inderdaad we hebben een advocaat,
maar nu wil de zoon , zoals zijn moeder heeft beveelt, zijn tweelingbroertjes ook niet meer zien.
triestig, maar wij beseffen dat de zoon zijn schade al te ver is aangericht,
ziekenhuis en begeleiders weten heel goed hoe alles in elkaar zit en moedigen ons aan om verder de moed niet op te geven , ze geven ons ook volle steun in advies naar de rechtbank, de andere kids zijn verbolgen en wensen gerust te gaan getuigen hoe alles in elkaar zit, maar dat wil ik niet, ik wil ze niet zoiets laten doen.
De mama wil dat haar de jongen wel wordt gehoord terwijl de psychiater dit afraadt , elke stress kan hem weer in een psychose doen belanden.
daarom gaan we ons wel verdedigen in de rechtbank maar laten we de rechter beslissen , we willen niet aan de jongen trekken (zal hem geen goed doen)
we willen hem ook niet tegen zijn zin naar ons doen komen.
intussen proberen we financieel recht te doen, en betalen we al sinds oktober2012 vrijwillig alimentatie en storten we zijn kindergeld door naar moeder, eveneens betalen we de helft van zijn onkosten voor verblijf ziekenhuis. elke ouder dient ook zijn kind te onderhouden.
enfin, we wachten nu af en hebben een advocaat die veel van familierecht weet

de aanklacht van slagen komt er net een dag achter dat mijn man aanklacht ingediend heeft tegen haar echtgenoot (die had mijn man in elkaar geslagen, overtuigd van wat zijn vrouw heeft verteld: vrouw en kindermishandelaar) en de zogenaamde kindermishandeling was één week eerder gebeurd. er zijn ook geen doktersattesten of niks.
mijn man zou nooit een vlieg kwaad doen.
we hebben echter nog 6 andere kinderen om gelukkig en gezond tot de meerderjarigheid te brengen.

gesprekken, tsja moeder wenst niks te horen van ons, weigert te praten, weigert elke minnelijke schikking, doet echt aan PAS , zorgt dat elk bezoekuur ze een uur vroeger is, pakt ook elk bezoekuur en dag in, zei in pittem dat ze een kortgeding had gewonnen (is nog niet in rechtbank geweest???) enz, heeft aangetekende brief gestuurd om te zeggen dat ze geen mails wil ontvangen enkel per brief...nu wil ze de andere zoon ook laten autistisch verklaren (tsja) en zo hem ook bij haar trekken, maar die zoon is blij met zijn co-ouderschap

enfin, is triestig maar ik lees hier zoveel oneerlijke verhalen...jammergenoeg en het kind is vaak de speelbal, daar weigeren we aan mee te doen, en hopen op een klare kijk van de jeugdrechter.

(stief)mama

Zorgen dat u alles goed documenteert, dat u een tijdslijn gebruikt dus op die dag dat uur enz enz
Dat u de nodige getuigen hebt zeker de instellingen, psychologen, psychiater enz enz.
Dat u elke inbreuk op de regelgeving meldt aan de bevoegde diensten.
Als het politie is steeds een meldingsnummer of PV nr vragen.