Preferentiele toewijzing gezinswoning

[cocohilde]

Ik was gehuwd met gemeenschap van goederen en had in de echtelijke woning een kleine praktijk als zelfstandige. De woning was voor de scheiding reeds afbetaald.
Ex man is met 4 van de 5 kinderen in de woning blijven wonen en betaalt woonstvergoeding. Dit was de situatie in 2008. De vereffening en verdeling is nog steeds niet rond, de notaris heeft alles overgedragen aan rechtbank van eerste aanleg. Vanaf het begin heeft ex de preferentiele toewijziging vd woning geeist daar 4 kinderen met hem in de woning verbleven. In juni 2012 en december 2012 zijn 2 kinderen bij mij komen wonen. 3 van de 5 kinderen wonen nu bij mij. Mijn ex haalt als argument aan dat hij veel eigenwerk aan de woning heeft gedaan en bewijst met facturen dat hij de materialen betaalde.En dat hij met zijn nieuwe vriendin, die 3 kinderen heeft, een nieuw leven begonnen is in dat huis. Zelf vind ik deze argumenten waardeloos, daar de materialen gekocht werden met geld van de gemeenschap. Hij zegt ook dat hij tot juni 2012 met 4 van de 5 kinderen in het huis woonde. Eind januari 2013 komt de zaak voor. Mijn vraag: heb ik nu kans om de woning over te nemen? De kinderen zouden graag terug naar hun vertrouwde plek gaan.

[j.demoor]

“Art.1446.Wanneer het wettelijk stelsel eindigt door het overlijden van een der echtgenoten, kan de langstlevende, tegen opleg indien daartoe grond bestaat, zich bij voorrang doen toewijzen een van de onroerende goederen die tot gezinswoning dient, samen met het aldaar aanwezige huisraad, en het onroerend goed dat dient voor de uitoefening van zijn beroep, samen met de roerende zaken die aldaar aanwezig zijn voor beroepsdoeleinden.Art.1447.Wanneer het wettelijk stelsel eindigt door echtscheiding, scheiding van tafel en bed of scheiding van goederen, kan elk der echtgenoten in de loop van de vereffeningsprocedure aan de rechtbank te zijnen voordele toepassing van artikel 1446 vragen...De rechtbank beslist met inachtneming van de maatschappelijke en gezinsbelangen die erbij betrokken zijn en van de vergoedings- of vorderingsrechten van de andere echtgenoot. De rechtbank bepaalt de datum waarop de eventuele opleg opeisbaar wordt.”(Burgerlijk Wetboek).

Wanneer de zaak eind januari 2013 voorkomt dient u de sedert de instelling van de vordering gewijzigde omstandigheden aan te tonen.

“Art.1278.Het vonnis of arrest waarbij de echtscheiding wordt uitgesproken, heeft ten aanzien van de persoon van de echtgenoten gevolg vanaf de dag waarop de beslissing in kracht van gewijsde is getreden, en heeft ten aanzien van derden zijn gevolgen vanaf de dag van de overschrijving. Ten aanzien van de echtgenoten, wat hun GOEDEREN betreft, werkt het terug tot op de dag waarop de vordering is ingesteld en, wanneer er meer dan één vordering is, tot op de dag waarop de eerste is ingesteld, ongeacht of zij werd toegewezen of niet...”(Gerechtelijk Wetboek).

Onderzoek of het ‘eigen werk‘,vóór of na de instelling van de vordering gepresteerd werd. Dit eigen werk is eventueel vatbaar voor vergoeding en verantwoordt dus geen preferentiële toewijzing van de woning. De nieuwe vriendin en haar kinderen verantwoorden die evenmin.

[cocohilde]

Dank voor de goede uitleg!!!!

[v950511]

De rechters hanteren vijf criteria voor de preferentiële toewijzing van de echtelijke woning :
- het hoofdverblijf van de kinderen
- de behoeften van de beroepsactiviteit van een huwelijkspartner
- wie het initiatief tot de echtscheiding nam
- de fout van een huwelijkspartner
- de financiële en vermogensrechtelijke aspecten van het koppel

[v950511]

Welke concrete maatschappelijke- en gezinsbelangen worden verder door de rechtspraak in rekening gebracht?
- de schuld die een huwelijkspartner aan de echtscheiding heeft, speelt een rol, maar geen doorslaggevende
- affectieve belangen spelen mee, bijvoorbeeld als het om het ouderlijke huis van een huwelijkspartner gaat
- ook beroepsbelangen, als een huwelijkspartner er zijn beroep uitoefende
- en ten slotte zijn er de belangen van de kinderen : bij wie hebben ze hun hoofdverblijf, en waar woonden ze tijdens de echtscheidingsprocedure.

Werken uitgevoerd tijdens het huwelijk, ongeacht wie ze deed en op welke naam de facturen beschreven werden, en als ze betaald werden door de gemeenschap ( = uit inkomsten) geven geen recht op vergoeding aangezien ze een onderdeel uitmaken van de lasten van het huwelijk.

[lucgescheiden]

- het hoofdverblijf van de kinderen: de verblijfsregeling werd reeds door Kort Geding opgelegd, daar K.G. niet bevoegd is om vooruit te lopen op de vereffening en verdeling, kan dit geen wettelijk criterium vormen.
- de behoeften van de beroepsactiviteit van een huwelijkspartner: na echtscheiding is er geen sprake meer van huwelijkpartner, de hulpplicht tussen huwelijkspartners werd hierdoor opgeheven
- wie het initiatief tot de echtscheiding nam: wettelijk wordt er binnen echtscheidingsprocedures niet langer een schuldvraag gesteld!
- de fout van een huwelijkspartner: wat is een fout en in hoeverre speelt dit nog een rol wanneer beide ouders geen contact meer hebben?
- de financiële en vermogensrechtelijke aspecten van het koppel: weerom er bestaat geen koppel meer, en rechtbanken dienen zich aldus louter te beraden over het eigendomsrecht ten gevolge van het opdelen in verschillende procedures.

Poster vraagt naar haar kansen:
- wat is de kans dat een rechtbank haar eerder vonnis gaat tegenspreken en afschieten?
- waarom verlieten kinderen het ouderlijk huis om naar moeder te trekken? Is dit volgens vonnis?

Waaruit bestaan de maatschappelijke belangen van de moeder? zijn deze te staven?
Wegen die op tegen de maatschappelijke belangen van vader?
Dewelke bestaan uit de opoffering van zijn vrije tijd aan verbouwingen ten voordele van zijn gezin?

Mijn inziens te weinig informatie om aan kansberekening te doen.

[cocohilde]

In 2008 worden de 5 kinderen aan vader toegewezen. Oudste dochter van nog geen 16j, vertrekt direct bij de vader en komt bij mij wonen. Voor de 2 jongste kinderen is er bezoekregeling, maar ex past deze nooit toe. In 2010 wordt via procedure van Jeugdrechtbank dochter aan mij toegewezen. Voor de andere kinderen blijft co-ouderschap van toepassing. Er komt een sociaal onderzoek en ik vraag een herziening van onderhoudsgeld op basis van gewijzigde inkomsten. Eind mei 2012 bepaalde de jeugdrechter dat ex evenveel onderhoudsgeld aan mij moet betalen voor dochter als ik onderhoudsgeld moet voor de 4 kinderen die bij hem verblijven.Nuloperatie dus. De bijzondere kosten en alle schoolkosten moet we elk voor de helft betalen. Tot op heden betaalde ex geen cent voor dochter terwijl ik wel onderhoudsgeld betaalde voor de 4 kids. Ex kan zich niet vinden in het vonnis van de jeugdrechtbank en gaat in beroep. Begin juni vertrekt oudste zoon(21j) bij vader en komt bij mij wonen. Vader weigert hem zijn persoonlijke spullen en schoolboeken. Begin december vertrekt ook jongste zoon van 13j, deze krijgt ook zijn persoonlijke spullen niet oa.schoolboeken, sportuitrusting en kleding. Willen de 3 kids hun persoonlijke bezittingen krijgen, dan zit er niets anders op dan dit via kortgeding te doen. De werken die ex uitvoerde aan de woning was tijdens huwelijk en kosten van materialen met geld vd gemeenschap. In de woning had ik een kleine praktijk die ik kwijt ben. Momenteel leef ik van een vervangingsinkomen en ben niet toeleidbaar tot de arbeidsmarkt. Ex heeft altijd preferentiele toewijziging vd woning geeist omdat 4 kinderen bij hem woonden. Nu is de situatie anders en vind ik dat ik ook aanspraak kan maken op de gezinswoning. Eind januari komt de zaak voor bij de rechtbank van eerste aanleg.

[lucgescheiden]

Jullie maken het elkaar niet gemakkelijk als co-ouders, en blijkbaar worden de kinderen in deze onmin niet gespaard;
maar allicht zal dit aan de huidige gang van zaken liggen...

In wat u stelt inzake de preferentiële toewijzing v.d. woning, daar kan ik u grotendeels in volgen,
alhoewel het voor de hedendaagse vaders een aanbeveling vormt om eerder in hun luie stoel te gaan hangen, dan
zelf ook maar één vijs in de muur te draaien.
Anderzijds weet ik best dat moeders het evenmin steeds onder de markt hebben en
de vereffening van dergelijke gezinslasten in de meeste gevallen al gedurende het huwelijk geschiedde.

Mijn inziens blijft het juridisch een onmenselijke mogelijkheid om kinderen in een vechtscheiding te
hanteren als wisselmunt!

[cocohilde]

Kinderen moeten niet kiezen tussen hun ouders, ze hebben zowel vader als moeder nodig. Ik had meer dan 3 jaar geen contact met mijn zonen, ze zijn op eigen initiatief weggegaan omdat de situatie niet leefbaar was. Oudste heeft gespecialiseerde hulp nodig om opgelopen schade te verwerken. Jongste zoon was ongeveer ondervoed, had een body mass index van minder dan 17 ( normale B.M.I= 20-25). Vaak gebruikte ex het niet deelnemen aan de maaltijden als straf. Sociaal onderzoek wat eind 2010 gebeurde, meldde geen problemen. Maar nu weet ik beter. Sociaal onderzoek is momentopname en zegt niets over het welbevinden vd kids op langere termijn. Het enige wat ex wil : mij kwetsen door de kinderen zo te behandelen. Hij zal blijven weigeren ook maar 1 cent voor de kids te betalen, zelfs als erin hoger beroep uitspraak wordt gedaan. Loondelegatie heb ik al gekregen bij de uitspraak van de Jeugdrechtbank. Maar hij is met niets akkoord. We hopen en geloven dat het ooit beter wordt.

[lucgescheiden]

Indien de kinderen niet kiezen, dan doet de rechtbank dat in hun plaats... wanneer zij een ongelijke verblijfsregeling opleggen.
Het menselijk leed dat daarmede wordt aangericht, leidt aldus tot nog meer wederzijdse haat tussen beide ouders, en brengt dus geen gedegen oplossing.
Ook u verhaalt zaken die hierop wijzen.
De feten inzake jullie zonen worden allicht langs twee kanten anders geïnterpreteerd, idd afhankelijk van wie zijn/haar groot gelijk wenst te behalen via de rechtbank. Echter vanuit voorgaande kan u net zogoed stellen dat dit geen gedegen oplossing brengt...
U zegt het zelf; "hij zal blijven weigeren..."

Nu vraagt u naar uw kansen inzake preferentiële toewijzing van de gezinswoning... mss moet u zich daarvoor in de plaats zetten van een rechter; die elke dag tientallen ouders hun wederzijdse eisen hoort stellen, doch na enkele weken zelf tot de vaststelling dient te komen dat hij met zijn vonnis geen gedegen oplossing kan bieden...
De rechtbank zal aldus; puur uit zelfbehoud, de weg kiezen van de minste weerstand, tenzij u de verhaalde zaken kan staven.
De vraag blijft echter in hoeverre beide ouders, in het belang van de kinderen, hun wederzijdse haatgevoelens even opzij kunnen schuiven, om deze tijd te benutten aan iets wat wel tot een gedegen oplossing kan leiden.

Al weet ik zelf best wel dat het met vier kinderen minder gemakkelijk is dan met 3, 2 of 1.

Of u probeert de rechtbank te overtuigen dat: de vader discrimineren; voor haar de weg bewandellen is van de minste weerstand.
Hou er wel rekening mee dat: u moet kunnen bewijzen dat u de vader KAN uitkopen, alsook dat: u geenl banken bereid zal vinden u hiertoe een lening te verschaffen, wanneer u ook hen geen garanties kan bieden...

Of u probeert op één of andere manier tot bemiddelling te komen tot een voor iedereen menselijke oplossing.

[cocohilde]

In deze zaak speelt mijn raadsman eerder de rol van bemiddelaar, niet de keiharde advocaat die zijn gelijk probeert te halen met procedures. Helaas zonder resultaat, zodat er geen andere weg mogelijk is. Hem uitkopen is geen probleem, ik moet daarvoor geen beroep doen op de bank. Hij echter wel,want zijn nieuwe vriendin heeft een hoop schulden die hij ook mee aflost. En wat betreft haatgevoelens: dat kost me teveel negatieve energie. Als ik het gewoon rationeel bekijk zijn mijn kansen net zo groot als die van hem om het huis te verwerven. Ik heb 3 van de 5 kinderen die bij me wonen, ik had een eigen praktijk in woning en voor het bouwen vd woning was mijn inbreng evengroot als die van hem. Tijd brengt raad, maar geen wijsheid.