JuridischForum.be

Jongste zoon woont sinds 1 december 2012 bij mij. Zijn officiele verblijfplaats is nog steeds bij zijn vader. Vandaag moest ik verschijnen bij het Hof van Beroep en kwam ik tot de vastelling dat mijn jongste zoon ook verwacht werd. Ik heb zelf zo een oproepingsbrief nooit ontvangen voor hem. Nu blijkt dat mijn ex de brief voor mijn zoon nooit aan hem heeft overhandigd, zelfs toen we in een officieel schrijven van 4 januari vroegen om alle persoonlijke spullen aan hem terug te geven. Op 7 januari kreeg hij een gedeelte van zijn spullen terug maar geen brief. Wat kan ik ondernemen? Is klacht indienen bij de politie een optie? Ik vind dit diefstal en schending van briefgeheim en achterhouden van info.

Waarom is uw zoon nog steeds bij zijn vader ingeschreven? Ik veronderstel dat uw zoon minderjarig is. Aangezien de brief op de officiële verblijfsplaats is aangekomen, kan dit moeilijk schending van get briefgeheim zijn. Onder welk akkoord woont uw zoon bij U?

Zoon is bij vader ingeschreven maar sinds 1 december bij mij komen wonen. Gisteren werd in hoger beroep bepaald hoeveel onderhoudsgeld vader aan mij moet voor 3 kinderen die bij mij verblijven en dat zoon ook bij mij officieel mag verblijven. De oproepingsbrief om te verschijnen dateert van juli 2012 maar ex heeft zoon de brief niet meegegeven bij zijn vertrek. Dus de rechter was zeer verbaasd dat hij mijn zoon niet kon horen. Mijn raadsman, nog ik waren op de hoogte van de brief. Ex houdt nog steeds persoonlijke spullen oa. schoolmateriaal, sportuitrusting, kleding..........

Wat u dient te ondernemen is alvast uw zoons adreswijziging in orde te maken.
Ik denk dat u hiervoor zelf wel eens beboet kon worden, wees dus blij dat het bij wat verbazing blijft.

Waar kinderen, wettelijk, niet mogen getuigen tegen ouders, en waar rechters evenmin rekening dienen te houden met wat
kinderen uitkramen tijdens een verhoor, zou het zinloze tijdsverspilling blijken van deze rechter, zo hij iets dergelijks plant zonder u hierom vroeg.

En al bij al heeft u zoon het recht om te weigeren op dergelijke uitnodiging in te gaan.
De tijd die hij aan de onmin tussen zijn ouders dient te besteden, had hij wellicht nuttiger kunnen aanwenden
door zijn persoonlijke spullen op een respectabele wijze bij zijn vader te gaan vorderen.

Er zal een vonnis zijn dat zoon bij vader woont.
Al naargelang de leeftijd kan minderjarige wel gehoord worden.
Net zoals moeder zou weigeren kan vader het wel willen en dan zal het zo wie zo de rechter zijn die beslist.

Op maandag besliste rechter dat zoon bij mij mag wonen. Ik kan onmogelijk zonder toestemming vd rechter mijn minderjarige zoon bij mij inschrijven. Dochter van 16 j die bij vader woont was ook opgeroepen en werd door de rechter wel gehoord. Er komt weer een sociaal onderzoek om na te gaan of bi-locatie van zoon mogelijk is. Bi-locatie zal nooit gebeuren,15 jarige zoon van nieuwe vriendin van ex gebruikt weed en is al herhaalde malen betrapt op diefstal. Wil ex zoon ontmoeten, is neutrale bezoekruimte een oplossing.

Het gedrag van de nieuwe vriendin van ex, zal buiten de scope vallen van dit sociaal onderzoek.
Nog meer wanneer de advocaat van uw ex zal komen aanvoeren dat; uw ex deze vrouw 'opvangt', en daarmee sociaal werk verricht...
(Ik wil maar aantonen dat dit geen argument voor u vormt.)

Wanneer uw 16 jarige dochter wel haar oproepbrief mocht ontvangen, dan wordt hiermede aangetoond dat de vader niet moedwillig is met het achterhouden van gerechtsbrieven. Wanneer zoon; alvorens er een vonnis bestond, reeds tegen de opgelegde verblijfsregeling inging door zijn verblijf bij u te kiezen, dan zou hieruit blijken dat:
U het vonnis niet naleeft... het zou immers uw co-ouderlijke plicht zijn geweest om; zoonlief terug naar de andere ouder te sturen, om het vonnis na te leven en hem minstens in staat te stellen om de gerechtsbrief in ontvangst te nemen.
(waarmede ik andermaal wenst aan te geven dat de rechtbank ook met de visie van tegenpartij zal dienen rekening te houden.)

Of er moet iets gebeurd zijn waardoor de moeder aan aangifte heeft gedaan bij de politie die contact hebben genomen met parket en dat procureur een andere beslissing heeft genomen.
Maar dan hadden beide ouders uiteraard de dag nadien om 9 uur of zo zich in persoon dienen te bieden bij de jeugdrechter.

Of de ouders waren akkoord dat zoon bij moeder ging wonen.

Franciscus in eigen zaak vroeg ik de 'diamant'-procureur het door hem gesepponeerde dossier te willen voorleggen aan een onderzoeksrechter.
Een tweede maal richtte ik mij tot een andere procureur met de vraag om dit dossier bij ons scheidingsdossier te voegen.
Uiteindelijk zijn we voor het Hof van Beroep mogen verschijnen, zonder dat enige staving werd overgedragen.
In de uiteindelijke procedure wordt er wel gerept door van een 'mondeling advies van een substituut-procureur' dat nergens wordt verantwoord.
Doch de stavingstukken in het dossier bij de diamant-procureur bleken NIET aanwezig.
De rechterbank besloot aldus dat er niets bewezen werd...

Moraal van dit verhaal is dat de procureur in gebreke blijft, wanneer het erop aan komt van de rechtbank van de correcte informatie te voorzien.

Uw bezit geen enkel rechtsmiddel om u daar tegen te verweren. De procureur is god de vader binnen justitie, en zal zelf de kachten tegen zichzelf kunnen seponneren.

Laat staan dat rechters rekening moeten houden met de beslissingen van een procureur!

Sorry, maar het moest er even uit.

In het eerste sociaalonderzoek werd nieuwe vriendin gehoord. Zelfs mijn meerderjarige zoon die niet gehoord moest worden, werd gehoord. Hun meningen staan ook in eerste verslag.Het sociaalonderzoek beoordeelde de stabiliteit in het nieuw samengesteld gezin. Het gedrag van de vriendin en haar kids wordt ook vermeld. Er staat letterlijk te lezen: in het nieuw samengesteld gezin zijn er spanningen, wel doet iedereen zijn best om de kinderen een goed gevoel te geven.
Dus het gedrag van de nieuwe vriendin is wel van belang. De rechter in hoger beroep opperde zelfs dat het toch opvallend is dat een 13 jarige zomaar plots vertrekt, zoon had immers 2 jaar geen enkel contact met moeder. De loyaliteit van een kind ten opzichte van zijn ouders is groot, maar niet oneindig. Mijn zoon is samen met zus indentiteits-en SISkaart bij vader gaan halen. Vooraf deed mijn raadsman mails met daarin de vraag al zijn persoonlijke spullen te overhandigen. Ik ben van mening dat gerechtsbrief voor zoon bij persoonlijke bezittingen hoort en vader geen recht heeft deze te houden. Tot op heden ontbreekt nog schoolmateriaal: oa. praktijkkleren van hotelschool.