JuridischForum.be

Hallo,

nu enkele maanden uit elkaar met nog altijd mijn vrouw. Ondertussen elk op verschillende adressen, feitelijk gescheiden, ik was de persoon die haar heeft verlaten.
Ik wil een week-week regeling in de vorm van co-ouderschap, zij weigert dit telkens en wenst me maximum 3 dagen te geven met mijn kindje om de 14 dagen.

Ik wil hier volop voor gaan, maar alles wordt geweigerd, ze eist ook geld voor het kind, maar dit weiger ik dan weer tot we alles overeenkomen.

Kan ik via een advocaat co-ouderschap afdwingen en kunnen ze me dit trouwens weigeren?
Ik zit in een drukke job en dit wil ze tegen me gebruiken, alhoewel ik met een clausule in mijn contract om de 2 weken om 17u kan stoppen met werken.

Wat maakt er meer kans? Het winnen van co-ouderschap of verliezen tegen haar en mijn kindje minder zien + financieel een domper?

We wensen alles onderling te regelen, maar we hebben beide onze eisen en niemand geeft toe. Zal een advocaat genoeg soelaas brengen of bezorgt dit me een kater?

Bedankt alvast!

Ik vrees dat onderling regelen niet meer aan de orde is, wel? Jij wil A, zij wil B en niemand wil buigen.

Sowieso hebben jullie co-ouderschap. Dat betekent dat jullie als ouders SAMEN alle belangrijke dingen in het leven van het kind moeten beslissen: schoolkeuze, godsdienst, hobby, opvoeding, ... Co-ouderschap kan je dus niet afdwingen, want dat heb je. Men kan het je ook niet weigeren.

Verder is ook VERBLIJFSco-ouderschap (ook gekend als week/week of bilocatie) deze dagen de regel. De rechter moet dit bij voorkeur onderzoeken en toekennen, tenzij er ernstige tegenindicaties bestaan, zoals: verslaving, misbruik, maar ook afstand tussen de woonplaatsen van de ouders of de leeftijd van het kind.

In principe regelt elke ouder zelf de opvang in de week dat de kinderen bij hem of haar zijn en heeft de andere ouder daar niet mee te moeien. Ook mensen die niet gescheiden zijn, hebben vaak een job waardoor ze genoodzaakt zijn gebruik te maken van voor -of naschoolse opvang of opvang door derden. Hoewel niemand er dus eigenlijk uitstaans mee heeft hoe jij de zaken regeling in jouw week, weet ik echter uit ervaring dat het enkel in je voordeel kan spelen, moest je toch een plan in je hoofd hebben zitten van hoe je de opvang en dergelijke gaat regelen. Je laat dan zien dat je er wel degelijk goed over nagedacht hebt én je een oplossing hebt voor mogelijke problemen.

Bij ons is het een rechtszaak geworden en heeft onze advocaat deze punten mee opgenomen in haar conclusie. Er was na deze conclusie géén euimte meer voor de tegenpartij om te discussieren, want in de, toch nog beknopte, conclusie stond alles al weerlegd waar ze ook maar moeilijk over konden doen.


Ik zou beginnen met aan je ex een keer duidelijk te laten weten dat als jullie er niet onderling uitgeraken een procedure inleiden de volgende stap zal zijn, want dat je geen genoegen kan nemen met slechts 3 dagen op 14. Ook jullie kind heeft recht op een evenwaardige band met zijn/haar vader en moeder. Lukt het niet, spreek dan inderdaad een advocaat aan. Die zal waarschijnlijk ook nog eerst proberen druk te zetten met een aangetekend schrijven waarom staat dat je dit niet voor de rechtbank wenst te regelen, maar dat je je genoodzaakt zal zien, indien zij weigert constructief mee te werken. (Of zoiets was het bij ons)

Veel succes!

heel belangrijk .... welke regeling hebben jullie nu ?
hoe oud is het kindje ?

Zo lang de vordering tot echtscheiding niet is ingeleid geldt :“Art.223.Indien een der echtgenoten grovelijk zijn plicht verzuimt,beveelt de vrederechter, op verzoek van de andere echtgenoot, dringende voorlopige maatregelen betreffende de persoon en de goederen van de echtgenoten en de kinderen. Hetzelfde geschiedt op verzoek van een der echtgenoten, indien de verstandhouding tussen hen ernstig verstoord is.”(Burgerlijk Wetboek=B.W.)

De vrederechter kan ONDER MEER de samenwoningsplicht opschorten en een gebruiksregeling treffen inzake het HUIS(ook het door u laten bewonen,zonder uw echtgenoot) en inboedel. Hij kan tevens een onderhoudsuitkering toekennen aan echtgeno(o)t(e) en kinderen en een regeling treffen inzake de spaargelden.

Zie verder art.1253ter Gerechtelijk Wetboek;Ga naar de griffie van het Vredegerecht en vraag daartoe een papieren formulier. Desnoods kopieert u de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruikt u deze als invulformulier,mits omzetting in briefvorm. U kan in principe dit verzoekschrift indienen en de procedure afhandelen zonder advocaat.

“Art.374.§ 1. Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf....§2...Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen. Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen. De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders.”(B.W.)