JuridischForum.be

Hoe wordt een voorhuwelijkse opbrengsteigendom aanzien bij de vereffening onder wettelijk stelsel ?

De huurinkomsten gingen naar de gemeenschap, de hypotheek werd betaald vanuit de gemeenschap. Het huis en de hypotheek is voorhuwelijks en staat op naam van de man. Het huis blijft ook eigendom van de man na vereffening.

Door jarenlange verhuur.zijn er nu ook renovatiekosten aan het huis.

Voor de hypotheek zal er een ventilatie dienen te gebeuren tussen: wat er werd afbetaald voor het hywelijk, en wat tijdens.
Vermits wat er werd afbetaald door het gemeenschappelijke vermogen, daar ook aan dient terug te komen.

De opbrengsten gedurende het huwelijk, dienen wettelijk ten goede te komen van het gemeenschappelijke vermogen,
deze worden dan ook aanzien als in het gemeenschappelijke vermogen ingebracht.

De renovatiekosten zullen mijn inziens wel een plaatsje dienen te krijgen in de vereffening, daar
de man het opbrengsthuis voorafgaandelijk aan een verdeling door de man wordt teruggenomen,
en de wet bepaald dat er geen verarming van eigen vermogen mag geschieden.
De afschrijving ten gevolge van de slijtage vormt mijn inzien een duidelijke verarming van het geïnvesteerde eigen vermogen.

Praktisch kan ik u echter aanraden daar onderling in overeen te komen, voordat dit voor
hellelange debatten van welles nietes moet zorgen bij notaris of Rechtbank,
de verarming die daardoor zou optreden valt immers niet te schatten.

Inderdaad, het is al een lange discussie aan het worden.

Klopt het dat enkel de aflossingen moeten teruggestort worden in de gemeenschap ? De redenering is dat de interesten van de hypotheek kosten zijn die de huurinkomsten ('baten') hebben gegenereerd.

Of moet de volledige hypotheek betaling in rekening worden gebracht, inclusief de interesten, omdat het hier om een voorhuwelijkse persoonlijke schuld gaat ?

De waardevermindering is een moeilijke discussie, omdat er anderzijds ook waardevermeerdering is opgetreden door de stijging van de algemene waarde van het onroerend goed.

U zegt het zelf: het is al een lange discussie aan het worden.
En elk redenering die afwijkt van een ongelijke verdeling zorgt andermaal voor extra voer voor deze discussie...

In geval deze problematiek terug naar de Rechtbank gaat deze, zal deze net zo min als de doorsnee notaris of advocaat,
de wetgeving uitspitten (zo de tegenstrijdige wetten terzake op zich al niet voor extra discussie zorgen...)
Nadien kan u andermaal in beroep gaan en het debat van vooraf aan herbeginnen,
in dat geval zullen er naar schatting twee tot drie jaren overeen gegaan zijn, waarbij
de onderlinge onmin hierover, is uitgegroeid tot een ware vete.
Dergelijke vete zal met het uiteindelijk vonnis ook niet ophouden, immers iemand zal zijn ongelijk moeten verkroppen, ook
al zegt het door hem/haar gevonden stukje wet, net het omgekeerde van wat er werd geoordeeld.

In grote lijnen:
enerzijds
1. mag er wettelijk geen verarming optreden, het gemeenschappelijk vermogen.
2. de vruchten van eigen vermogen komen ten goede van het gemeenschappelijk vermogen.
anderzijds
1. mag er geen wettelijk verarming optreden van het eigen vermogen.

Wanneer er nog enig respect bestaat voor het risico en het initiatief dat de andere partij toenertijd heeft genomen,
en dit ook in rekening zou worden gebracht, is er mogelijk een minnelijke schikking mogelijk, dewelke het gemeenschappelijke vermogen
alvast fortuinen bespaart.

Zelf zit ik evenzo in dergelijke discussie en alleen al de notaris begroot zijn EIGEN verdiensten op een dikke 11.000 euro (exclusief registratie,...)
Ik denk dat je voor die centjes wel samen de moeite zal willen nemen om deze discussie minnelijk te vermijden.