JuridischForum.be

Beste,

ik en mijn ex zijn een aantal jaar geleden uit elkaar gegaan. Wij hebben 2 zoontjes.
Nu vind hij dat de oudste naar bijzonder onderwijs moet, terwijl er met zijn leerkracht gepraat is, en die vond dat hij gewoon moest dubbelen. Mijn ex stuurt mij vandaag een sms dat hij onze oudste toch gaat inschrijven in het bijzonder onderwijs.

Mag hij dit zomaar zonder mijn toestemming? Ook wil hij hem medicatie geven, waar ik eveneens niet mee akkoord ga, kan hij dit ook zonder mijn toestemming?

Alvast bedankt voor alle mogelijk info.

Groetjes

Op zich mag een school geen kinderen inschrijven zonder toestemming van beide ouders. Maar zij mogen er wel van uit gaan dat wat de ene ouder beslist gebeurt met het akkoord van de andere.
Breng dus zowel de school waar uw kind nu zit als de school die uw ex wil op de hoogte van het feit dat u niet akkoord gaat met een schoolverandering.

Bron: http://www.juridischforum.be/forum/view ... 23&t=45556" onclick="window.open(this.href);return false; (post van turaki)

Ik heb geen idee bij welke school hij de oudste wou inschrijven... En natuurlijk als ik erachter vraag krijg ik geen gehoor.
Ik zal alvast de school waar hij vorig jaar ging zo snel mogelijk proberen te verwittigen.
Dank u voor uw antwoord, en de link.

Als er een vonnis is MOET uw ex u in kennis stellen.
Zoveel onderwijsinstellingen bijzonder onderwijs zijn er vermoedelijk niet in de buurt.
Ook eens lezen:
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13584" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13824" onclick="window.open(this.href);return false;
Stel uw ex zo wie zo met een aangetekend schrijven in kennis en een gewone brief die naar elkaar verwijzen, dat u niet akkoord gaat met haar keuze.
Dat ze u per omgaande de gegevens van de school doorgeeft zodat u contact kunt opnemen met deze school.
Dat u antwoord van haar verwacht binnen X dagen of dat u anders de zaak voor de rechtbank zult dagen.

Dat van het aangetekend schrijven en de gewone brief is een fantastisch idee. Dat ik daar niet zelf op ben gekomen.
Alvast enorm bedankt, en ik heb inderdaad al een lijst samengesteld van het bijzonder onderwijs in de buurt. Nu is het natuurlijk afwachten of hij hem al gaan inschrijven is of niet. Ook heb ik de leerkracht van vorig jaar gemaild om te vragen of hij een mogelijkheid ziet om wat hij op het einde van het schooljaar aan mij verteld heeft op papier te zetten (dat de beste keuze voor de oudste was om hem het tweede leerjaar te laten dubbelen, en in januari opnieuw te evalueren).

Meeste scholen hebben vanaf nu terug een permanentie.
Bellen of mailen kan steeds .... zorg dat u het vonnis ingescand hebt dan kan u dat meesturen.
Leg de situatie kort uit en vraag hen of u kind werd ingeschreven.

Indien niet: u zeker in kennis te stellen ...

Dat men indien WEL een inschrijving deze zonder uw wettelijke toestemming is.
Verwijs desnoods naar de opgegeven omzendbrieven.

Een school dient zich ook te houden aan het vonnis want dat is kracht van wet tussen partijen EN tegenstelbaar aan derden.
Derden dienen zich daar dus ook aan te houden en het te volgen.

Ik heb ondertussen een advocaat in de arm genomen.
Hij heeft mijn ex schriftelijk op de hoogte gebracht dat ik met de leerkracht overeen gekomen ben dat het het beste was het tweede leerjaar te dubbelen. En dat hij via brief binnen de 5 dagen diende te antwoorden.
Indien dit niet gebeurd, wordt er een proces kortgeding opgestart.

Nu heb ik geen brief gehad van hem, en hoor ik vandaag van mijn ex-schoonmoeder dat mijn ex de oudste toch naar het bijzonder onderwijs gedaan heeft.
Telt dit als 'antwoord' op de brief? Ik bel sowieso morgenvroeg als eerste werk mijn advocaat, maar momenteel ben ik over de rooie aan het gaan - om het zo uit te drukken. Ik weet met mezelf geen blijf, en kook van woede.
Dat hij dit zomaar kan zonder mijn medeweten en toestemming... Als ik het niet van mijn ex-schoonmoeder had vernomen had ik wel gelijk een 'half kieke' aan de schoolpoort gestaan komende vrijdag...

Als het nu kortgeding wordt, speelt dit dan in zijn nadeel?
Want op deze manier kan het echt niet verder, en ik hoop op een beetje goed nieuws. Het is al veel te lang van dit...

Gelet op vonnis en uw aangetekend schrijven staat u sterk. Werd de zoon ingeschreven in een school die u op de hoogte heeft gebracht? Heeft u de school een kopie fax van het vonnis bezorgd? Geef dit dan eveneens mee aan uw advocaat.

De enige verzachtende omstandigheid die de ex-partner kan inroepen is dat het oordeel van de school verleden jaar onmiskenbaar adviseert naar het bijzonder onderwijs over te schakelen.

Persoonlijk zou ik nog deze avond via mail uw raadsheer van deze feiten op de hoogte brengen (op een nuchtere wijze, hij kan hier niets aan doen... En is er om u te helpen/vertegenwoordigen). Dan heeft deze reeds de basisinformatie wanneer u hem morgen contacteert.

Dank u voor uw antwoord.

De nieuwe school heeft mij alvast niet op de hoogte gebracht.
En een kopie/fax van het vonnis heb ik niet gegeven, er staat ook niet direct iets in over deze handeling van mijn ex. In het vorige vonnis van het vredegerecht staat gewoon dat ze door de week bij hem verblijven, en van vrijdag na school, tot maandag ochtend bij mij (ik ga ze afhalen van school en breng ze dus ook terug naar school). Nu had ik daar deze vrijdag wel heel mooi gestaan zonder hiervan op de hoogte gebracht te zijn.

De school adviseert niet persé onmiskenbaar het bijzonder onderwijs. Het was een optie, hij mocht ook gewoon overschakelen naar het derde leerjaar (hoewel hij het dan moeilijk zou hebben). Vandaar dat ik ook met zijn leerkracht besproken had dat het tweede leerjaar dubbelen, en in januari opnieuw evalueren (of hij de nieuwe leerstof mooi aanpikt). Als zijn resultaten dan ondermaats zouden zijn, kon hij alsnog naar het bijzonder onderwijs.

Bedankt voor de tip van de mail naar mijn raadsheer. En natuurlijk ben ik daarin nuchter, ik ben al blij dat hij mij een optie heeft gegeven toen ik vorige week bij hem kwam aankloppen. We lijken elkaar ook goed te verstaan over het oudere vonnis en de nieuwe (betere) regeling die we beiden voor ogen hebben.
Volgens hem zou het mogelijk zijn de kinderen bij mij te krijgen door de week. Aangezien ik ook al meerdere aangiften en meldingen ben moeten gaan maken bij het plaatselijke politiekantoor, aangezien mijn ex vaker het vonnis niet heeft nageleefd.

Ik hoop alleen dat het beter gaat worden voor de kinderen, en leefbaarder voor iedereen.

Ik ben vandaag langs mijn raadsheer geweest.

Mijn ex had mijn raadsheer toch nog geantwoord, heeft op al onze voorstellen resoluut nee geantwoord.
Nu wordt het dus de jeugdrechtbank, en advocaat zei dat ik een vrij sterke zaak heb.

Hopelijk gaat dit eindelijk de oplossing worden die we nodig hebben, want ondertussen is het onleefbaar geworden.

Kent u de school al waar jullie kind naar toegaat?

Nee nog steeds niet, twee scholen namen niet op, en twee gaven geen antwoord. Ik heb mijn ex ookal via sms gevraagd waar de oudste naar school gaat, aangezien ik hem vrijdag moet afhalen. Maar ook geen enkele reactie...

Ik heb eindelijk van mijn ex doorgekregen welke school de oudste zit, en welke de schooluren zijn.

Bijkomend probleem:
Het bijzonder onderwijs start pas om 9 uur. Ik moet dus eerst de jongste gaan afzetten, dan de oudste, en dan nog 'n half uur rijden naar mijn werk. Ik begin om 9. Dit lukt mij dus nooit... En ik kan dus het vonnis niet naleven.
Wat moet ik hier nu mee doen?

Was het een school die u verwittigd had?

Eerst en vooral een afspraak met de school maken en kijken of er geen mogelijkheid bestaat tot vroeger afzetten zoon. Van de gelegenheid profiteren om hen op de hoogte te brengen van de ondernomen juridische stappen.

Ten tweede eens kijken naar anderescholen van dit type in de buurt, hun reputatie en de reistijd die u en uw ex partner dienen af te leggen om ze te bereiken, idem voor openingsuren school. Dit vergelijken met huidige situatie; dat kan wel eens een sterk argument voor kwaadwilligheid opleveren waar uw advocaat dankbaar van gebruik kan maken.

Ten derde, maar ik ken de uitvoerbaarheid er niet van en besef dat het niet ideaal is voor het kind, niets belet u dezelfde taktiek als uw expartner te volgen, de zoon uit te schrijven uit de huidige school en terug in te schrijven in de oude. Maar nogmaals, denk ook aan het kind.

Het was geen school die ik verwittigd had nee, blijkbaar had ik op de verkeerd buurt gegokt om deze scholen in op te zoeken.

Om de scholen te bereiken zal het niet veel uitmaken waar mijn ex heeft beslist de oudste te laten gaan. Ik heb sinds iets meer als een jaar met mijn huidige vriend een huis gekocht, 40km bij mijn ex vandaan. En mijn werk is met schooldrukte een dik half uur rijden van school uit, maar wel korter bij dan mijn thuis.
Uiteindelijk heeft hij daar veel vrij spel in, aangezien we geen van beiden fan waren om een school "in het midden" te zoeken. Ik heb dan ook het vervoer van en naar school volledig op mij genomen in het eerdere vonnis bij de vrederechter, daar ik van idee ben: mijn keuze om verder te gaan wonen, mijn verantwoordelijkheid om de afstand af te leggen.

Dat er kwaadwilligheid in het spel is, ben ik ondertussen zeker van, maar heb ik niet zozeer feiten van. Wat natuurlijk in zijn voordeel speelt.
Wel is duidelijk te lezen in een aantal smsen van hem dat hij van de oudste zoon vanaf wil. Hij mocht ook naar het tweede leerjaar van mijn ex hoor, als de oudste bij mij en mijn vriend kwam wonen. Maar de jongste mocht niet. En splitsen kon mijn moederhart niet gedaan krijgen.
Hij heeft de oudste ook pas deftig ingeschreven in het bijzonder onderwijs nadat hij de brief van mijn raadsheer ontvangen had.

Ik heb gisteren (uit miserie) er ook mee gelachen, dat ik hem maandag naar zijn vorige school zou doen. Maar als moeder denk je meer aan het kind, dan aan je ex partner te pesten. Hoewel ik moet toegeven dat ik wel eens in het vuistje zou lachen, moest ik het gedaan hebben en hij ook eens van niets wist


Vandaag kreeg ik van ex partner ook nog de vraag of er niet te bemiddelen viel, waarop ik heb geantwoord dat dat al 2 jaar niet meer lukt, maar dat ik opensta om te horen wat zijn voorstel is. Daarop heb ik niets meer terug gehad, dus is het mij ook héél duidelijk geworden dat de jeugdrechtbank een absolute noodzaak is om het eerlijk te laten verlopen. Bemiddelen is heel mooi, maar ik moet ja knikken, en hij beslist alles. En hij heeft blijkbaar geen ander concreet voorstel...