JuridischForum.be

Sinds 2007 was er bilocatie voor onze 2 dochters (14 en bijna 18). Half april besliste papa dat de kinderen niet meer moesten komen, het was niet leuk als ze er waren, het was een verplicht nummertje,...kortom hij heeft ze serieus afgewezen. Komen eten of af en toe eens komen slapen kon nog wel.
Ik ben een proces begonnen om de nieuwe regeling op papier te zetten, en alimentatie te vragen (15 november laatste zitting)
Soms gingen de kinderen eten bij papa, zo ook gisteren. Toen heeft papa tegen de jongste gezegd dat ze terug moet komen vanaf 6 oktober.
De jongste weet het zelf niet meer wat ze wil. Ze is hier vrij nerveus over. Ze is zeer plichtsbewust, dus als papa zegt dat ze moet komen, dan durft ze bijna niet anders...

Wat moeten we nu doen ? Moet ze terug gaan of kunnen we de beslissing van de jeugdrechter afwachten ? Van mij mag ze gerust teruggaan (ookal vind ik het ronduit schandalig dat papa zijn kinderen eerst afwijst en ze daarna verplicht om terug te komen). De oudste wordt eind van de maand 18 en wil niet mmer gaan.

Vanaf nu elke keer dat het volgens het vonnis de tijd voor de vader is melding maken bij de politie dat vader zich niet houdt aan het vonnis.
Wie moet ze brengen / halen....

“Art.374.§ 1. Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf....§2...Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen. Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen. De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders.”(B.W.)

“Art.3.1. Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging.2. De Staten die partij zijn, verbinden zich ertoe het kind te verzekeren van de bescherming en de zorg die nodig zijn voor zijn welzijn, rekening houdende met de rechten en plichten van zijn ouders...en nemen hiertoe alle passende wettelijke en bestuurlijke maatregelen...Art.9...3. De Staten die partij zijn, eerbiedigen het RECHT van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden, op REGELMATIGE basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met BEIDE ouders te onderhouden, tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...”(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind ). België is partij bij dit verdrag (Belgisch Staatsblad 17 januari 1992).

U kan namens uw minderjarig kind vorderen dat de vader het RECHT van het kind eerbiedigt op REGELMATIGE basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met hem te onderhouden. Vorder voor uzelf schadevergoeding.

‘Half april besliste papa dat de kinderen niet meer moesten komen, het was niet leuk als ze er waren‘

Vorder het eerbiedigen van dit recht van het kind onder verbeurte van een dwangsom daar dit recht van het kind de plicht van de vader impliceert en dit naar analogie met Benelux-Gerechtshof 11 mei 1982(LADAN t. DE BRUIN en WESSENBURG t. PETIT),F.B.U.,III.1.50.3-1,http://www.courbeneluxhof.be/arresten/N ... 1_3_86.pdf

Ik bracht de kinderen altijd op zondagavond voor een week naar papa, maar papa had half april bevestigd dat ze niet meer moesten komen.
Dus bracht ik ze niet meer...

Nu wil hij dat ze terug een week naar hem komen (waarschijnlijk omdat ik allimentatie heb gevraagd), maar de jongste weet niet of ze dit wel wil. Ze is nog altijd teleurgesteld in papa omdat ze niet meer mochten komen, omdat papa het niet leuk vond als ze er waren.

Kan papa zomaar beslissen dat ze, na 5 maanden bij mama terug week om week naar papa moet komen ? Ze "hangt toch niet aan een koordje" ?

Daarom om bewijzen te hebben moet u ook bij politie aangifte/melding doen van het niet naleven van het vonnis.
Niet naleven van een vonnis is ook een strafbaar feit gezien een vonnis kracht van wet heeft.