JuridischForum.be

Hoi,

Ik zitten in het zelfde schuitje.

2 zonen 12 en 15 met co-ouderschap 10 jaar geleden bij de notaris bevestigd.
De oudste wilt nu niet meer komen en de vader gaat zijn domiciel aanpassen.
Ik weet niet of dit gaat zonder noteriele akte en of dat mijn zoon dit zomaar kan beslissen.

Zijn er nog mensen die dit meegemaakt hebben?

Groetjes
Le-Bo2d9

Mijn man heeft dit meegemaakt met zijn oudste dochter en daar kun je weinig aan doen, dat hebben wij toch ondervonden. Bij mama mocht alles, bij ons golden er regels en ze zijn in de puberteit, dus is het niet moeilijk waar ze willen wonen. Ze wilde eerst niet meer bij mama en kwam een jaar bij ons en dan is ze weer naar de mama vertrokken. Met als gevolg dat ze zelfs niet meer kwam. Nu terug wel, ze woont zelfs opnieuw bij ons, ze is uit te puberteit
Ik weet dat het hard is, maar probeer een goede regeling te bekomen onderling, daarmee bedoel ik tussen de beide ouders. Bij mijn man was dit niet zo en het is van kwaad naar erger gegaan. Laat de regeling op papier zoals het is en probeer het financiële plaatje zonder tussenkomst rechtbank te regelen. Aangezien dat conversatie tussen mijn man en zijn ex niet kon werd het door de rechtbank bepaald en die vonniste dat de dochter naar de papa mocht komen wanneer zij dat wenste en dan ben je nog verder van huis als je een manipulatieve ouder aan de andere kant hebt.

Je zoon heeft niets te beslissen. Tot hij 18 is, beslissen beide ouders samen, indien zij niet akkoord zijn, beslist de jeugdrechter.

Hebben jullie een vonnis, of enkel een akte van de notaris?

@ duma - ik hoor het jullie allemaal zo graag zeggen. vonnis dit en vonnis dat, jeugdrechter hier, rechter daar. Maar is dit daarom de beste oplossing ? In theorie misschien wel, maar in de praktijk ? We hebben het aan den lijve meegemaakt.
Je kan de kinderen toch moeilijk dwingen hé, of manu militari laten buitenhalen. Een puber dwing je niet, het keert zich tegen je, neem dat maar van mij aan. Als ze niet meer willen, dan willen ze niet. Mijn zoon is ook door zo'n fase gegaan, hij wilde ook niet meer op bezoek bij zijn pa. En hoeveel pijn het zijn pa ook deed, hij heeft hem niet gedwongen en ik heb met mijn zoon gepraat en niets geëist en het heeft zich vanzelf opgelost. Een half jaar heeft het geduurd. En hoewel hij bijna 18 is, gaat hij nog steeds iedere 2 weken op bezoek.

Ik weet dit is een juridisch forum, maar soms is de juridische weg niet de beste.