#7 , 15 jul 2014 14:55
En waarom niet:
-fiscaal co-ouderschap (ten laste bij een persoon, maar de afrekening gebeurt bij de belastingsaangifte en dus maakt het niet uit bij wie ze ten laste staan)
-kinderbijslag op de kinderrekening
-maandelijks een vast bedrag te storten door elke ouder op de kindrekening, eventueel volgens een verdeelsleutel qua loon, met een minimum percentage. (Bv: minimum 30% steeds bij te dragen)
Op die manier is het voor beiden gelijk, of - indien verdeelsleutel, betaalt de vader een beetje meer.
Nu moet ik wel zeggen dat het niet de gewoonte is om nog een verschil in bijdrage te hebben als er bilocatie is, tenzij de lonen echt mijlenver uit elkaar liggen.
Als de vader dus niet echt veel meer verdiend, lijkt half-half in de kosten ook de logische oplossing.
En dan terzijde: Mij is het een raadsel waarom mensen trouwens met een kindrekening willen werken, tenzij je echt nog supergoed overeenkomt. Anders is dat gedoemd om te leiden tot irritatie en frustratie, omdat mensen het niet eens zijn over WAT er met dat geld betaald mag worden of hoe duur dat dan mag zijn.
Dus een goede raad: maak héél goede afspraken over wat er van betaald mag worden en denk er op voorhand ook goed over na.
Bilocatie, dus kleren worden er niet van betaald? Maar wat met schoenen? Jassen? ook ieder het zijn? Of van de kindrekening? Wie beslist dan of het een jas wordt van de Wibra, de JBC of Versace?
Sorry voor den negativiteit misschien, maar je kan hier beter een keer te lang over nadenken, dan na een jaar al met getrokken messen staan omdat je niet overeenkomt over de uitgaven.