JuridischForum.be

Beste,

Wij hebben 2 kinderen in een co-oudershap maar willen geen fiscale co-ouderschap. Nu is mijn vraag: degene die de kinderen op de loonbrief ten laste heeft, zijn die dan ook op de belastingbrief ten laste. Hangt dit eigenlijk samen of zou dit anders kunnen, vb, vrouw kinderen op loonbrief ten laste en man op belastingbrief ten laste?

Alvast bedankt voor de reacties!

Mvg,
S

Degene waar ze hun hoofdverblijfplaats hebben mag ze fiscaal ten laste nemen. In principe geeft deze persoon ze ook bij de werkgever ten laste aan, maar in de praktijk valt het voor dat dit niet zo is. Afrekening gebeurt sowieso bij de belastingberekening.

Hoofdverblijfplaats = feitelijke situatie. Dit kan zijn waar ze hun inschrijving hebben in het bevolkingsregister, doch niet noodzakelijk. Het is de feitelijke situatie die primeert.

Er kan maar één persoon een kind ten laste nemen.

Net om dat te compenseren bij een scheiding, is er het fiscaal co-ouderschap.

Waarom zou u dat niet willen?

Ps.: co-ouderschap is er altijd. (Gezamenlijk gezag over de kinderen)
U bedoelt Verblijfsco-ouderschap. (Gelijkmatig verdeeld verblijf)

Is er een vonnis, gehomologeerde overeenkomst of gewone overeenkomst?

Er is inderdaad een co-ouderschap (week mama/week papa), maar we wilden geen "fiscale co-ouderschap", we zijn bezig met de EOT op te stellen en we hadden de optie genomen dat de kids bij mijn ex-man op de loonbrief en fiscaal ten laste dus blijven staan. Dat hij dus alle fiscale voordelen zou hebben. En dat het kindergeld aan mij verder wordt uitbetaald. Het is ook veel interessanter om de 2 kinderen samen te houden tov ieder 1 kind ten laste.
Er zijn nu berekeningen gemaakt met het kindergeld en het fiscale voordeel, waardoor blijkt dat de ex-man, meer voordeel heeft en hierdoor meer zou moeten storten op de kindrekening (wat niet meer dan normaal is dan), deze berekeningen werden opgesteld ahv een simulator, rekening houdend dat hij meer verdiend. Nu moet hij maandelijks veel meer storten op de kinderekening en gaat hij hier niet echt mee akkoord. Daarom vroeg ik me af of er nog een andere verdeling zou bestaan.

Let wel: bij fiscaal co-ouderschap zijn stortingen op een kindrekening, net zoals andere onderhoudsgelden, niet fiscaal aftrekbaar.
In de meeste gevallen is fiscaal co-ouderschap niet interessant als er onderhoudsgelden worden betaald.

En waarom niet:
-fiscaal co-ouderschap (ten laste bij een persoon, maar de afrekening gebeurt bij de belastingsaangifte en dus maakt het niet uit bij wie ze ten laste staan)
-kinderbijslag op de kinderrekening
-maandelijks een vast bedrag te storten door elke ouder op de kindrekening, eventueel volgens een verdeelsleutel qua loon, met een minimum percentage. (Bv: minimum 30% steeds bij te dragen)

Op die manier is het voor beiden gelijk, of - indien verdeelsleutel, betaalt de vader een beetje meer.
Nu moet ik wel zeggen dat het niet de gewoonte is om nog een verschil in bijdrage te hebben als er bilocatie is, tenzij de lonen echt mijlenver uit elkaar liggen.
Als de vader dus niet echt veel meer verdiend, lijkt half-half in de kosten ook de logische oplossing.


En dan terzijde: Mij is het een raadsel waarom mensen trouwens met een kindrekening willen werken, tenzij je echt nog supergoed overeenkomt. Anders is dat gedoemd om te leiden tot irritatie en frustratie, omdat mensen het niet eens zijn over WAT er met dat geld betaald mag worden of hoe duur dat dan mag zijn.
Dus een goede raad: maak héél goede afspraken over wat er van betaald mag worden en denk er op voorhand ook goed over na.
Bilocatie, dus kleren worden er niet van betaald? Maar wat met schoenen? Jassen? ook ieder het zijn? Of van de kindrekening? Wie beslist dan of het een jas wordt van de Wibra, de JBC of Versace?
Sorry voor den negativiteit misschien, maar je kan hier beter een keer te lang over nadenken, dan na een jaar al met getrokken messen staan omdat je niet overeenkomt over de uitgaven.

Fiscale co-ouderschap heb ik vernomen dat dit maar kan tot de 18de verjaardag, wat wordt er dan na hun 18de verjaardag gedaan?

Vanaf dan is het fiscaal voordeel van degene die het kind ten laste heeft, maar kan er bv geopteerd worden dat de andere ouder vanaf dan het kindergeld ontvangt.