JuridischForum.be

Ik zit in een echtscheiding en mijn kinderen zitten momenteel in een co-ouderschap, week mama/ week papa. Mijn "bijna-ex-man" gaat nu al 2 jaar om met een andere vrouw die psychologisch niet helemaal in orde is. Gaat al 20 jaar de ronde dat ze niet helemaal juist is. Ze is namelijk ook nog eens "manziek" en heeft dus niet genoeg aan 1 man. Nu heb ik vernomen dat er overwogen wordt dat hij met haar zou willen gaan samen wonen.
In het belang van de kinderen wil ik niet dat ze in zo'n omgeving moeten opgroeien en zie ik het absoluut niet zitten dat mijn kinderen met zo iemand zouden samen wonen. Is er een kans dat ik een einde kan maken aan de co-ouderschap? En dat ik deze zou kunnen wijzigen naar 1 weekend naar papa om de 2 weken? Of sta ik hier gewoonweg machteloos tegenover?

Ben u psychiater of psycholoog .... met wie uw ex samenwoont zijn uw zaken niet.
Het gaat al 20 jaar de ronde .... ik denk best dat u dat argument niet tegenover een rechter gaat aanhalen. Hoe hebt u vastgesteld dat ze een nymfomane is? Wat zijn daarvan de symptomen?
Hebben de kinderen daar last van?
Zal vlug gedaan zijn die zitting ... mogelijk een andere wegens laster en of eerroof, lasterlijke aantijgingen of kwaadwillige ruchtbaarheid maar bij de strafrechter dan.

Dus niet doen als u geen staalharde wettelijke bewijzen hebt vergeet deze piste.

Bespreek eerst met uw ex de zaak - let op hij heeft geen verantwoording tgo u af te leggen over zijn relatie. Of wil u hem via de kinderen straffen omdat hij weg is gegaan. Misschien zou een beetje introspectie niet slecht zijn.

U wil de kinderen voor u alleen .... zal bij de rechter niet goed overkomen...kinderen hebben beide ouders nodig.

Krijgen de kinderen eten, hebben ze een eigen slaapkamer zijn ze gewassen komen ze blij naar u en gaan ze blij naar hun vader.. vertellen ze enthousiast over wat ze bij hun vader doen ...
Wat u kan doen maar hou er rekening mee dat u redenen moet hebben is een sociaal onderzoek vragen bij de vader ... maar wees dan maar zeker dat de sociale diensten van CBJ en jeugdbrigade van de politie ook bij u zullen langskomen en mogelijk ook de familiekring bevragen - broers -zusters grootouders school enz enz.

Ik wil absoluut mijn ex-man niet raken door hem de kinderen af te nemen. Want zou dat heel erg vinden moest het zover zijn. En ik ben absoluut niet meer kwaad dat ons huwelijk niet geslaagd was, meer nog, ben content dat hij weg is. Maar waar hij momenteel met bezig is, zijn geen gezonde situaties voor de kinderen. Hij doet met zijn leven wat hij wil, en wil hij graag die piste uitgaan door de rest van zijn leven bedrogen te worden, moet hij weten, MAAR er zijn wel 2 kinderen en ik wil mijn kinderen deftige waarden meegeven in hun opvoeding en niet dat ze een idee krijgen van een relatie, dat je iedere week iemand anders kan nemen, zonder rekening te moeten houden met iemands gevoelens.

Moest mijn ex-man ooit iemand tegenkomen die het WEL goed voor heeft met hem, ik zou het niet liever willen voor hem want ik gun dat hem echt.

Moest het ooit zover komen en kiest hij om toch samen met haar onder 1 dak te gaan wonen, zal ik zeker en vast deze acties ondernemen.

Of mijn kids daar goed verzorgd worden? Helaas krijg ik ze tijdens de weekwissel niet echt fris terug. Een eigen slaapkemer? Bij de papa slapen ze op 1 kamer meisje / jongen en als ze bij haar blijven slapen, kunnen mijn kids in de zetel slapen, want daar is zelfs geen bed voorzien voor hen!!

Verschrikkelijk om als moeder dit te moeten aanzien! En ja, mijn kids vinden het steeds een groot feest om terug naar de mama te mogen komen.

Dan toch eens contact opnemen met de sociale dienst van de jeugdbrigade van uw lokale politie.
Of via het justitiehuis