JuridischForum.be

De papa van mijn 14 jarige zoon, heeft sinds mijn zoon zijn 4 jaar niet meer naar hem omgekeken, ook niets betaald, er is werkelijk geen enkel contact meer.
We hebben onlangs vernomen dat de vader reeds enige tijd in de gevangenis zou verblijven in Zweden wegens ernstige drugsfeiten. Graag zou ik en mijn zoon dan willen, dat hij uit zijn ouderlijk recht word ontzet, en dat mijn zoon mijn naam mag dragen. Wij wensen met de papa niets meer te maken te hebben. Welke procedures moet ik hiervoor volgen?

U kan niet een vader niet-vader maken. Aangezien hij duidelijk de biologische en wettelijke vader is, zal hij dat ook altijd blijven.
Enkel wanneer er echt extreme omstandigheden zijn, kan het.
Maar aangezien uw kind zijn vader duidelijk kent, omgang heeft gehad tot zijn 10 jaar, de vader nu in juridische moeilijkheden zit die het contact ook bemoeilijken, geef ik u niet veel kans op slagen.

Voor de naamsverandering, lees alvast: http://justitie.belgium.be/nl/themas_en ... milienaam/" onclick="window.open(this.href);return false;
Weet alvast wel dat, moest dat goedgekeurd worden, hij nog steeds de vader zal zijn. De verandering van achternaam heeft hier geen impact op.
De vader zal normaliter ook aangeschreven worden en zal de kans hebben om zijn zegje te doen.

sinds mijn zoon zijn 4 jaar

Even ondertitelen: Sinds mijn zoon de leeftijd van 4 jaar bereikt heeft.

Ok, mes excuses, dat had ik inderdaad verkeerd begrepen.

Inderdaad, de vader heeft nooit naar hem omgezien, was alcoholieker, en tijdens onze relatie vele bange momenten gekend, ben dan als zoon 3 was van hem weggevlucht, met niets, en ons leven van nul weer opgebouwd, de eerste weken nadat we uit elkaar waren was ik degene die het contact tussen vader en zoon nog intact wou houden, maar na telkens geen reactie te krijgen ben ik hiermee gestopt, resultaat, hij is ook nooit meer langs geweest, nooit gebeld, nooit een kaartje voor verjaardag, helemaal niets. alimentatie heb ik van hem niet gevraagd, om verdere problemen uit de weg te gaan. Qua omgangsregeling was er enkel mondeling een afspraak dat hij zijn zoon mocht zien wanneer hij wou, maar heeft hij nooit gedaan. Dus hij heeft eigenlijk helemaal geen inbreng meer in het leven van mijn zoon. Mijn zoon weet wie zijn vader is, maar wil hem zelf ook niet meer kennen. En zou heel graag mijn naam dragen. Hem uit zijn rechten laten ontzetten, wil ik graag omdat ik natuurlijk niet weet waar de vader allemaal mee bezig is, is in zweden opgepakt met 8 kilo cocaïne, wil niet dat mijn zoon daarmee geassocieerd word;

@duma, is er dan ook in deze situatie niets aan te doen?
Ik apprecieer elke serieuze reactie enorm, kan ook rechtstreeks naar de instanties gaan, maar heb geen idee welke dat zijn, en heb het financieel ook niet al te breed, wil gewoon het beste voor mijn zoon.

Ik zou beginnen met de naamsverandering; dat valt best mee qua kostprijs en is emotioneel al het meeste waard.

Over het uit de rechten ontzetten; dat kan een dure zaak worden. Rechtbank, advocaten, ...
En uiteindelijk maakt het op deze moment niet uit: De vader is geen vader, om het zo te zeggen. Hij lijkt mij ook niet het type dat na zoveel jaar terug plots de lieve papa zal willen komen spelen.
Echter, als je nu een rechtszaak aanspant om hem uit zijn rechten te ontzetten (met microscopische kansen op succes), kan het zijn dat je slapende honden wakker maakt. Wil je dat risico nemen? Dat hij plots toch zijn plicht wil doen?

Ten tweede, je zoon is veertien. Veertien is een kind. Veertien is een leeftijd waarop ze nog niets weten van het leven. Als je zoon 30 is en hij het je kwalijk neemt dat je die stap gezet hebt, wat dan?

Ten derde, je wil neit dat je zoon daarmee geassocieerd wordt, wat ik begrijp. Maar ik begrijp niet wat deze actie daaraan zal veranderen. Mensen die weten dat dat de vader is, zullen dat na de rechtszaak ook nog weten. Anderen weten het gewoon niet.
Bedenk je ook, dat je zoon bv recht zal hebben op de erfenis van zijn vader. Moesten dat schulden zijn, verwerpt hij de erfenis. Maar anders, is dat voor hem toch mooi meegenomen?

Ik zeg niet dat het niet zal lukken, maar je argumenten zullen ijzer-ijzer-ijzersterk moeten zijn. En ik weet niet of ze dat zijn.

Ok, bedankt voor de uitleg, nu heb ik toch een idee van wat haalbaar is en wat niet.

Is er een vonnis waarin staat dat vader ( in die tijd zal dat nog) bezoekrecht heeft?
Indien er een is elke maand aangifte gaan doen ( melding) dat hij geen gebruik heeft gemaakt van bezoekrecht .... dit is een melding. Daarvan vraagt u het nummer.
Indien hij dan plots aan de deur staat ...moet dan nog de juiste dag en uur zijn .... zo bouwt u een dossier op.

Hallo iedereen,

ik ga hier mijn verhaal uitleggen en kan iemand mij hiermee met helpen of raad geven?

Ik heb een dochter van bijna 5j en een zoon van bijna 4j. Mijn dochter is uit een vorige relatie (heb de biologische vader niet meer gezien of gehoord sinds ik 4mnd zwanger was) en staat op mijn naam, hij heeft haar nooit herkend. Ik woonde toen in Antwerpen, ben daar ook geboren. Toen mijn dochter ongeveer 1mnd was heb ik iemand anders leren kennen, ik ben toen naar brussel verhuist en werd snel terug zwanger van mijn zoon. We hebben maar ongeveer 2jaar samen gewoond, we zijn gaan samen wonen toen mijn dochter bijna 2 was en mijn zoon bijna 1 jaar.
Het zit nu zo dat zijn familie (zussen en moeder) mij verschillende keren hebben aangevallen (geweld) omsen heb er 1x voor klacht ingediend met doktersattest, attest van mijn psycholoog en psychiater.
Na ongeveer 2jaar samenwonen heb ik hem eindelijk verlaten omdat ik het niet meer kon uithouden door zijn gedrag en geweld tegenover mij. Dus ik ben terug alleen gaan wonen met mijn 2 kindjes, heb een paar keer klacht ingediend tegen hem voor stalken, dreigen, slagen en verwondingen en ook is hij ooit eens bij mij binnen geraakt en heeft alles kapot geslagen bij mij thuis, ik en mijn kinderen hebben hieraan kunnen ontsnappen. Door dit alles ben ik een procedure gestart voor het hoederecht in brussel omdat ik toen in brussel woonde. Ik zelf ben nederlandstalig, een beetje frans (basis). Ik ben een aanvraag gaan doen voor een pro deo advocaat. Ik heb toen die aanvraag in het frans moeten doen omdat niemand daar nederlands kon praten en daardoor is de procedure in het frans gestart terwijl mijn kinderen nederlandstalig zijn. Ik heb goed uitgelegd dat hij de kinderen enkel onder begeleiding mag zien omdat hij in het verleden is veroordeeld voor terrorisme, hij is ook schizofreen en heeft problemen met zelfmoordneigingen. De eerste zitting begreep ik niet veel van wat ze zeiden omdat ik de juridische termen in het frans niet ken. Plots kregen we later een vonnis waar in staat dat hij een recht op persoonlijk contact heeft ivb mijn dochter en een recht heeft op mijn zoon, hij mag de beide kinderen 2x per week meenemen voor enkele uren en dan terugbrengen naar mij. Mijn advocaat heeft dus totaal haar werk niet gedaan. Ik wou in beroep gaan tegen het voorlopige vonnis maar ik kon mijn advocaat niet bereiken omdat ze plots op vakantie was vertrokken dus de periode om in beroep te gaan was voorbij. Ik heb het vonnis toen niet gerespecteerd door mijn dochter niet mee te geven omdat ze voor zijn familie als bastaardkind word beschouwd. Het verliep enorm slecht, hij heeft mij verschillende keren terug geslagen toen hij mijn zoon kwam halen of afzetten (ook klacht voor ingediend). Zelfs een keer; hij kwam mijn zoon halen maar hij stond verkeerd geparkeerd aan een school, hij begon ineens al het vuil uit zijn auto op straat te gooien en een oude vrouw verscheen plots voor zijn auto en dwingde hem om het terug op te rapen maar hij weigerde en probeerde enkele keren haar te overrijden ( dit allemaal met mijn zoon in de auto). Ik heb dit allemaal gefilmd en had de politie gebeld maar ze waren niet gekomen! Ondertussen heb ik een andere advocaat genomen die nogal veel geld koste maar met dank aan mijn familie heb ik ze kunnen betalen. Eerst zei ze dat ze de zaak wel aankon maar een paar dagen voor de zitting kreeg ik telefoon van haar dat ze mijn zaak niet meer wou omdadt er te veel penaal in zat dus daardoor heb ik zomaar snel een andere advocaat gezocht die kon voorkomen met mij die dan de zaak gewoon even verplaats. Die 3e advocaat heeft dat dan ook gedaan en een paar dagen later kreegik een brief dat ze mij niet meer wou verdedigen omdat ik geen vertrouwen in haar had en dat enkel omdat ik vroeg of ze geen collega had die nederlands kon praten. 2 maand later zijn we terug moeten voorkomen voor de rechtbank om te zien hoe het eerste vonnis was verlopen. De rechter was enorm kwaad omdat ik mijn dochter niet heb willen meegeven ondanks mijn uitleg. Maar doordat hij mij nog sloeg en dergelijke tijdens het eerste vonnis was de rechter eindelijk akkoord dat hij de kinderen onder begeleiding moest zien. Ondertussen ben ik terug naar Antwerpen verhuist. In dat centrum ( in brussel) dat de rechter heeft gekozen kon niemand nederlands dus mijn kinderen verstonden ze dan niet echt. Het centrum heeft maar 1maand en een half geduurd omdat hij zich zo goed gedraagde. Het centrum heeft zijn werk niet gedaan en ben enkele dingen te weten gekomen dat ze niet op het rapport hebben geschreven. Ik heb het centrum hiermee geconfronteerd dat niet alles in het rapport staat maar dat vonden zij niet erg zeiden ze ook al was ik niet akkoord het kon hun niet veel schelen. Ondertussen had ik weer een andere advocaat genomen die eindelijk 2talig is. Maar spijtig genoeg heeft die ook al zijn werk niet gedaan: hij heeft al mijn elementen die ik heb tegen hem niet afgegeven tijdens het laatste debat op de rechtbank en daardoor heeft hij 1 weekend op 2 met nachten en 1 woendsdag op 2 gekregen. Mijn elementen zijn: psychiatrisch rapport waar in staat dat hij schizofreen is onder medicatie, mariuana verslaafd is en problemen heeft met zelfmoordneigingen. Ook het filmpje dat hij die vrouw wilt overrijden en de kinderpsycholoog. Weet iemand mij welke raad te geven aub? Alvast bedankt!

Best een nieuwe topic openen.